تا شهدا؛ برادر شهید شکری با بیان این که کومله ها به برادرم رحم نکردند ، پوست صورت ،شکم
و گلوی او را کندند و اعضای بدنش را خارج کردند تا رمز را به دست آورند گفت: پدرم بعد از شهادت
برادرم اینقدر گریه کرد که چشمانش نابینا شد و مادرم هر روز با یادآوری پیکر اروجعلی جگرش
می سوزد.
شهید اروجعلی شکری در تاریخ ۱۰فروردین ۱۳۴۲ در لالجین همدان دیده به جهان گشود. پدرش
کشاورز و مادرش خانه دار بود. اروجعلی فرزند دوم خانواده بود. او تا سوم ابتدایی درس خواند
و سپس برای تامین معاش در کارگاه صنایع دستی سفال و سرامیک مشغول به کار شد.
با اوج گیری مبارزات انقلابی ملت ایران در سال ۱۳۵۷ او نیز مانند سایر هموطنانش در راهپیماییها
شرکت میکرد. پس از پیروزی انقلاب و با شروع جنگ و غائله ضد انقلاب در غرب کشور، در منطقه
سقز برای خدمت سربازی عازم این خطه از کشور شد. وی سرانجام در ۱۹بهمن ۶۱ در منطقه
عملیاتی غرب کشور (کردستان) محور عملیاتی سقز-دیواندره در پایگاه یازی بلاغی در درگیری با
ضد انقلاب (گروهک کومله) در حالیکه حامل کد مهمی بود، مورد اصابت گلوله قرار گرفت و برای
اینکه کد به دست مزدوران نیفتد آن را بلعید و گروهک کومله برای بدست آوردن رمز، بدنش را مثله
کردند.