إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ

[گل مريم]

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ (6)

(إنّ) حرف مشبّه بالفعل برای تاكيد نصب میدهد به مبتدا ومرفوع می کند خبر را
(الذين) اسم موصول مبني بر فتح در محلّ نصب اسم إنّ.
(كفروا) فعل ماض مبني بر ضمّ، و (الواو) ضمير متّصل در محلّ رفع فاعل.
(سواء) خبر مقدّم مرفوع «1».
(على) حرف جرّ و (الهاء) ضمير متّصل في محلّ جرّ بحرف جرّ و (الميم) حرف برای جمع مذکر، و جارّ و مجرور متعلِق به (سواء).
(الهمزة) مصدريّ برای تسويه
(أنذر) فعل ماضی مبني بر سكون برای اتصال به ضمير رفع و (التاء) ضمير متّصل در محلّ رفع فاعل و (الهاء) ضمير متّصل در محلّ نصب مفعول به و (الميم) حرف برای جمع مذکر
(أم) حرف عطف معادل برای همزه تسويه
(لم) حرف نفي و جزم و قلب
(تنذر) مضارع مجزوم و (هم) ضمير متّصل مفعول به. و مصدر مؤول از همزه و فعل در محل رفع مبتدای مؤخّر یعنی سواء عليهم إنذارك لهم أم عدم إنذارك
(لا) نافيه (يؤمنون) مضارع مرفوع و (الواو) ضمير متصل در محلّ رفع فاعل.


و جمله ی: «إن الذين ...» نیست محلی برایش استینافیه.
و جمله ی: «كفروا ...» نیست محلی برایش صله موصول.
و جمله ی: «سواء عليهم ...» نیست محلی برایش اعتراضيه .
وجمله ی: «أنذرتهم ...» نیست محلی برایش صله موصول حرفي.
و جمله ی: «لم تنذرهم ...» نیست محلی برایش معطوف بر جمله ی صله موصول حرفي.
وجمله ی: «لا يؤمنون ...» در محل رفع خبر (إنّ). «2»


__________________________________________________
(1) یا خبر (إنّ) و مصدر مؤول (أ أنذرتهم) فاعل برایش لأنه بمعنى مستو. یا مبتدا و مصدر مؤول خبر.
(2) میتونه باشه جمله ی «سواء عليهم» در محل رفع خبر (إنّ) أوّل، و جمله ی (لا يؤمنون) خبر دوم ، یا نیست محلی برایش استینافیه یا در محلّ نصب حال.