ورود حضرت فاطمه ‏ي زهرا سلام الله علیها به محشر

[گل مريم]

1- امام رضا عليه ‏السلام از پدران خود عليهم‏ السلام نقل مي‏کنند که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند:

روز قيامت دخترم فاطمه با پيراهن خون ‏آلودي وارد محشر مي‏شود و به رکني از ارکان عرش تکيه مي‏کند و مي‏فرمايد:

اي دادگر، بين من و کشندگان فرزندم حکم فرما!

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: بخداي کعبه، براي دخترم حکم مي‏شود، و همانا خداي عزوجل با غضب فاطمه خشم مي‏کند و با رضايتش خشنود مي‏شود. [ بحارالانوار: ج 220:43 باب تظلمها عليهاالسلام في القيامة ح 3. ] .

2- امام صادق عليه ‏السلام نقل مي‏کند که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: چون روز قيامت شود قبه‏ اي از نور براي فاطمه عليه االسلام نصب مي‏شود، و حسين عليه‏السلام در حالي که سر خويش را بدست گرفته به جانب مادر روان شود. چون حضرت فاطمه او را ببيند نعره ‏اي زده و شيوني کند که تمام فرشتگان مقرب و پيامبران مرسل و تمامي مؤمنين در محشر بر حال او بگريند...

سپس امام صادق عليه ‏السلام فرمودند: خدا رحمت کند شيعيان ما را، بخدا سوگند شيعيان ما مؤمنان حقيقي‏ اند، زيرا با اندوه طولاني و افسوس فراوان در اين مصيبت با ما شرکت جويند. [ بحارالانوار: ج 221:43 ح 7، عقاب ‏الأعمال : 257 باب کيفر قاتلين حسين عليه‏السلام ح 3.] .

3- حضرت علي بن أبي‏طالب عليه‏ السلام روايت کرده که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: براي فاطمه عليهاالسلام سر خون ‏آلود فرزندش حسين عليه‏السلام مجسم مي‏شود پس فاطمه فرياد مي‏زند: «واولداه، واثمرة فؤاداه». «اي فرزندم، اي ميوه‏ ي دلم» [ صفحه 178] همه‏ ي ملائکه از صيحه فاطمه به فغان و ناله درآيند،

و اهل محشر فرياد کنند: اي فاطمه، خداوند بکشد کشنده‏ ي پسرت را... [ عقاب‏ الأعمال : 260 ح 10، بحارالانوار: ج 222:43 ح 9. ] .

[گل مريم]

4- رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند:

چون روز قيامت شود فاطمه عليهاالسلام در ميان جماعتي از زنان وارد محشر گردد. فرمان آيد: داخل بهشت شو. عرض مي‏کند: به بهشت نروم تا بدانم پس از من با فرزندم چه کردند؟

خطاب مي‏رسد: به قلب محشر نظر کن، چون نظر کند حسين عليه ‏السلام را ببيند که با تني بي‏سر ايستاده، پس صيحه ‏اي زند و من از صيحه‏ ي او شيون کنم و همه‏ ي ملائکه از فغان و ناله‏ ي ما بخروشند. پس خداي بزرگ به خشم آيد و به آتشي که نامش هب هب است - و در آن هزار سال دميده ‏اند تا سياه شده و هيچگونه آسايشي در آن نيست و اندوه از آن جدا نشود - فرمان دهد که قاتلين حسين را اگر چه از حاملين قرآن باشند بربايد، پس آن آتش همه‏ ي آنها را در کام خود گيرد... [ بحارالانوار: 222:43 ح 8، عقاب الأعمال : 258 ح 5.] .

5- ابان بن عثمان از حضرت صادق عليه‏ السلام روايت مي‏کند که فرمودند: چون روز قيامت شود خداوند تمام خلائق را - از اولين و آخرين - در بياباني جمع نمايد، پس منادي ندا کند: چشمان خود را ببنديد و سرها را به زير اندازيد، تا فاطمه دختر محمد صلي الله عليه و آله و سلم از صراط بگذرد. پس خلايق چشمان خود را ببندند و فاطمه در حالي که بر ناقه ‏اي از ناقه‏ هاي بهشت سوار است و هفتاد هزار ملک او را مشايعت مي‏کنند، بيايد و در جايگاه شريفي از قيامت توقف نمايد، آنگاه از شترش پياده شود و لباس خون‏ آلود حسين بن علي عليهماالسلام را بدست گيرد و عرض کند:

پروردگارا، اين لباس فرزند من است، و تو ميداني با او چه کردند! ازجانب خداي عزوجل ندا مي‏رسد:

«اي فاطمه، خشنودي تو درنزد ما - تأمين - است». [ صفحه 179]

پس عرض مي‏کند: اي خداي من، از قاتلين او انتقام بگير.

خداوند متعال به طائفه ‏اي از آتش امر مي‏کند، از جهنم خارج شده، کشندگان حسين را (از محشر) جمع مي‏کند، همانطور که پرنده دانه را برمي‏چيند. پس آتش آنها را با خود به جهنم مي‏برد و به انواع عذاب معذب مي‏نمايد.

آنگاه فاطمه سوار ناقه شده داخل بهشت مي‏شود، در حاليکه ملائکه او را مشايعت مي‏کنند و فرزندانش در جلو روي، و دوستانش در طرف راست و چپ او هستند. [ امالي مفيد : 130 م 15 ح 6، بحارالانوار: 224:43 ح 11.].

[گل مريم]

مرحوم شوشتري در کتاب «الخصائص الحسينيه» کيفيت آمدن حضرت زهرا عليهاالسلام را با استفاده و تلفيق چندين حديث بيان نموده که ما خلاصه‏ ي آن را نقل مي‏کنيم:

در آن روز حضرت فاطمه عليهاالسلام به کيفيت مخصوصي وارد محشر مي‏شود، که بر برش حله‏ ي کرامت است، و به روي آن هزار حله‏ ي بهشتي است، و بالاي سرش قبه‏ا ي از نور الهي است، که ظاهرش از باطنش پيدا، و باطنش هويداست. و بر سرش تاجي است از نور که هفتاد رکن دارد، و بر ناقه ‏اي سوار است از ناقه ‏هاي بهشت، که مهارش بدست جبرئيل است،

و فرياد مي‏کند: چشمهاي خود را بپوشيد که اينک دختر خاتم انبياء عبور مي‏نمايد.

از جانب بهشت دوازده هزار حورالعين به استقبالش مي‏آيند که از براي احدي استقبال ننموده ‏اند و نخواهند نمود، و به استقبال او مي‏آيد مريم دختر عمران با هفتاد هزار حوريه، و خديجه با هفتاد هزار ملک، و حوا و آسيه با هفتاد هزار حوريه، آنگاه منبري از نور برايش نصب نمايند.

رختهاي خون‏ آلود و پيراهن غرقه بخون حسين عليه ‏السلام با آن مکرمه است. پس عرض مي‏کند: خدايا، مي‏خواهم ببينم حسن و حسين را، پس مصور شود از براي او حسين عليه ‏السلام، بحالتي که سر در بدن ندارد، و خون از رگهاي او جاري است.

چون آن حالت را ببيند، نعره ‏اي زند، و خود را از ناقه به زير اندازد، و پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) و ملائکه همه [ صفحه 180] نعره زنند. در خبر است که حسين عليه ‏السلام خود بيايد، در حالتي که سرش را در کف دست گرفته، و چون فاطمه (عليهاالسلام) او را ببيند، نعره ‏اي زند که تمام اهل محشر به گريه درآيند، پس پيراهن حسين عليه ‏السلام را در دست گيرد و عرض کند:

خدايا، اين پيراهن فرزند من است، يعني ببين چگونه از ضرب شمشير و نيزه، سوراخ سوراخ است، يا اينکه خدايا، اين پيراهن را هم بر بدنش نگذارند، و او را برهنه روي زمين انداختند. پس خداوند از کشندگان آن جناب، و اولاد ايشان و اولاد اولاد ايشان که راضي به فعل پدران خود بودند، به انواع عذاب انتقام گيرد. [ اشک روان بر امير کاروان : 287 تا 289. ] . [ صفحه 181]




مقتل سحاب رحمت