ای رمضان از تو شرف یافته

[فاطمه]

ای رمضان از تو شرف یافته

ای علوی ذات و خدائی صفاتصدر نشین همه کائنات‏

سید و سالار شباب بهشت دست قضا و قلم سرنوشت‏

زاده طوبی و بهشت برین نور خدا در ظلمات زمین‏

نور دل و دیده ختمی ماب سایه یی از پرتو تو آفتاب‏

علت غائی همه ممکنات عمر ابد داد به آب حیات‏

پاکترین گوهر نسل بشر جن و ملک بر قدمش سوده سر

صاحب عنوان بشیر و نذیر بر فلک وحی سراج منیر

آینه پاک که نور خدا تابد از این آینه بر ماسوی‏

باب تو سر سلسله اولیاست چشم پر از نور خدا مرتضی است‏

مادر تو دخت پیمبر بود آیه ‏ای از سوره کوثر بود

پرده نشین حرم کبریا فاطمه آن زهره زهرای ما
عاشق کل حضرت سلطان عشق خون خدا شاه شهیدان عشق‏

[فاطمه]

با تو ز یک گوهر و یک مادر است ظل خدائی تو اش بر سر است‏
آیه تطهیر به شأن شماست حکم شما امراولوالامر ماست‏
سینه سینای شما طور وحی نور شما شاخه ‏ای از نور وحی‏
در رمضان ماه نشاط و سرور ماه دعا، ماه خدا، ماه نور
نورفشان شد ز دو سو آسمان در دو افق تافت دو خورشید جان‏
وحی خدا از افق ایزدی نور حسن از افق احمدی‏
مشگ و گلاب بهم آمیختند در قدح اهل ولا ریختند
ای رمضان از تو شرف یافته نور تو بر جبهه او تافته‏
نیمه ماه رمضان عزیز گیسوی مشگین تو شد مشگ ریز
نور خدا تافت از آن روی ماه خاصه از آن چشم درشت سیاه‏
سرخی گل عکس گل روی توست ظلمت شب سایه گیسوی توست‏
روز که خورشید درخشان صبح سر زند از چاک گریبان صبح‏
سرخی آن نور و پگاه سپید روی افق نقش تو آید پدید

[فاطمه]

ای رخ تو در رمضان بدر ما هر سر موی تو شب قدر ما
دیده که بی نور تو شد کور به سر که نه در پای تو، در گور به
بعد علی شاخص عترت توئی وارث میراث نبوت توئی‏
مصلحت ملت اسلام و دین کرد تو را گوشه عزلت نشین‏
هیچ گذشتی چو گذشت تو نیست آنکه ز شاهی بکشد، دست کیست‏
صبر هم از صبر تو بی تاب شد کوزه شد و زهر شد و آب شد
بعد شهادت نکشید، از تو دست تیر شد و بر تن پاکت نشست‏
سبزه بر آمد ز گلستان دین تا رخ سبز شد از زهر کین‏
ریشه دین گشت همایون درخت تا ز تو خورد آن جگر لخت لخت‏
ملت اسلام که پاینده باد مشعل توحید که تابنده باد
هر دو رهین خدمات تواند شکر گزارنده ذات تواند
تا ابد ای خسرو والا مقام بر تو و بر دین محمد (ص) سلام‏
کلک ریاضی که گهر ریز شد زان نظر مرحمت‏ آمیز شد


ریاضی یزدی.