در رثاى دهمين ستاره فروزنده

[فاطمه]

رفت ز دار فنا، هادى اهل صفا

ز راه جور و جفا، از چه تو دارى قرار

پور امام نهم ، خسرو مير دهم

آن كه زمين را مدير، بود و زمان را مدار

آه كه از ظلم و كين ، و ز ستم ملحدين

بر دل آن دل غمين ، زهر ستم زد شرار

روز جهان گشت شب ، رفت چو در تاب و تب

فخر مهان عرب ، آيت پروردگار

نور دو چشمش حسن ، آن خلف مؤ تمن

مفخر اهل زَمَن ، خسرو با اقتدار

با حرم محترم ، گشت دچار الم

در غم آن محتشم ، منبع حلم و وقار

ظلم گروه جهول ، كرده حزين و ملول

جمله آل رسول ، داد از اين روزگار

سوم ماه رجب ، چون كه بشد آشكار

شيعه بيا زين زمان ز ديدگان خون ببار     اشعار از شاعر محترم : آقاى قاضى زاهدى .

[فاطمه]

در حيرت از جمال رخت ماه و آفتاب

هادى دين امام مبين ، رهبر يقين

رمز متين و سوره تين ، آيه كتاب

چون فلك صُنع ، بر خطّ راه محمّدى است

آن را كه هست همچو علىّ هادى صواب

اى شاه ، ماه عارض تو قصر عاشق است

اى قصر عاشقان تو بر وفق نُه قُباب

باغ جنان سراى دل آلودگان نبود

دست تو كرد بر رخ اين دسته فتح باب

اى روزگار زاده زاهر و زهراءِ كين ؟!