نام نیکویش، حسن، خلقش حسن، خویش حسن‏

[فاطمه]

نام نیکویش حسن خلقش حسن خویش حسن‏


ماه ما در نیمه ماه خدا پیدا شده بنگرش ماه خدا روشن زماه ما شده‏
گشته در این ماه یک ماه مبارک تابناک زین سبب ماه مبارک ماه بی همتا شده
آفتاب و ماه از نور جمالش مستیز قامت چرخ از قیام قامت او تا شده،
روح و ریحان محمد سرو بستان علی زینت آغوش ناز زهره زهرا شده
سبط اکبر، سرور جمع جوانان بهشت کز ازل فرمان فرمانداری‏اش امضا شده
خسرو شیرین زبان و شهد لب شکر سخن نوبر و نوشین روان و نوگل و زیبا شده
نام نیکویش حسن، خلقش حسن، خویش حسن حسن سرتاسر، زپا تا سر، ز سر تا پا شده

[فاطمه]

آن‏چه خوبان جهان دارند از حسن وجمال جمله در وجه حسن بر وجه احسن جا شده
شه شده شهزاد گشته، ره شده رهبر شده سر شده سردار گشته، مه شده، مولی شده
مجمع اسماء حسنی، را که فادعوه بها ستمظهر نص له الاسماء والحسنی شده
لمعه ‏ای از پرتو روی نکویش والضحیتار مویش لام و اللیل اذا یغشی شده
از نگاه چشم مستش حور حیران در قصورقهرمان یعمل الجهر و ما یخفی شده‏
بر دم عیسی دمیده تا مسیحا دم شده دست موسی را گرفته تا ید بیضا شده
همچو جدش مصطفی پیشانی نورانی اش نقش نور سبح اسم ربک الاعلی شده
همچو بابش مرتضی چون ماه در شبهای تارنور بخش بی چراغان شب یلدا شده
خوان جودش ربنا انزل علینا مائده نان بی من و اذایش من والسلوی شده
طاق ابروی خمش، بر آن خم ابر و قسم در ره معراج ما چون مسجد الاقصی شده
نسل پاک احمد و حیدر حسین است و حسناین دو دریا بار دیگر باز یک دریا شده
جای پیغمبر حسن، جای علی باشد حسین زین دو نور انوار نیکان جهان انشاء شده‏
هر که در حسن حسن حسن خداوندی ندید روز دید از دیدن دادار نابینا شده


فکرت خراسانی

[گل مريم]

عیدتون مبارک فاطمه ی عزیز

ممنونم