تعریف صفات خداوند

[تسنیم]

قرآن کریم می گوید خداوند به همه صفات کمال متصف است: «له الاسماء الحسنی ⁽¹⁾ نیکوترین نامها و بالاترین اوصاف از آن
اوست.» ، «و له المثل الاعلی فی السموات و الارض ⁽²⁾ صفات والا در سراسر هستی خاص اوست.» از این رو خداوند حی است،
قادر است، علیم است، مرید است، رحیم است، هادی است، خالق است، حکیم است، غفور است، عادل است و بالاخره هیچ
صفت کمالی نیست که در او نباشد.


از طرف دیگر جسم نیست، مرکب نیست، میرنده نیست، عاجز نیست، مجبور نیست، ظالم نیست.

[تسنیم]

دسته اول که صفات کمالی است و خداوند به آنها متصف است «صفات ثبوتیه » نامیده می شود و دسته دوم که از نقص و
کاستی ناشی می شود و خداوند از اتصاف به آنها منزه است «صفات سلبیه » نامیده می شود.

ما خدا را، هم «ثنا» می گوییم و هم «تسبیح » می کنیم.آنگاه که او را ثنا می گوییم، اسماء حسنی و صفات کمالیه او را یاد
می کنیم، و آنگاه که او را تسبیح می گوییم، او را از آنچه لایق او نیست منزه و مبرا می شماریم و در هر دو صورت، معرفت او را
برای خودمان تثبیت می کنیم و به این وسیله خود را بالا می بریم.

پی نوشتها:
1.حشر/24، و...
2.روم/27.
منابع : مجموعه آثار شهید مطهری، ج 2