«شاهزاده ای سوار بر اسب سفید»

[مشعشع]

مدل ازدواجی که هم اکنون در جامعه رواج پیدا کرده، به دنبال این است که از ازدواج نردبانی بسازد برای بالا رفتن، آن هم بالا رفتن یک شبه ای که معلوم نیست چقدر میتوانی بر بام آن دوام بیاوری.

در بین تمامی دخترها کمتر کسی است که در کودکی اش داستان شاهزاده ای که با اسب سفید می آید را نشنیده باشد. داستان هایی که همه ما در کودکی و حتی تا نوجوانی مان با آنها زندگی کرده ایم و بارها خود را به جای شخصیت های آن ها در داستان قرار داده ایم، به جای دختری که می نشیند و از جاده ای دور شاهزداه ای زیبا، باوقار، ثروتمند و دانا از راه می رسد و عاشق دختر داستان می شود و در مراسمی با شکوه او را به قصری زیبا برای زندگی می برد.

وجود این افسانه ها از قدیم الایام زمینه ای بوده است که دختران حداقل تا سنینی نسبت به ازداواج و همسر آینده شان تصویری ایده آل محور، رویایی و خالی از هر عیب و نقص داشته باشند. آنچه تغییر کرده است رویکرد خانواده ها از تاریخ نه چندان دور در جامعه ما نسبت به میزان ایده آل محوری در مورد ازدواج است.

[مشعشع]

در گذشته ای که برای عموم مردم قابل یادآوری است و آنقدر از آن نگذشته که حتی مردم جزئیات آن را فراموش کنند، در کنار تصویری ایده آلی که دختر از همسرش برای خود می ساخت، خانواده با واقع بینی و توقعات معقول به کمک او می آمد و با قرار دادن چند اصل کلی، دختر خانواده را از داستان ها و افسانه ها به واقعیت موجود هدایت می کرد.

این اصول کلی شامل ایمان، کار و سلامت اخلاق بود. این که پسری سالم باشد، نان حلال خورده باشد و نان حلال دربیاورد و حواسش به حرام و حلال خدا باشد در بسیاری موراد خانواده دختر را راضی می کرد. نگاه غالب و البته نگاه صحیح به ازدواج این گونه بود که ازدواج شروع راهی است که دو جوان هم تراز باید باهم طی کنند تا در کنار هم بودنشان به هر دوی آن ها کمک کند زودتر به مقصدشان برسند.

[مشعشع]

نگاهی که در آن سختی های زندگی اعم از مستاجر بودن و ماشین نداشتن یا درس خواندن و سربازی رفتن پس از ازدواج، از شیرینی های زندگی تلقی می شد. بالا و پایینی که در زندگی همه هست و از قضا اگر به این سختی ها به چشم مشکل هم نگاه شود با ازدواج زودتر و آسان تر حل می شود.
اما آن چه امروز مسئله ساز شده است همراه شدن خانواده و بزرگترها با افسانه شاهزاده سوار بر اسب سفید است. متاسفانه در آسیب شناسی مدلی از ازدواج و انتخاب همسر که هم اکنون در جامعه رواج پیدا کرده است باید گفت این نگاه به ازدواج به دنبال این است که از آن نردبانی بسازد برای بالا رفتن، آن هم بالا رفتن یک شبه ای که معلوم نیست چقدر می توانی بر بام آن دوام بیاوری.

[مشعشع]

در بررسی یک گزینه مناسب برای ازدواج از طرفی همان معیارهای قدیمی که مهم و تاثیر گذارند با سخت گیری بیشتری پیگیری می شود و از طرفی هم معیار های جدید و غیر اصولی به آن اضافه شده است. لزوم داشتن مسکن، اتمام تحصیلات تا مقاطع عالی، کار خوب و با در آمد عالی، ماشین خوب، معافیت یا به شکلی پایان سربازی و حتی در برخی موارد تضمین از خانواده پسر برای حمایت مالی از پسرشان در جامعه فعلی و با شرایط حاکم بر آن، دست کمی از همان شاهزاده سوار بر اسب سفید ندارد.

[مشعشع]

علاوه بر در نظر گرفتن تکالیف و تعهدات سنگینی که از خواستگار انتظار می رود آنها را بر دوش بکشد، به زمین گذاشتن برخی مسئولیت ها هم به این شرایط اضافه شده است. دختران در ایده آل خود از زندگی مشترک می باید بار تکلیفی را بر دوش خود حس نکنند و کاملا در مسیر تمایلات و آرزوهای فردی شان حر کت کنند. غذا از بیرون تهیه شود بچه را مهدکوک و مادربزرگ بزرگ کند، خانه را کارگرهای خدماتی تمیز کنند، آنها هم دلشان خواست درس بخوانند و دلشان خواست کار بکنند و همسرشان هم دیوانه وار عاشق آنها باشد هرگز خسته نشود، هرگز عصبانی نشود، کارش درآمد زیادی داشته باشد اما زود هم به خانه بیاید و سرحال و خوش اخلاق و پر انرژی باشد.


شاید با مطرح شدن این مطالب تا اینجا این احساس ایجاد شود که این معضل بیشتر درمیان کسانی مطرح است که خیلی دغدغه دین و آخرت خود را ندارند و بیشتر از نوع دختران سانتی مانتال، یا پولدارهای مرفه جامعه هستند. درحالی که متاسفانه این فزونی توقعات به مسایل مذهبی و اعتقادی هم کشیده شده است.

[مشعشع]

درست است که در بعد اعتقادی و ایمانی انسان ها هرچقدر دغدغه بیشتری داشته باشند و تلاش بیشتری کنند به راه کمال نزدیک ترند و هیچ حد و مرز طبیعی برای طی کمال و فضایل وجود ندارد اما باید در نظر گرفت که ما ۱۴ معصوم بیشتر نداریم و انسان ها ممکن الخطا هستند. از سوی دیگر در این مساله که وارد می شویم می بینیم دخترهای مذهبی آن را بدین صورت بررسی می کنند که خب ما که خود در راه کمال عقب هستیم پس باید همسری را برگزینیم که دراین زمینه ما را به پیش برد و جلو بکشد و نباید در مسایل عقیدتی کم بگذارد. این رویکرد اگرچه خیرخواهانه است اما دریک بررسی معقول به این نتیجه می رسیم که پسرهای مذهبی هم می توانند این دغدغه را در مورد خود داشته باشند و با این اوصاف ما در دور باطلی سیر می کنیم که به لحاظ دینی هم مورد تایید نیست.

[مشعشع]

یعنی بالارفتن توقعات درهمه مسایل از جمله مسایل مذهبی مغایر با رویکردی است که دو نفر می خواهند باهم رشد کنند و موید این رویکرد اشتباه است که همیشه دیگری باید در کمال باشد و من را به کمال برساند، چنانچه دراحادیث هم داریم که منظور از هم کفو بودن، اهل ایمان و امانت دار بودن است و نباید در این زمینه هم افراط صورت بگیرد.

این تصویر از زندگی به هیچ وجه با واقعیت جور در نمی آید و نتیجه این می شود که درصد کمی از دختران آنقدر با سخت گیری بر معیارهای شان پافشاری می کنند تا از سن ازدواج شان می گذرد و مجرد می مانند و عده بیشتری بلاخره تن به ازدواج می دهند ولی با مقایسه زندگی خود با ایده آلی فانتزی تا پایان زندگی شان حسرت نداشته هایی را می خورند که می توان بدون آن ها هم خوب زندگی کرد.

[مشعشع]

سخت گیری های خانواده ها البته ریشه در گسترش بی اعتمادی در جامعه و افزایش آمار طلاق دارد. اما با نگاه به زندگی هایی که رنگ تلخ طلاق به خود گرفته معلوم می شود وجود امکانات مالی و حتی درجات بالای تحصیلی مانع طلاق نشده است و در مقابل مثال های زیادی از زندگی هایی وجود دارد که با کاستی های فراوان شروع شده، از یک دانشجوی مستاجر یودن آغاز شده و به موفقیت های بزرگ تبدیل شده است.

این طبیعی است که خانواده دختر بخواهند ثمره زندگی شان بهترین زندگی را داشته باشد و این مسلما حق آنهاست. اما بهترین زندگی باید توسط زن و مرد و با ازدواج ساخته شود و باید برای ساخت بهترین ها تلاش کرد، سختی کشید و تحمل کرد.

[مشعشع]

باشد از طرفی پسر و خانواده اش خانه و کار و تمامی امکانات را فراهم کنند و از طرفی دختر جهیزیه ای که هیچ چیز را کم نداشته باشد دیگر جایی برای تلاش کردن و انگیزه ای برای کار و به دست آوردن نمی ماند.
از طرفی فراهم نمودن این شرایط مخصوصا در خانواده هایی که چند فرزند دارند گاهی آن قدر سخت است که به خاطر قسط های تمام نشدنی جهیزیه و خانه و عروسی، ازدواج فرزند دیگر به تاخیر می افتد. بالا رفتن میانگین سن ازدواج از نتایج همین نگاه نادرست و فانتزی به ازدواج از سوی جوان ها و خانواده هاست.

[مشعشع]

شاید وقت آن رسیده است، دوباره به منابع دین و سنت خود رجوع کنیم و آموزه های خود در خصوص لزوم سهل گیری در ازدواج، ساده زیستی و قناعت را مرور کنیم و زندگی و ازدواج اهل بیت و ائمه را الگوی خود قرار دهیم.

   

نماینده