آرزوی شهید بعد از شهادت

[ملکوت]

از امام صادق (ع) از پدرانشان نقل شده که رسول خدا (ص) فرمود: بالاتر از هر نیکی، نیکی دیگری است تا آدمی در راه خدا کشته شود، هر گاه در راه خدا کشته شد، بالاتر از آن، نیکی وجود ندارد

شهادت مرگی است که انسان با توجه به خطرات احتمالی یا ظنّی یا یقینی فقط به خاطر هدفی مقدس و انسانی و به تعبیر قرآن «فی سبیل الله» از آن استقبال کند. شهادت دو رکن دارد: یکی اینکه در راه خدا و «فی سبیل الله» باشد؛ هدف، مقدس باشد و انسان بخواهد جان خود را فدای هدف نماید. دیگر اینکه آگاهانه صورت گرفته باشد. علامه شهید آیت الله مطهری.

در مقام شهدا و منزلت شهادت مطالب زیادی شنیدهایم. اکنون فرصتی دست داد تا با مروری بر آیات قرآن و روایات اهل بیت نگاهی گذرا و اجمالی به این قضیه داشته باشیم که شهید دارای چه امتیازاتی است :



حضرت سجاد فرمود: برای شهید هفت خصلت و امتیاز است:

1- اول قطره خونی که از بدنش جاری شود تمام گناهانش آمرزیده میشود.
2- همسران بهشتیاش سرش را به دامن میگیرند و غبار از چهرهاش پاک میکنند و به او میگوید: آفرین بر تو باد.
3- از لباسهای بهشتی میپوشد.
4- خزانه داران بهشت در استقبال او با عطرهای مینویی و بوهای خوش با یک دیگر مسابقه میگذارند تا از دست کدام، گلهای بهشتی را بگیرد.
5- منزل و مکانش را در بهشت مشاهده میکند.
6- به روان پاکش میگویند در هر جای بهشت که میخواهی استراحت کن.
7- به چهره عظمت حق تعالی نگاه میکند و آن برای پیامبر و شهیدان سبب آرامش و راحت است. (التهذیب ج 6 ص 121.)

[ملکوت]

بهشت شهید :


علاوه بر آن چه در روایت قبل درباره نعمتهای بهشتی ذکر شده است در حدیثی از امام رضا (ع) که از پدرانشان از رسول اکرم (ص) نقل فرمودهاند میخوانیم: «نخستین کسی که وارد بهشت میشود شهید است.»(مجموعهی ورام ج 2 ص 121.(
اما با همه این اوصاف بلند و نعمتهای عظیم، شهدا تنها کسانی هستند که دوست دارند از بهشت خارج شوند. دلیل این علاقه آنان را پیامبر اعظم (ص) اینگونه بیان فرمودهاند.
«کسی نیست که وارد بهشت شود و آرزو کند از آن بیرون رود، مگر شهید که به خاطر کرامتی که از جانب خداوند دیده است آرزو میکند (به دنیا) برگردد و دهها بار کشته شود.»(مستدرک ج 11 ص 13.)


نداشتن درد :

از رسول خدا صلی الله علیه و آ له نقل شده است: «شهید از درد قتل چیزی در نمییابد، مگر آنقدر که کسی از شما از نیشی احساس میکند.»

شاید دلیل این مسئله همان نکاتی است که در روایت اول آمد یعنی دیدن جایگاهش در بهشت و نگاه به چهره عظمت حق تعالی که باعث میشود شهید واله و شیدای آن دیدنیهای جذاب گردد و متوجه دردهای دنیایی نگردد. چنان که درباره آسیه همسر فرعون نقل شده است که هر چه شکنجه او را سختتر میکردند، او بیشتر میخندید و امام باقر (ع) دلیل این برخورد آسیه را این بیان فرمود که در هر شکنجه سختتری جایگاه آسیه را در بهشت به او نشان میدادند.

[ملکوت]

بالاترین نیکی :

از امام صادق (ع) از پدرانشان نقل شده که رسول خدا (ص) فرمود: «فوق کل ذی بِربِرٌ حتی یُقتل الرجل فی سبیل اللهِ فإذا قتل فی سبیل الله فلیس فوقه برٌ – بالاتر از هر نیکی، نیکی دیگری است تا آدمی در راه خدا کشته شود، هر گاه در راه خدا کشته شد، بالاتر از آن، نیکی وجود ندارد» (الکافی ج 2 ص 348.)

قطره دوست داشتنی :


پیغمبر اکرم (ص) فرمود: «ما من قطرهی احبّ الی الله عزّ و جلّ من قطره دم فی سبیل الله – هیچ قطرهای نزد خدای تعالی محبوبتر از قطره خونی که در راه خدا ریخته شود نیست.»


گرامیترین و شریفترین:


با توجه به فرمایشات ائمه معصومین در این بحث معلوم میشود که شهادت با فضیلتترین مرگهاست، ولی اهمیت موضوع باعث شده تا این ذوات مقدسه به شرافت و کرامت شهادت تصریح نمایند.

از امام صادق (ع) نقل شده که رسول خدا (ص) فرمود: «أشرف المَوتِ قَتلُ الشهادة - شهادت، با شرافتترین مرگ است.»(الأمالی للصدوق ص 487.).
و امیرالمؤمنین علیّ علیهالسلام فرمود: «ارزشمندترین مرگها شهادت است. سوگند به آن کس که جانم به دست اوست هزار ضربت شمشیر برای من آسانتر از مردن در بستر است.».

[ملکوت]

بخشش گناهان :



امام صادق (ع) فرمود: «شهادت در راه حق کفاره هر گناهی است مگر وام (حقالناس) که کفارهای ندارد جز این که بدهکار آن را ادا کند یا رفیقش از جانب او بپردازد یا طلبکار از آن گذشت کند».

نه تنها گناهان شهید بخشیده میشود، بلکه خداوند حتی گناهان او را بررسی نمیکند و در اصطلاح به روی او نمیآورد.
از ابو بصیر نقل شده که امام صادق (ع) فرمود: «مَن قُتلَ فی سبیل اللهَ لم یُعَرفهُ اللهُ شیئاً مِن سیئاتِه». هر که در راه خدا کشته شود خداوند او را از هیچ یک از گناهانش آگاه نمیگرداند.
و این که چرا از شهید سوالی نمیشود و بی حساب به بهشت میرود سوالی است که اصحاب پیامبر (ص) از ایشان پرسیدند و آن حضرت در پاسخ فرمود: «کفی بالبارقه فوق رأسه فتنة – شهید در زیر برق شمشیری که بالای سرش بود آزمایش خویش را انجام داد و پیشاپیش پاسخ همهی پرسشها را داد.».

[ملکوت]

شفاعت شهید :

یکی از شرافتهایی که خداوند به شهدا عطا فرموده است اجازه شفاعت از گنهکاران است. امام صادق (ع) از پیامبر (ص) نقل فرموده است که: «روز قیامت سه دسته نزد خدا شفاعت میکنند و خدا شفاعت آنان را میپذیرد: پیامبران، دانشمندان و شهیدان.» و شهیدان در این بین اجازه شفاعت از هفتاد نفر را دارند.

قال رسول الله (ص) : «یشفع الشّهید فی سبعین من أهل بیته».
آرزوی شهادت :



مقام شهادت آن قدر عظیم است که تمام انبیاء و اولیا و دوستان خدا آرزوی این فیض عظیم را داشته و دارند. در دعاهایی که از اهل بیت به ما رسیده است این آرزو و دعا متجلی شده است که به چند نمونه اشاره میشود.

امیرالمؤمنین علی (ع) در جنگ صفین پیش از آنکه قرآنها را بر سر نیزه کنند دعایی فرمود که یکی از فرازهای آن این است که: «فاذا کان ما لا بدّ منه الموت فاجعل منیّتی قتلا فی سبیلک – و هر گاه به ناچار مرگم در رسد پس آن را شهادت و کشته شدن در راه خود قرار ده.».
ماه رمضان ماهی است که تقدیر انسان نوشته میشود. در دو دعای این ماه این آرزو مطرح شده است.
یکی دعایی است که شیخ کلینی در کافی روایت کرده از ابو بصیر که حضرت صادق (ع) در ماه رمضان این دعا را میخواند «اللهم إنی بک و منک أطلب حاجتی...» که در میانه این دعا آمده است: «أسألک أن تجعل وفاتی قتلا فی سبیلک تحت رایة نبیک مع اولیائک – از تو درخواست میکنم که مرگم را شهادت در راه خودت در زیر پرچم نبیت و همراه با دوستانت قرار دهی».
و دیگری دعایی است که در هر شب ماه رمضان خوانده میشود «اللهم برحمتک فی الصالحین فادخلنا» که در میانه این دعا نیز میخوانیم: «و قتلا فی سبیلک فوفق لنا – و مرا موفق به کشته شدن در راه خودت نمایی».
دعای دیگری که در این خصوص سفارش زیادی به خواندن آن شده است دعای عهد میباشد که در آن میخوانیم:
«وَ المُستشهدین بین یدیه – ما را از شهدای پیش روی امام زمان قرار بده» و حتی اگر از دنیا رفتیم ما را به این عالم بازگردان تا در رکاب آن حضرت نبرد نموده و شهید شویم. این مضمون در چند زیارت و دعای دیگر مربوط به امام زمان (عج) نیز آمده است.
ولی به هر شکل ممکن است این اسباب این توفیق به دلایلی فراهم نشود، ولی اگر کسی واقعاً خواهان آن باشد این فیض را درک میکند.
رسول خدا (ص) فرمودهاند: «من طلب الشّهادة صادقا أعطها و لو لم تصبه – هر آن کس که [با دلی] راستین [از خداوند] شهادت بخواهد، آن را [به او] میدهند، اگر چه شهید نشود.».
اللهم الرزقنا شهادة فی سبیلک