ترجمه ی سوره نساء توسط قرآن پژوهان و یادگیری نکات قواعدی آیات نورانی این سوره

[گل مريم]

سلام بر شما قرآن پژوهان گرامی

بزودی در این تاپیک ترجمه ی آیات سوره ی مبارکه ی نساء همراه با نکات قواعدی آن آیات گذاشته خواهد شد.






لطفا همکاری فرمایید و ترجمه های زیبای خوذتون را در این تاپیک قرار دهید.



اجرتان نزد خداست ان شاءالله

[هندیانی]

وَمَن يَعْصِ اللَّـهَ وَرَ‌سُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارً‌ا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﴿١٤﴾

[Forwarded from معصومه اصغری فرد]
آیه 14 سوره نساء:
💝و هر کس نافرمانی کند خداوند ورسولش را وتعدی کند حدودش را،داخل میکند اورا آتشی که جاویدانند در آن و برایش عذابی خوار کننده است.💝

الله مفعول براي فعل مضارع" يعص"
واو حرف عطف
رسوله معطوف بر الله

من اسم شرط جازم و فعل مضارع مجزوم فعل شرط
يتعد هم معطوف بر فعل شرط
جواب شرط يدخله

خالداً حال: در حالي كه جاودان ( جاودان شده) است.


و هر کس نافرمانی کند خداوند را و فرستاده اش را وتجاوز کند مرزهایش[مقرارت خدا را] را،داخل می کند او را آتشی را در حالی که جاویدان است در آن[آتش] و برایش عقوبتی خوار کننده است.

[هندیانی]

وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْ‌بَعَةً مِّنكُمْ ۖ فَإِن شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىٰ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّـهُ لَهُنَّ سَبِيلًا ﴿١٥﴾

[Forwarded from خانم الهي]
أيه15/نساء
و آنانی که مرتکب می شوند کار زشت را
از زنان شما،پس شاهد بگیرید بر آنان چهار(نفر)از خودتان.پس اگر گواهی دادند پس نگه دارید آنهارا در خانه ها
تا اینکه بگیرد آنها را مرگ،یا قرار دهد خدا برایشان راهی را.

ممنونم عالی ترجمه کردید


معنای لغات:

«اللّاتى»: جمع «الّتى» و به‏ معناى «آن زنان» است.
«فاحشة»: در اصل به‏ معناى گفتار و يا كردار بسيار زشت، امّا در آيه شريفه به‏ مفهوم «زنا» است.

بررسی نکات آیه:

"اللاتى" چون اسم موصول براى خانم هاست، بهتره عنوان خانم ذكر شود

به نظرم بهتره مرجع ضميرها مشخص شود( مخصوصا ضمايرى كه براى خانم ها بكار رفته است)

" اربعةً" منصوب و مفعول به است.

فعل "يجعلٓ" مضارع منصوب است و معطوف بر جمله ى " حتي يتوفاهن"
كه ما در اين فعل، نه منصوب بودن را مي بينيم و نه أن ناصبه را
همانطور كه مي دانيد، حرف جرّ " حتّى" بر سر فعل مضارع، "أن" ناصبه اى را در تقدير دارد
و چون نون تأكيد ثقيله بر سر فعل داريم، براى همين منصوب بودن فعل نيز، مشخص نيست،

نكته ي ديگر در مورد فعل" يأتين" است
به معناى بيآورند آن زنان،
ولى با توجه به آيه، می تونيم از معناى "مرتكب شوند، دست یازند، انجام دهند" استفاده كنيم


و آن [زنانى] که مرتکب می شوند گناه زشتی را، از ميان زنانتان، پس گواه بگیرید بر آنان زنان، چهار [نفر] را، از ميان خودتان. پس اگر گواهی بدهند، پس نگه دارید آن زنان را در خانه ها تا فرارسد آن [زنان] را مرگ، یا قرار دهد خدا برایشان راهی را.


تفسیر
«او يجعل ‏اللّه لهنّ سبيلاً» از مجمع البیان

يا خدا راهى ديگر براى آنان قرار دهد.

مقصود از راه ديگر، آمدن قانون خدا بود؛ كه پس از چندى، اين آيه فرود آمد:
«اَلزّانِيَةُ وَالزّانى‏ فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِأَةَ جَلْدَةٍ...»
به هر زن زناكار و مرد زناكارى، به كيفر كار زشتشان يكصد تازيانه بزنيد...

در شأن نزول اين آيه شريفه نقل كرده ‏اند كه وقتى اين آيه بر قلب پاك پيامبر فرود آمد، آن حضرت روى به مردم كرد و فرمود: «هان اى بندگان خدا! فرمان او را بشنويد و بگيريد كه خدا براى آنان راهى قرار داد»؛ آنگاه افزود: اگر دو «بكر» يا بدون همسر با يكديگر مرتكب زشتى شوند، به هر يك يكصد تازيانه بزنيد و هرگاه دو همسردار چنين كردند، افزون بر يكصد تازيانه، سنگسارشان كنيد.

برخى گفته ‏اند: كسى كه به حكم دوّم محكوم شود، نخست بايد يكصد تازيانه را به او بزنند و آنگاه سنگسارش كنند؛ امّا بيشتر اصحاب بر اين عقيده ‏اند كه دستور تازيانه و سنگسار به سالخورده زناكار اختصاص دارد و در غير آنها، اين دو با هم جمع نمى‏ شوند.
به ‏اعتقاد مفسّران، آيه مورد بحث با فرود آيه دوّم از سوره نور نسخ شد و از دو امام نور - حضرت صادق و باقر - علیهم السلام نيز همين نظر روايت شده است.

امّا برخى معتقدند كه آيه شريفه نسخ نشده است، چرا كه حكم بازداشت زنان زناكار در خانه هميشگى نبود و در خود آيه بيان شده بود كه اين دستور تا هنگامى است كه خدا راهى براى آنان قرار دهد؛ و دوّمين آيه از سوره نور همان راه است. بنابراين، چنين بيانى نم ى‏تواند حكمِ پيش از خود را نسخ كند؛ زيرا وقتى گفته مى ‏شود «تا آخر ماه چنين كنيد»، از آغاز روشن است كه فرمان اجراى اين كار تا يك ماه است و بس. (مجمع البیان)

[هندیانی]

وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنكُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِن تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِ‌ضُوا عَنْهُمَا ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ تَوَّابًا رَّ‌حِيمًا ﴿١٦﴾

[Forwarded from شاملو]
آیه 16 نساء
و آن دو مرد می آورند اندو ازشما را پس آزارشان کنید ایشان را پس اگرتوبه کردند و اصلاح کردند آندو پس روی آوردند بگذرید ازایشان همانا خدا هست بسیارتوبه پذیرنده مهربان

ممنونم دوست عزیز
یکمی ترجمه ی شما ایراد دارد که با توجه به نکاتی که گفته می شود، إن شاءالله برطرف خواهد شد.



"توبه": در لغت به ‏مفهوم "بازگشت" و حقيقت آن، پشيمانى از كار زشت و تصميم بر ترك آن است.

در اين آيه باز فعل" يأتيان" داريم، با اين تفاوت كه در آيه ي قبل، فعل در مورد خانم ها بود ولي در اين آيه فعل در مورد آقايان.

از " الذان" نيز متوجه می شويم كه در مورد آقايان صحبت مى شود. (البته در مورد دو آقا و یا یک مرد و یک زن، اختلاف نظر است، که در تفسیر خواهید خواند.)

و مرجع ضمير " ها" كه به فعل " يأتيان" متصل است، به " الفاحشة" بر مى گردد.

يعنى: "اگر مردان گناه زشتی را انجام دهند"

" إنْ" شرط در جمله داريم و معناى فعل شرط ماضى را مضارع التزامى مى كند و جواب شرط را مضارع اخبارى
"اگر توبه بكنند آن دو مرد"

نكته ى بعدى در اين آيه، اين است كه ما دو خبر داريم براى فعل ناقص" كان": "تواباً" و "رحيماًً" كه هر دو خبر هستند و در ترجمه از حرف عطف "واو" بين دو خبر استفاده می شود.


و آن دو [مرد، یا زن و مرد] مرتكب شوند آن گناه زشت را از ميان شما، پس آزار دهيد آن دو را، پس اگر توبه كنند و اصلاح كنند، پس بگذرید از آن دو.
همانا خدا هست [هميشه] بسیار توبه پذیر و مهربان


در تفسير اين جمله از آيه شريفه ديدگاهها متفاوت است:

1. گروهى گفته ‏اند كه مقصود از اين جمله، زن و مرد زناكار است.

2. امّا بباور گروهى ديگر، زن و مرد بى‏ همسر مورد نظر است.

3. و به ‏عقيده «مجاهد»، منظور، دو مرد زناكار مى ‏باشد. امّا اين سخن درست نيست؛ چرا كه اگر مقصود دو مرد بود، نبايد بصورت تثنيه مى ‏آمد؛ چه، نويد و هشدار را يا بايد با واژه مفرد بيان كرد تا بر جنس دلالت كند و يا با واژه جمع، و بكاربردن تثنيه ازنظر فصاحت و بلاغت جالب نيست.

4. و بباور «ابومسلم»، منظور دو مردى است كه همجنس ‏بازى كنند، زيرا واژه «فاحشه» در آيه پيشين همجنس ‏بازى زنان را مردود و زشت اعلان كرد؛ و اين آيه همجنس ‏بازى مردان را؛ از اين رو، حكم دو آيه نسخ نشده است. اين ديدگاه را عراقيان نيز پذيرفته‏ اند و براى اين دو عمل زشت كيفر مقرّر مى ‏دارند امّا حدّ نمى ‏زنند. امّا دربرابر اينان، همه مفسّران بر اين عقيده ‏اند كه منظور از واژه «فاحشه» در آيه شريفه «زنا» است و حكم اين آيه، با نزول دوّمين آيه از سوره نور نسخ شده است.

درباره چگونگى كيفر آنان نيز، دو نظر ارائه شده است:

1. ابن عبّاس بر اين انديشه است كه آن دو را سرزنش كنيد و با لنگه ‏كفش بزنيد.

2. امّا عدّه ‏اى ديگر معتقدند كه منظور سرزنش است.

در مورد ترتيب اين كيفرها نيز ديدگاه ها متفاوت است:

1. بعضى برآنند كه سرزنش بر بازداشتِ در خانه مقدّم است. به عبارت ديگر، آيه دوّم زودتر از آيه نخست فرود آمده است. پس كيفر زناكار چنين است: اوّل سرزنش؛ دوّم، بازداشت در خانه؛ و آنگاه تازيانه و يا سنگسار.

2. و برخى گفته ‏اند: قانون اين بود كه زن و مردِ همسردار را بازداشت مى‏ كردند و زن و مرد بى‏ همسر را سرزنش و مجازات.

3. جمعى نيز اعتقاد دارند كه بازداشت مخصوص زنان آلوده بوده است و اذيّت و كيفر براى مردان آلوده ‏دامن.

4. و به ‏اعتقاد دسته‏ اى ديگر، آيه دوّم، آيه نخست را نسخ كرده است. (مجمع البیان)

[zahra46]

سلام صبح همگی بخیر
ترجمه ایه 17سوره توبه
همانا به طور حتم پذیرش توبه بر خداوند هست برای کسانیکه انجام می دهندبدی را به نادانی سپس توبه می کنند از نزدیک پس انان می پذیرد توبه را خداوند بر ایشان و می باشد خداوند دانا و با حکمت
سوئ مفعول است برای یعلمون
و کان فعل ناقص می باشد و هر فعل ناقص نیاز به خبر دارد و در این جا خبر علیما و حکیما می باشد و در ترجمه از واو می توانیم استفاده کنیم.

[zahra46]

سلام صبح همگی بخیر
ترجمه ایه 18سوره نسائ
نیست پذیرش توبه برای کسانیکه انجام می دهند بدی ها را تا زمانیکه فرا گیرد یکی از ایشان را مرگ.گفت همانا به ظور حتم من توبه کردم الان .و نه کسانیکه می میرند و ایشان کفارند .انان فراهم کردیم ما .برای ایشان عذابی دردناک را ..

[zahra46]

سلام صبح بخیر
یک سوال لظف کنید بفرمایید
در ایه 16 فرمودید که مرجع ضمیر ها به یاتیان بر می گرد و الفاحشه می شود
ایا مردانی هم که کار زشت انجام می دهند همان لفظی که برای زنان زشت کردار تعلق می گیرد .اطلاق می شود؟
و میشه بگوییم مرجع ضمیرها به الذان بر می گردد که در مورد مردان خلافکار می باشد ؟
با سباس فراوان

[zahra46]

با عرض سلام وصبح به خیر
ایه 19 ترجمه می شود .
ای کسانیکه ایمان اوردید حلال نیست بر شمااینکه ارث ببرید زنانرادر حالیکه اکراه است .و سخت نگیرید ان زنان را برای اینکه ببرید بعضی انچه را که دادید زنان را.مگر اینکه انجام دهند گناه بسیار زشت اشکاری را .و رفتار کنید با ایشان به نیکی .پس اگر اگراه بدارید ان زنان را .پس امید است اینکه کراهت دارید چیزی را و قرار می دهد خداوند در ان نیکی بسیاری را 19
در این ایه یک جمله شرط وجود دارد فان کرهتموهن که ان از اعدات شرط و کرهتموهن جمله شرط و در ترجمه .ماضی را به مضارع التزامی {ب }ترجمه می کنیم .و جواب شرط نیز فعسی می باشد و در ترجمه از مضارع اخباری {می }استفاده می شود .
پایدار ی خدمت گذاران به قران را از خداوند متعال از خداوند خواهانیم .

[zahra46]

سلام صبح به خیر
خوب وخوش سالم باشید .
ترجمه ایه 20
و اگر اراده کنید عوض کردن همسر .جای همسر {دیگری}و دادید یکی از ان زنان را .مالهای بسیاری را .پس نگیرید از او چیزی را .ایا می گیرید ان را .در حالیکه بهتانی و گناهی اشکار است ؟
با تشکر

[هندیانی]

إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّـهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُولَـٰئِكَ يَتُوبُ اللَّـهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿١٧﴾

سلام صبح همگی بخیر
ترجمه ایه 17سوره توبه
همانا به طور حتم پذیرش توبه بر خداوند هست برای کسانیکه انجام می دهندبدی را به نادانی سپس توبه می کنند از نزدیک پس انان می پذیرد توبه را خداوند بر ایشان و می باشد خداوند دانا و با حکمت
سوئ مفعول است برای یعلمون
و کان فعل ناقص می باشد و هر فعل ناقص نیاز به خبر دارد و در این جا خبر علیما و حکیما می باشد و در ترجمه از واو می توانیم استفاده کنیم.

سلام زهرای عزیز
ممنونم بابت ترجمه ی زیبایی که دارید
و همینطور توضیح خوبتون


"التوبة" مبتدا هست و مضاف آن حذف شده است یعنی
( قبول التوبة)
"علی الله" جار و مجرور و باز هم مضاف در اینجا حذف شده
یعنی
(علی فضل الله)
"من قریب" جارو مجرور متعلِّق به " یتوبون" و موصوف آن نیز حذف شده است
یعنی
(من زمان قریب)


همانا به طور حتم [پذیرش] توبه بر [فضل]خداوند هست، برای کسانیکه انجام می دهند بدی را به نادانی، سپس توبه می کنند از [در زمانی] نزدیک.
پس آنان، می پذیرد خداوند بر ایشان [توبه یشان را] و هست(همیشه) خداوند دانا و با حکمت.

[هندیانی]

وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٨﴾

سلام صبح همگی بخیر
ترجمه ایه 18سوره نسائ
نیست پذیرش توبه برای کسانیکه انجام می دهند بدی ها را تا زمانیکه فرا گیرد یکی از ایشان را مرگ.گفت همانا به ظور حتم من توبه کردم الان .و نه کسانیکه می میرند و ایشان کفارند .انان فراهم کردیم ما .برای ایشان عذابی دردناک را ..

سلام زهرا ی عزیز
ممنون عالی ترجمه کردید

"لیس" فعل ماضی ناقص جامد است و "التوبة" اسم آن و خبرش متعلَّق محذوف "للذین" است.
" و هم کفار" واو حالیه است.
"الموت" فاعل ِ فعل" حضر" است
"اذا حضر" اذای شرط و فعل شرط
"قال" جواب شرط

نیست [پذیرفتن] توبه برای کسانی که انجام می دهند بدی ها را تا زمانی که فرا رسد یکی ایشان را مرگ. می گوید: همانا من توبه کردم الان و نه [برای] کسانی که می میرند و حال آن که ایشان کافرند.
آنان، آماده کردیم برایشان عقوبتی دردناک را.


ابن بابویه نقل می کند که از امام صادق علیه السلام در مورد آیه ی " وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ"
[ و توبه ی کسانی که گناه می کنند تا وقتی که مرگ یکی از ایشان در رسد، می گوید: اکنون توبه کردم، پذیرفته نیست]پرسیدم و ایشان فرمودند: این زمانی است که احوال آخرت را با چشمانش ببیند.( من لا یحضره فقیه، ج 1، ص 79، ح 355)