معارفی از سوره های قرآن (سوره نور)

[دژدان]

مـــعــارف قــــرآن
جــلــد 4
نــویـــسـنــده: جــمــعــے از نــویــســنــدگـان
فــــصــــل پنجم
مــعــارفــے از ســــوره نور

[دژدان]

فلسفه حجاب‌

استاد شهيد مرتضى مطهرى فلسفه پوشش در اسلام را چنين بيان كرده است:
فلسفه پوشش اسلامى به نظر ما چند چيز است.
بعضى از آنها جنبه روانى دارد، بعضى جنبه خانوادگى، بعضى جنبه اجتماعى و بعضى ديگر مربوط است به بالا بردن احترام زن و جلوگيرى از ابتذال او.
از جنبه #روانى، نبودن حريم ميان مرد و زن و آزادى معاشرتهاى بى‌بندوبار، هيجانها و التهابهاى جنسى را فزونى مى‌بخشد و چون غريزه جنسى، غريزه‌اى نيرومند، عميق و دريا صفت است، هر چه بيشتر اطاعت شود، سركش‌تر مى‌شود، همچون آتش كه هر چه بيشتر به آن هيزم دهند، شعله‌ورتر مى‌گردد.
اشتباه است كه تصور كنيم اين التهابها و تحريكها تا حدّ خاصى است و پس از آن آرام مى‌گيرد.
هيچ مردى از تصاحب زيبارويان و هيچ زنى از متوجه كردن مردان و تصاحب قلب آنان و سرانجام، هيچ دلى از هوس، سير نمى‌شود.

ادامه دارد... 

1397/12/22
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

فلسفه حجاب

---

اسلام به قدرت شگرف اين غريزه آتشين توجه كامل كرده و تدابير لازم را براى تعديل آن انديشيده است. از طرفى به زنان و مردان دستور مى‌دهد كه در معاشرتها از نگاه و چشم‌چرانى بپرهيزند، چه اينكه نگاه، اولين قدم به سوى اين ورطه هولناك است و بعد بخصوص به زنان دستور مى‌دهد كه بدن، زينتها و زيباييهاى خود را از مردان بيگانه بپوشند و در اجتماع به جلوه‌گرى و دلربايى نپردازند تا باب استفاده جنسى در اجتماع و خارج از خانواده بسته بماند.
چه اگر اين باب باز شود، به علت نامحدود بودن تقاضا و انجام ناشدنى بودن آن، منجر به احساس محروميت و شكست و اختلالات روحى و بيماريهاى روانى مى‌گردد.
از جنبه #خانوادگى، شكى نيست كه هر چه موجب تحكيم پيوند خانوادگى و سبب صميميت رابطه زن و شوهر گردد، براى كانون خانواده مفيد است و در ايجاد آن بايد بيشترين كوشش را به كار گرفت و با ضد آن مبارزه كرد. اختصاص لذّت‌جويى و بهره‌بردارى جنسى به زن و شوهر در محيط خانواده، سبب تحكيم رابطه آنها مى‌شود و پوشش در خارج از خانه براى جلوگيرى از كامجويى ديگران است.

ادامه دارد...   

1397/12/23
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

فلسفه حجاب

---

از جنبه #اجتماعى، كشانيدن تمتعات جنسى از محيط خانه به اجتماع، نيروى كار و فعاليت را ضعيف مى‌كند. در جامعه‌اى كه محيط كارى در آن آلوده به لذت‌جوييهاى شهوانى باشد و زنان با آرايشهاى مهيج و محرك، خود را به مردان ارائه دهند، افراد بيش از آنكه به فكر كار و وظيفه باشند، در فكرهاى ديگر خواهند بود.
از جنبه ارزشى و احترام زن، اسلام مى‌خواهد كه ارزش و احترام زن در اجتماع محفوظ بماند و زن وسيله‌اى براى عيش و عشرت هوسبازان نباشد. پوشش يعنى ايجاد حريم براى زن.
زن هر اندازه متين‌تر، باوقارتر و عفيفتر حركت كند و از خودنمايى و خودآرايى در اجتماع بپرهيزد، بر احترامش افزوده مى‌گردد.
با توجه به جنبه‌هاى بالا، اسلام استفاده از پوشش را براى زنان الزامى كرده است.

حدود پوشش‌

در آيه مزبور[آیه ۳۱] بعد از اينكه دستور مى‌دهد كه زنان خود را بپوشانند، مى‌فرمايد:
دامن و مقنعه‌ هاى خود را برگردان و سينه بيندازند و زينتها و جايگاههاى آن را ظاهر نكنند، مگر آنچه كه بناچار ظاهر است مثل صورت، دو دست و يا لباسهاى رو.

#در_ادامه: استثناها

1397/12/25
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

استثناها

---

البته زنان مى‌توانند نزد نزديكان خود، محاسن و زينتهاى خود را آشكار كنند و نزديكان در آيه بالا مشخص شده‌اند كه عبارتند از:
شوهر، پدر و اجداد، پسر، پسرِ شوهر، پدرِ شوهر، برادر، پسر برادر و پسر خواهر.
علاوه بر نزديكان، زنان مى‌توانند نزد زنان مسلمان، مردان سفيه و نادانى كه تحت سرپرستى ديگرانند و شهوت مردانگى ندارند و كودكانى كه خوب و بد را تشخيص نمى‌دهند، حجاب و پوشش خود را برگيرند.
ناگفته نماند كه در ابتداى آيه ۳۱ و آيه قبلى پوشاندن عورت بطور كلى چه براى مردان و چه براى زنان واجب شده، و فقط زن و شوهر از اين حكم استثنا شده‌اند.

#در_ادامه: خداوند، نور آسمانها و زمين‌ 

1397/12/26
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

خداوند، نور آسمانها و زمين‌

---

«اللَّهُ نُورُ السَّمواتِ وَ الْارْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكوةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فى‌ زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَانَّها كَوْكَبٌ دُرِّىٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضيى‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى‌ نُورٍ يَهْدِى اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْامْثالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَىْ‌ءٍ عَليمٌ» (نور، آيه 35)
خدا نور آسمانها و زمين است، مَثَل نور او چون چراغدانى است كه در آن چراغى باشد و چراغ در شيشه‌اى، شيشه‌اى كه گويا ستاره‌اى است درخشان و آن چراغ با روغنى افروخته مى‌شود كه از درخت پر بركت زيتونى گرفته شده كه نه شرقى است و نه غربى. روغنى (كه ازشدت صافى و مرغوبى) نزديك است نور دهد، گرچه آتش بدان نرسد، نورى بالاى نور و خداوند هر كه را بخواهد به نور خويش هدايت مى‌كند و اين مثلها را براى مردم مى‌زند و به هر چيز داناست.

#مشكوة محفظه‌اى است كه در ديوار خانه مى‌سازند تا چراغ يا اثاث خانه را در آن قرار دهند.
#مصباح به معناى چراغ و كوكب درّى به معناى ستاره پرنور است.
#زجاجه هم به معناى شيشه و در اينجا مقصود، شيشه‌اى است كه روى چراغ مى‌گذارند تا چراغ، هم بهتر بسوزد و هم جريان هوا و باد، آن را خاموش نكند و نورش ثابت بماند.
منظور آن قسمت از اين آيه كه مى‌فرمايد: روغن اين چراغ از درخت زيتونى گرفته شده كه نه شرقى است و نه غربى، آن است كه اين درخت زيتون نه در جايى است كه فقط صبحها آفتاب بر آن بتابد و عصرها در سايه باشد و نه در جايى كه فقط عصرها آفتاب بر آن بتابد و صبحها در سايه باشد.
براى مثال، كنار درخت بزرگ يا ديوار بلندى نيست، بلكه در وسط باغ است و از هنگام طلوع تا غروب در معرض آفتاب است، در نتيجه روغن گرفته شده از ميوه آن در نهايت صافى و مرغوبى است و بخوبى مى‌سوزد.

#در_ادامه: نور بودن خدا 

1397/12/27
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

نور بودن خدا

---

#نور، چيزى است كه اجسام را روشن و قابل ديدن مى‌سازد.
#نور لطيفترين موجود جهان مادّه و سرعت آن بالاترين سرعتها و آثار آن بيش از هر چيز ديگر است، بطورى كه مى‌توان گفت:
سرچشمه همه موهبتها و بركات مادّى است.
#نور مايه پيوند پديده‌ها و نشانه حيات است.
#نور واقعيّتى است كه روشنايى، از آن جداشدنى نيست، يعنى نمى‌توان نورى تصوّر كرد كه روشن نباشد و تاريك و ظلمانى باشد، چون نور، هم خودش ظاهر و روشن است و هم اشياى ديگر را ظاهر مى‌سازد، بدين جهت به چيزهايى كه اشياى ديگر را نمايان و هويدا مى‌سازند، چون حواسّ و عقل، نور گفته مى‌شود.
هستى يافتن يك چيز سبب ظهور آن، براى ديگران است و هستى، در حقيقت نمونه‌ 
آشكار و كامل نور، بلكه عين آن است. بدين مناسبت به ذات خداوند كه برترين و والاترين وجود است، نور گفته مى‌شود. زيرا خدا همان وجود و نورى است كه وجود او از خود اوست و منشأ همه وجودها و موجودات ديگر است و همه به نور وجود او روشنى و ظهور دارند و دست نياز همه موجودات به سوى او دراز است و جهان و قوانين آن به او وابسته است. پس خداوند، همان نور مطلقى است كه به وسيله او آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنهاست، پديدار گشته و از ظلمت نيستى به نور هستى راه يافته است.

ادامه دارد...

1397/12/28
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

نور بودن خدا

---

امام خمينى (ره) در اين زمينه مى‌فرمايد:
«اللَّهُ نُورُ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ»
وقتى دست بشر عادى رسيد،
«مُنَوِّرُ السَّمواتِ وَ الْأَرْضِ»
(روشن كننده آسمانها و زمين) معنا كردند، لكن مسأله اين نيست.»
«ما همه بايد براى خدا باشيم چون از او هستيم و هر چه داريم از اوست. قدرت، هر چه هست از اوست، نعمت هر چه هست از اوست و او-
نُورُ السَّمواتِ وَ الْأَرْضِ- است.»
«غير حق تعالى نور نيست، همه ظلمتند ... و غير او كسى نيست، سراب است.»
«خالقى كه با جلوه سراسر نورانى خود، عوالم غيب و شهادت و سرّ و علن را به نعمت وجود آراسته و به بركت برگزيدگانش، (نعمتهاى بى‌پايانش را) به ما رسانده كه
«اللَّهُ نُورُ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ»
«تمام قدرتها مال اوست و تمام نورها مال اوست و همه چيز از اوست و ما هيچ هستيم و اين معنا را بايد ادراك كنيم.»
«اللَّهُ نُورُ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ» ...
آن نورى كه روشن‌كننده همه ابعاد انسانهاست، آن نورى كه تابش او تمام عالم را به وجود آورده است.»

#در_ادامه: نور معرفت

1397/12/29
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

نور معرفت‌

---

ابتداى آيه كه فرمود «اللَّهُ نُورُ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ» سخن از نور عمومى خدا بود كه با تابش آن، جهان ظهور يافته است؛ امّا در ادامه آيه كه مى‌فرمايد:
«مثل نوره» سخن از نور خاص خدا در ميان است، نورى كه تنها مؤمنان با آن روشن مى‌شوند و به وسيله آن به سوى كارهاى شايسته راه مى‌يابند و آن «نور معرفت» و يا «حقيقت ايمان» است.
دليل اينكه مراد از نور دوم (نور خاص) غير از نور اول است، آن است كه نور دوم را به ضمير «ه» اضافه كرده كه ملكيت را مى‌رساند، و ديگر آنكه در آخر آيه فرموده است به وسيله نور خود هر كس را كه بخواهد هدايت مى‌كند، در حالى كه از نور اول همه استفاده كرده و به وجود آمده و ظهور يافته‌اند.
دليل سوم اينكه در آيه بعد، محل اين نور را خانه‌هايى شمرد كه هميشه ذكر خدا در آنها بلند است، در حالى كه نور اول به وجود آورنده و منشأ ظهور همه چيز است.

ادامه دارد...

1398/01/01
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

نور معرفت

---

خداى تعالى، اين نور خاص را به چراغى مثل زده است كه در شيشه‌اى قرار گرفته باشد و با روغن زيتون، در نهايت صفا و پاكى در حال سوختن باشد و چون شيشه چراغ نيز صاف است، نور آن را دو چندان مى‌كند (نُورٌ عَلى‌ نُورٍ) و مانند ستاره فروزنده‌اى مى‌درخشد.
در آيات بعد مى‌فرمايد:
اين چراغ در خانه‌هايى آويخته شده كه در آنها مردانى مؤمن، خداى را تسبيح مى‌كنند؛ مردانى كه خريد و فروش آنها را از ياد پروردگارشان و از عبادت او باز نمى‌دارد و آنان از روزى كه دلها و چشمها در آن زير و رو مى‌شود، در هراسند.
اين مثال، آن نور معرفتى را توصيف مى‌كند كه خداى تعالى مؤمنان را با آن گرامى داشته است، همان نورى كه دنبالش سعادت هميشگى است و كفار را از آن محروم كرده و در ظلماتى قرار داده كه هيچ نمى‌بينند.

#در_ادامه: مصاديق نور هدايت‌

1398/01/03
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

مصاديق نور هدايت‌

---

با توجه به اين كه در آيه بعد، محلِ نور چراغ هدايت را خانه كسانى شمرده كه‌ همواره ذكر خدا در آنها جريان دارد و همچنين بحث را به حالات مردانى كشانده كه تجارت و بيع، آنان را از ياد خدا باز نمى‌دارد؛ بعضى روايات از طريق شيعه و سنى به مصاديق آنها اشاره كرده و به عنوان مثال، پيامبر اكرم (ص) آن خانه‌ها را، خانه‌هاى انبيا معرفى كرده‌است و پس از سؤال شخصى از آن حضرت كه حتماً يكى از اين خانه‌ها، خانه على (ع) و فاطمه (س) است، آن حضرت فرمود:
بلى، از بهترين آن خانه‌هاست.
بنا بر اين روايت و روايات ديگر، انبيا و اوليا عليهم‌ السلام همان مشكات و چراغهاى نورانى هدايتند كه نور هدايت حق از آنان تلألؤ مى‌كند و به جهانيان مى‌رسد و ديگران به نور آنان راه مى‌يابند.

#در_ادامه: اطاعت و انضباط مؤمنان‌

1398/01/04
https://t.me/shahrenuraniquran