یاعلی, [20.04.15 22:17]
������رموز واجب بودن توبه������


بدان که توبه بر همگان و در همه احوال واجب است و هیچ کس از توبه راه گریزی ندارد.


خداوند متعال می فرماید: وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا
یعنی: همگی به سوی خدا توبه کنید.(سوره نور آیه 31)


خطاب خداوند عام و فراگیر است.و بینش انسان نیز همین حکم را می کند. چرا که معنای توبه بازگشت از راهی است که انسان را از خداوند دور و به شیطان نزدیک می سازد و توبه عملی است که انجام آن تنها از عاقلان قابل تصور است و انسان وقتی عاقل می گردد و نیروی خرد در او رشد می یابد که نیرو های غریزی همچون غضب و شهوت و دیگر صفات ناپسند که همه از ابزار و وسایل شیطان برای گمراهی انسان به شما ر می آیند،در او به کمال رسیده باشند.


در توضیح مطلب باید گفت:
اولا عقل زمانی کامل میشود که انسان به چهل سالگی نزدیک شده باشد،و اصل و ریشه عقل به هنگام بلوغ جان می گیرد و ظهور آثار اولیه عقل پیش از بلوغ و پس از گذشت 7 سال بروز می کند.


ثانیا شهوات سپاه شیطان اند و عقل و اندیشه،لشگریان فرشتگان و این دو سپاه هرگاه در جایی با هم جمع شوند به ناچار جنگ بین آنها در میگیرد،زیرا این دو با هم ضداند و و هیچ یک تحمل دیگری را ندارد ونبرد این دو همچون نبرد بین شب و روز و نبرد بین نور وطلمت است که هرکدام بر دیگری غالب آید،دیگری ناگزیر باید تن به شکست دهد.


ثالثا چون قوای شهوانی در بهار عمر یعنی نوجوانی و جوانی و قبل از به کمال رسیدن عقل تکمیل می شود،همین امر موجب پیش دستی سپاهیان شیطان در تسلط در منطقه قلب می شود و قلب از آنجا که اقتضای شهوات است به ناچار به آن اُنس و الفت پیدا می کند و شهوات بر ملک دل سیطره می یابد و دل برکندن از این شهوات برای قلب دشوار می گردد.


سپس اندک اندک عقل که حزب الله و فرشته نجات دوستان خود از چنگ دشمنان می باشد با لشکریان خود میرسد و اگر تقویت نشود و در رسیدن به کمال یاری نشود مملکت دل به تمامی تسلیم شیطان خواهد شد و شیطان نفرین شده،وعده شوم خود را که پیشترها داده بود،آنجا که می گوید:
������ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّ‌يَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا : البته تمام فرزندان او را بیراه کنم،مگر اندکی را.(سوره اسرا،آیه 62)
عملی خواهد کرد.


اگر عقل قوت بگیرد و کامل شود اولین کاری که می کند این است که با ضعیف کردن شهوتها و تبعید کردن عادت ها لشکریان شیطان را تار و مار می کند و طبع انسان را با غرور ناشی از فتح و غلبه به سمت عبادات سوق دهد.
ومعنی توبه نیز چیزی جز این نیست:بازگشت به سوی خدا از راهی که راهبر آن شهوت و یاور آن شیطان است.


در هستی،انسانی وجود ندارد که شهوتش بر عقلش پیشی نجسته باشد و غریزه های شیطانی اش بر غرائز رحمانی وی مقدم نشده باشد،پس هر انسانی به واسطه این سبقت شهوات بر عقل،باید بازگشت از این حالت ابتدایی و پشیمانی از اعمالی که با یاری شهوات صورت گرفته را بر خود واجب بداند.