دل نوشته ای برای آقا امام زمان عج

[مهاجر]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به دوستداران حضرت حجت و عاشقان ولایت

در این تایپیک منتظر دیدن دل نوشته های شما گرامیان هستیم تا با خواندن مطالب زیبا یتان طعم شیرین انتظار را به امید آمدنش بیشتر بچشیم

باشد که از منتظران واقعی باشیم و ذکر دعا برای فرجش ذکر دمادم ما باشد

و چنانچه دست نوشته ای از خودتان هست مشخص بفرمایید

ماجور باشید

التماس دعا

[مشعشع]

بیا دو باره پاک کن زجاده ها غبار را

به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را!

تمام لحظه های من فدای یک نگاه تو

بیا و پاک کن زدل حدیث انتظار را!

[مشکاة]

[عطیه سادات]

دلم امروز گواه است كسي مي آيد
حتم دارم خبري هست، گمانم بايد

فال حافظ هم هربار كه ميگيرم باز
"مژده اي دل كه مسيحا نفسي..." مي آيد

ماه در دست به دنبال كه اينگونه زمين
مست ميگردد و يك لحظه نمي آسايد؟

بايد از جاده بپرسم كه چرا ميرقصد
مست موسيقي گامي شده باشد شايد

گِله كم نيست ولي لب ز سخن خواهم بست
اگر آن چهره به لبخند لبي بگشايد

[مهاجر]

فدای آن رخ چون ماهت ای گل***گل نرگس, تو ای معنا تو ای معشوق پنهان
رسد آن روز و آن ساعت که بینیم ***نمودی رخ,تمام عالم از دیدارت حیران
تو ای زیبا کنم این جان ناقابل فدایی ***به پایت ,اگر دادی اجازت ای تو ای جان
کجایی ای تمام زیبایی ,کجایی ...ای جان کجایی ای مخزن دانایی ,کجایی ای گل نرگس تو ای معنای شیدایی ,کجایی ای سردار ای تندیس اهورایی , کجایی ای سرو ای ایستاده به رعنایی , کجایی ای شعر تربناک مسیحایی
ترا به جان مادر پهلو شکسته به جان عمه ات ای یاور بیا که سیه گشته این روزگار تنهایی
تقدیم به ای روح و جانم از طرف تمام دوست دارانت

[سراج منیر]

[عطیه سادات]

[زنبق بنفش]

[مهاجر]

کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی

نگاه دار دلی را که برده‌ای به نگاهی

مقیم کوی تو تشویش صبح و شام ندارد

که در بهشت نه سالی معین است و نه ماهی

چو در حضور تو ایمان و کفر راه ندارد

چه مسجدی چه کنشتی، چه طاعتی چه گناهی

مده به دست سپاه فراق ملک دلم را

به شکر آن که در اقلیم حسن بر همه شاهی

بدین صفت که ز هر سو کشیده‌ای صف مژگان

تو یک سوار توانی زدن به قلب سپاهی

چگونه بر سر آتش سپندوار نسوزم

که شوق خال تو دارد مرا به حال تباهی

به غیر سینهٔ صد چاک خویش در صف محشر

شهید عشق نخواهد نه شاهدی، نه گواهی

اگر صباح قیامت ببینی آن رخ و قامت

جمال حور نجویی، وصال سدره نخواهی

رواست گر همه عمرش به انتظار سرآید

کسی که جان به ارادت نداده بر سر راهی

تسلی دل خود می‌دهم به ملک محبت

گهی به دانهٔ اشکی، گهی به شعله آهی

فتاد تابش مهر مهی به جان فروغی

چنان که برق تجلی فتد به خرمن کاهی

[رهرو]

اي مهدي فاطمه اي خليل خدا اي نور چشم نبي و اي سراسر عدل اي نور


اي حقيقت وعده داده شده هر گاه با خاك غريب مادرت زهرا نجوا مي كني

هر گاه در كنار مزار جدت پيامبر نماز مي خواني هر گاه روي خاك كربلا قدم مي گذاري و قبر شش گوشه جدت حسين را زيارت مي كني


هر گاه كنار خانه خدا نماز مي خواني دور كعبه طواف مي كني و مُحرم مي شوي


مرا هم به ياد آور به جاي من و تمام آن هايي كه انتظار فرجت را هر صبح و شام مي كشند زيارت كن.

تو خود مي داني دعاي تو در درگاه خدايت پذيرفته است ما را از دعاي خود محروم نگردان.

[مهاجر]

چه انتظار عجیبی...!

تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی...!

عجیب تر آن که چه آسان نبودنت شده عادت، چه بی خیال نشسته ایم،

نه کوششی ، نه تلاشی فقط نشسته و گفتیم :

خدا کند که بیایی...