ولادت نـــــــــــــور

[گل مريم]

besm14

دنيا پـس از آن همه زيستـن در ظلمتكده جاهليت, بيـش تر نمى تواند انتظار بكشـد... و اينك زمـان, آبستـن حـادثه اى مهم و رخــدادى جاودانه است.
شبى از ماه ربيع الاول است از عام الفيل كه ايـن حادثه به وقـوع مـى پيـونـدد. در آن شب تـاريخـى و جـاويـدان... چه مى گذرد؟ !
ستـارگـان آسمـان, رقص كنـان گـردهـم آمـده اند. بلبلان, تـرانه خـوانان بـر فراز بطحا در آن سكـوت شب, آواز سـر مى دهند.
خفاشان و شب پـره گان, آن دشمنان نـور و روشنايـى, فـراركنان از صحنه دور مـى شـونـد. ابليـس و ابليـس زادگـان, از آسمان رانـده مى شوند.
نسيم بهشتى در آن نيمه شب و شيريـن بهار ربيع المولود, وزيـدن گـرفته است. نور آن جنيـن ـ كه هنـوز به دنيا نيامـده ـ سـراسـر اتـاق كـوچك آمنه را روشـن و منـور كـرده است.
اندك انـدك... و با گذشت بيـش از نيمـى از شب 17 ربيع الاول, آن نور فروزان ديـوار را مى شكافد و به بيرون مـى تابد...
و آن نـور خـدايـى تا كعبه و تا مسجـدالحرام مـى رسـد و فراتـر رفته مكه و اطراف آن را روشن مى سازد.

خـدايا! چه خبر است؟
ايـن چه نـورى است كه شعاعش زمان و مكان را درهـم مـى نـوردد و نه تنها كعبه و مسجـدالحـرام را كه بيشتـر و فراتر و گسترده تر روشـن مى سازد, شام را و يمـن را... فارس را و روم را, بلكه هـرچه شهر و ديـار در گستـره پهنـاور زميـن وجـود دارد, در مسير ايـن نور قرار گرفته و روشـن مى شود (والله متـم نوره ولو كره المشركون).

اينجا است كه دعاى ابراهيـم خليل پـس از صـدها بلكه هزاران سال به استجابت مى رسد, آنگاه كه با اسماعيل خانه خدا را مـى سازند و دست ها را به دعا بلند مـى كننـد كه بارالها, در ميان ايـن مردم, رسـولـى برانگيزان كه آياتت را بر آنان تلاوت كند و كتاب و حكمت را به آنها بيامـوزد و آنان را تـربيت الهى كنـد (ربنـا وابعث فيهم رسـولا منهم يتلوا عليهم آياتك و يعلمهم الكتاب و الحكمه و يزكيهم...) و اينجـا است كه بشارت عيسـى تحقق مـى يابـد كه مـن رسول خدايـم و به تورات تصديق مى كنـم و به رسولى كه پـس از مـن مى آيد و نام ناميـش (احمد) است, شما را بشارت مـى دهـم (انـى رسول الله اليكم مصدقا لما بيـن يدى مـن التوراه و مبشرا برسول يأتى من بعدى اسمه أحمد).

و امشب است كه تمام بت هاى كعبه سرنگون مى شـود و هرگاه فجر صادق از افق سر زند منادى از آسمان با صـداى بلند ندا دهد كه: (جأ الحق و زهق البـاطل ان البـاطل كـان زهـوقـا).

امشب شبى است كه فروغ نـور محمد ـ صلى الله عليه و آله ـ سراسر جهان را روشـن و منور مى سازد و هر سنگ و درخت و جمادى به وجد و سرور مى آيد و هرچه در آسمان ها و زمين است به شكرانه ايـن مولود گرامى سر به سجـده مى افكند و شيطان سرافكنـده و شكست مـى خـورد.