ایا شمر سر امام حسین(ع) را از پشت(قفا) برید ه است؟؟؟؟

[ملکوت]

چرا شمر سر امام حسین(ع) را از پشت برید؟


درباره اینکه چرا شمر گلوی مبارک امام حسین(ع) را از جلو نبرید با توجه به نقل هایی که برای چگونگی شهادت امام حسین(ع) وارد شده، میتوان چند احتمال داد:


1. افراد دیگری -غیر از شمر- که می خواستند نزدیک امام حسین(ع) شوند و او را به شهادت برسانند، همین که امام به آنها نظری می افکند، تنشان می لرزید و شمشیر از دستشان می افتاد؛ برخی از مورّخان متأخّر و معاصر به نقل از ابومخنف گفته اند: «اولین شخصی که با شمشیر کشیده به سوی امام پیش تاخت، شبث بن ربعى بود. امام حسین(ع) به جانب او نظرى افکند. شبث را رعده اى گرفت و لرزید و شمشیر از دستش افتاد و ‏گفت: «معاذ اللّه که من خداى را ملاقات کنم و ذمه من مشغول به خون حسین باشد».[1]


همچنین در ادامه به نقل از ابو مخنف گفته اند: سنان بن أنس با شماتت و با عصبانیت رو به شبث کرد و گفت: «مادر بر تو بگرید و قوم تو تباه گردد! چرا از قتل او دست بازداشتى و روى برداشتی؟»


شبث گفت: «چون چشم بگشود و مرا نظاره کرد، چشم هاى رسول خدا را دیدم. نیروى من برفت و اندامم بلرزید».

سنان گفت: «این شمشیر مرا ده که من از براى قتل او شایسته تر از تو هستم».


سنان شمشیر را برداشت و به سمت امام حسین(ع) رفت. هنگامی که نزدیک شد، رعدی عظیم او را فرا گرفت و سخت بترسید، چنان که شمشیر از دست او افتاد و گریخت. شمر او را سرزنش کرد و گفت: «چرا بگریختى؟»


سنان گفت: «چون چشم به سوى من بگشود، شجاعت پدر او یادم آمد. پس گریختم».

خولى بن یزید اصبحى، تصمیم گرفت که سر مبارک امام(ع) را از تن دور کند. وى نیز چند قدمى برداشت و رعدتى او را گرفت و فرار کرد.[2]

[ملکوت]

شمر گفت: «چه مردم ترسویی هستید! هیچ کس سزاوارتر از من نیست در قتل او». سپس شمشیر گرفت و بر سینه حسین(ع) نشست. [3]


در برخی منابع جزئیات این حادثه بیان نشده، بلکه تنها به ترس و لرزش این افراد از هیبت و عظمت امام حسین(ع) اشاره شده است.[4] بنابر این، اصل ترس افرادی مانند سنان بن انس پذیرفتنی است.[5]


شاید با توجه به این جریانات، برای اینکه شمر ملعون به عاقبت این افراد دچار نشود، سر امام حسین(ع) را از پشت برید تا چشم او به چشم امام حسین(ع) نیفتد.


2. علامه مجلسی مینویسد: در بعضى از کتاب های معتبر از طبری و او از طاوس یمانى نقل کرده است: «...پیامبر اسلام(ص) پیشانی و گلوى امام حسین(ع) را زیاد می بوسید».[6]


همچنین به نقل از کتاب «معدن البکاء فی مقتل سید الشهداء»[7] آمده است: شمر خواست سر امام حسین(ع) را از گلو جدا کند، ولى شمشیرش نبرید، امام حسین(ع) فرمود: «واى بر تو! آیا می پندارى شمشیر تو جایى را که رسول خدا(ص) بر آن فراوان‏ بوسه زد می برد»؟! شمر (برآشفت و) آن حضرت(ع) را به رو افکند و سر مطهرش را از قفا جدا کرد.[8] ولی این بخش از سخن امام حسین(ع) که «آیا می پندارى شمشیر تو جایى را که رسول خدا(ص) بر آن فراوان‏ بوسه زد می برد»، پیش از شهادت و هنگام نشستن شمر بر سینه امام حسین(ع)، در منابع و مقاتل معتبر[9] ذکر نشده است. به هر حال، با فرض پذیرش این نقل؛ چون گلوی امام حسین(ع) مکان بوسه پیامبر اسلام(ص) بوده، شمر سر امام حسین(ع) را از پشت برید.


به هر حال، نمی توان به طور قطعی گفت: علت اصلی بریدن سر امام حسین(ع) از قفا همان است که در برخی کتاب ها نوشته شده است؛ زیرا بخش هایی از نقل های ذکر شده، در مقاتل و منابع تاریخی مربوط به نهضت و قیام امام حسین(ع) نیامده است، به همین جهت؛ نمیتوان میان علت بریده شدن سر امام حسین(ع) از قفا با این نقل های متفاوت ارتباط برقرار کرد و یک نتیجه قطعی گرفت و موارد یاد شده را تنها یک احتمال است.

   

[1]. قندوزی، سلیمان بن ابراهیم‏، ینابیع المودة لذو القربى‏، ج 3، ص 82، نشر اسوه، قم، چاپ دوم، 1422ق؛ لبیب بیضون، موسوعة کربلاء، ج 2، ص 177، مؤسسة الاعلمى‏، بیروت، چاپ اول، 1427ق.
[2]. همان، ص 82 – 83.
[3]. همان.
[4]. ر.ک: طبرسی، فضل بن حسن، تاج الموالید، ص 86، دار القاری، بیروت، چاپ اول، 1422ق.
[5]. البته در صورتی که این نقل را بپذیریم که شمر سر مبارک امام حسین(ع) بریده است، نه سنان بن انس؛ چون طبق برخی از نقلها، سنان بن انس گلوی آنحضرت را برید. رسان‏، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین(ع)‏، ص 149، مؤسسه آل البیت‏(ع)، قم، چاپ دوم، 1406ق؛ بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الاشراف، تحقیق: زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج ‏3، ص 218، دار الفکر، بیروت، چاپ اول، 1417ق؛ ابن عساکر شافعی، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ‏ج ‏14، ص 249، دار الفکر، بیروت، چاپ اول، 1415ق.
[6]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 44، ص 187 – 188، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق.
[7]. این کتاب نوشته مولى محمد صالح بن‏ آقا محمد(متوفی 1283ق)، و برادرش حاج مولى محمد تقی برغانی قزوینی، معروف به شهید سوم است. آقا بزرگ تهرانی‏، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 21، ص 220 – 221، اسماعیلیان‏، قم، 1408ق.
[8]. گروهى از نویسندگان، موسوعة الامام الحسین(علیه‏السلام)، ج ‏4، ص 596، سازمان پژوهش و برنامه ریزى آموزشى، دفتر انتشارات کمک آموزشى، تهران، چاپ اول، 1378ش.
[9]. مانند: «الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد» شیخ مفید؛ «اللهوف على قتلى الطفوف» سید ابن طاوس و ...

   

منبعislamquest.net 

[ملکوت]

سر امام حسین ع از پشت بریده نشده

اين گفته اگر چه بر سر زبان ها افتاده است و در مجالس عزاداري هم در ذکر مصيبت ها گفته مي شود ، امّا آنچه که در واقع مورّخين و نويسندگان حادثة عاشورا پيرامون آخرين لحظات شهادت امام حسين ـ عليه السّلام ـ گفته اند غير اين است.
و اين نقل را که نتوانستند سر امام ـ عليه السّلام ـ را از جلو ببرند چون پيامبر حلقوم مبارک ايشان را بارها بوسيده بوده است، لذا ناچاراً از پشت، سر مبارک امام را جدا کردند، هيچ نويسنده اي ذکر نکرده است.

بنابراين ماجراي بريدن سر امام حسين ـ عليه السّلام ـ از پشت نقلاً و عقلاً پذيرفته نيست.

در آخرين لحظات شهادت امام ـ عليه السّلام ـ زرعة بن شريک ضربه اي به کف دست چپ و ضربه اي نيز بر شانة حضرت وارد آورد و امام ديگر توان نشستن را از دست دادند و بر چهرة مبارک به روي زمين افتادند در اين زمان بود که سنان بن أنس به امام حمله کرد و نيزه اي بر پيکر امام وارد آورد و در آن لحظات هر کس به امام نزديک مي شد سنان به او حمله مي کرد و اجازه نمي داد چرا که مي ترسيد سر نازنين امام حسين ـ عليه السّلام ـ را ديگري از پيکر مبارکش جدا کند و نزد اميرش ببرد و بدينسان خودش بر شهادت گاه امام فرود آمد و سر آن حضرت را جدا کرد و آن را به خولي بن يزيد(لعنهم الله) سپرد. 1


صاحب لهوف سيد ابن طاووس مي نويسد: عمر بن سعد به خولي بن يزيد گفت که سر امام را جدا کند ولي دستانش لرزيد و نتوانست و پس از خولي، سنان بن أنس نخعي از اسبش به زير آمد فضربه بالسيف في حلقه الشريف و هو يقول: «والله انيّ لاحترُّ رأسک و أعلم أنّک إبن رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ و خير الناس أباً و أمّاً» ثمّ احترَّ رأسه المقدس المعظَّم: سيد ابن طاووس به صراحت مي گويد: سنان بن أنس (لعنه الله) شمشير خويش را بر گلوي حسين ـ عليه السّلام ـ نهاده و گفت: به خدا سوگند، سر تو را از بدن جدا مي کنم در حالي که مي دانم تو پسر رسول خدا هستي و پدر و مادرت بهترين مردم اند و پس از گفتن اين کلام، سر مقدس آن بزرگوار را از تن جدا کرد. 2


امّا شيخ مفيد و طبرسي گفته اند: چون خولي بن يزيد اصبحي پيش جست و از اسب به زير آمد تا سر امام حسين ـ عليه السّلام ـ را ببرد لرزه اش گرفت و شمر گفت: خدا بازويت را بگسلاند، چرا مي لرزي! و از اسب پياده شد و سر امام ـ عليه السّلام ـ را خود شمر بريد و تحويل خولي داد.3


حتّي صاحب روضة الشهدا مي نويسد: که چون شمر بر روي سينة امام حسين ـ عليه السّلام ـ نشست امام نشانه هاي قاتل خويش را در او ديد و گفت: جايي که تو نشسته اي و جايي که تو قصد بريدن آن را داري جايي است که پيامبر خدا بارها بوسه زده است و امام اجازة نماز خواندن خواست و شمر از روي سينة حضرت بلند شد ولي هنوز امام نماز را تمام نکرده بود که در سجده گاه امام را شهيد کرد و سر ايشان را از بدن جدا کرد. 4

پس به اين گونه تمامي مورخين و نويسندگان، شهادت امام حسين و جدا شدن سر مبارک از تن ايشان را نقل مي کنند و عدّه اي مي گويند آخرين نفر که سر امام را بريد سنان بن أنس بوده و عدّه اي ديگر مي گويند: شمر سر امام حسين ـ عليه السّلام ـ را از تن جدا کرد ولي هيچ اشاره اي به ماجراي بريدن سر از پشت سر نمي کنند.

[ملکوت]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1ـ مقاتل الطالبين، ابوالفرج اصفهاني.
2ـ در کربلا چه گذشت؟ (ترجمه نفس المهموم)، شيخ عباس قمي.
3ـ زندگاني امام حسين(ع)، سيد هاشم رسولي محلاتي.

---

1. ابومخنف، مقتل الحسين، ترجمه علي کرمي، قم، مؤسسة مطبوعاتي دارالکتاب جزايري، 1377ش، ص388.
2سيد بن طاووس، لهوف، ترجمه عباس عزيزي، انتشارات صلاة، چاپ اول، 1380ش، ص173.
3 شيخ عباس قمي، نفس المهموم، ترجمه آيت الله باقر کمره اي، قم، انتشارات مسجد جمکران، چاپ پنجم، 1374ش، ص458.
4. ملاحسين واعظ کاشفي، روضة الشهدا، تهران، 1334ش، ص280.

برگرفته از سایت اندیشه قم

[صبور]

سلام
آنچه من از این تاپیک متوجه شدم این است که بریده شدن سر مبارک امام حسین از پشت سر رد شده است.
ولی برطبق این اسناد این موضوع ثابت شده است :

در چند جا به این نکته اشاره شده است : 1. در کلمات حضرت زینب (س) است که آمده است:".... یا محمداه بناتک سبایا و ذریتک مقتلة تسفی علیهم ریح الصبا و هذا حسین مجزوز الرأس من القفا .."[1] یعنی:"...ای محمد اکنون دخترانت اسیر، فرزندانت کشته ،باد صبا بر بدن آنان می وزد و این حسین است که سرش از پشت سر جداکرده اند..." 2.در خطبه امام سجاد (ع) به این نکته اشاره شده است:"... ً أَنَا ابْنُ الْمَجْزُوزِ الرَّأْسِ مِنَ الْقَفَا...." [2] یعنی:"...من فرزند کسی هستم که سرش را پشت گردن جدا کردند...." 3. در زیارت ناحیه مقدسه ،حضرت مهدی(ع) می فرماید:"... ِ السَّلَامُ عَلَی الْمَنْحُورِ فِی الْوَرَی‏..."[3] یعنی :"...سلام بر کسی که او را از پشت سر نحر کردند..." [1]. مجلسی، محمد باقر بحارالأنوار ج : 45 ص : 59 ،انتشارات دارالوفاء، بیروت1404 ه.ق،110جلدی؛ سید بن طاووس ،اللهوف ص : 131،انتشارات جهان،تهران، 1348ه.ش؛مازندرانی،ابن شهر آشوب، المناقب ج : 4 ص : 113،انتشارات علامه، قم ،1379ه.ق،4جلدی [2]. بحارالأنوار ج : 45 ص : 175 [3]. بحارالأنوار ج : 98 ص : 318 حدیث: 8

از جناب معمار میخواهم ایشون هم نظرشون را اعلام کنند.
باتشکر

[ملکوت]

با سلام
اینکه ایا سر مبارک امام حسین ع از قفا بریده شده یا نه ؟؟؟برای بنده هم سواله
تنها دو پاسخ از دو سایت اورده شد تا ان شاالله دوستان در این بحث شرکت کنند و اساتید پاسخ گو باشند

[معمار]

ان شاء الله به زودی روایات که می فرمایند: سر از جلو بریده شده است و روایاتی که می فرمایند: سر از پشت بریده شده است به زودی بررسی می کنم و نتیجه را اعلام می کنم

[عطیه سادات]

السلام علی الحسین

وعلی علی ابن الحسین

و علی اولاد الحسین

و علی اصحاب الحسین

__________________
بی نصیب از فیض لبهای حسین
تشنه کشتند آب را در کربلا...

[معمار]

با سلام
اینکه ایا سر مبارک امام حسین ع از قفا بریده شده یا نه ؟؟؟برای بنده هم سواله
تنها دو پاسخ از دو سایت اورده شد تا ان شاالله دوستان در این بحث شرکت کنند و اساتید پاسخ گو باشند

طبق تحقیقی که کردم

روایاتی که می فرمایند سر امام از پشت جدا شده زیاد هستند(البته در یکی دو مورد ذکر شده بود که"سر ایشان از جلو جدا شده است) و تقریبا امری مشهور است بریدن سر از پشت,و امر مشهور پذیرفتنی است

ضمن این که آیت الله مکارم هم در کتاب عاشورا ريشه‏ها، انگيزه‏ها، رويدادها، پيامدها، ص: 547, همین قول بریده شدن سر از پشت را آورده است

[گل مريم]

خدا لعنت کند قاتلان ابا عبدالله علیه السلام را.