معارفی از سوره های قرآن (سوره نور)

[دژدان]

مـــعــارف قــــرآن
جــلــد 4
نــویـــسـنــده: جــمــعــے از نــویــســنــدگـان
فــــصــــل پنجم
مــعــارفــے از ســــوره نور

[دژدان]

اطاعت و انضباط مؤمنان‌

---

«وَ يَقُولُونَ امَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ أَطَعْنا ثُمَّ يَتَوَلَّى فَريقٌ مِنْهُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ ما اولئِكَ بِالْمُؤْمِنينَ وِ إِذا دُعُوا الَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ اذا فَريقٌ مِنْهُمْ مُعْرِضُونَ وَ إِنْ‌يَكُنْ لَهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا الَيْهِ مُذْعِنينَ أَفى‌ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتابُوا أَمْ يَخافُونَ أَنْ يَحيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ رَسُولُهُ بَلْ اولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ إِنَّما كانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنينَ اذا دُعُوا الَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَخْشَ اللَّهَ وَ يَتَّقْهِ فَاولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ» (نور، آيات 47- 52)

و مى‌گويند: به خدا و پيامبر ايمان آورديم و اطاعت مى‌كنيم. آن‌گاه دسته‌اى از آنان روى بر مى‌تابند و اينان مؤمن نيستند. هرگاه آنان به سوى خدا و پيامبرش فرا خوانده شوند تا ميانشان حكم كند، گروهى از آنان رو مى‌گردانند و اگر حق با آنها باشد، با اعتراف و اعتقاد به سوى او مى‌آيند. آيا در دلهايشان بيمارى است يا در ترديد هستند يا بيم آن دارند كه خدا و پيامبرش بر آنها ستم كنند؟ بلكه آنان خود ستم‌ پيشگانند. هرگاه مؤمنان را به خدا و پيامبرش فرا خوانند تا ميانشان حكم كند، سخنشان جز اين نيست كه مى‌گويند: شنيديم و اطاعت كرديم. اينان رستگارانند و كسانى كه از خدا و پيامبرش فرمان مى‌برند و از خدا مى‌ترسند و پرهيزكارى مى‌كنند، رستگارانند.

#در_ادامه: اطاعت عملی پذیرفتن یک مکتب

1398/01/05
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

اطاعت عملى‌ پذيرفتن يك مكتب

---

اطاعت عملى‌ پذيرفتن يك مكتب به معناى پذيرفتن عملى تمام برنامه‌هاى آن است؛ كسى كه دين و آيينى را بر مى‌گزيند، بايد به كليه دستورات آن تن در دهد و هيچ‌گاه با آن به مخالفت برنخيزد. قرآن اين‌گونه كسان را مؤمنان واقعى مى‌شمرد، ولى كسانى را كه بظاهر اسلام را پذيرفته‌اند، ولى در عمل تسليم احكام آن نشده‌اند، افراد منافق، بيمار و سست ايمان معرفى مى‌كند. آنها با بى‌اعتنايى به آنچه كه در زبان و عقيده پذيرفته‌اند، نه تنها ضعف و نفاق خود را به نمايش مى‌گذارند، بلكه نظم عمومى جامعه را نيز از بين مى‌برند.
قرآن نمونه‌اى از اطاعت و انضباط عملى مؤمنان را بازگو نموده و آن را با عمل منافقان مقايسه كرده است و آن پذيرش داورى پيامبر اسلام (ص) است. 

ادامه دارد...

1398/01/06
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

اطاعت عملى‌ پذيرفتن يك مكتب

---

از نظر قرآن اين اصل، محك ايمان و معيار خوبى است كه مى‌توان با آن مؤمنان واقعى را از مؤمنان ظاهرى بازشناخت؛ زيرا از آنجا كه منافقان، مؤمنان بى‌بند و بار و بى‌توجه به شؤون دينى، و مؤمنان دو دل- كه از آنها به مؤمنان ظاهرى تعبير مى‌شود-» افراد مصلحت انديشند و منافع و مقاصد شخصى را بر مصالح دين و جامعه ترجيح مى‌دهند و حتى در محاكم قضائى هم تنها مصالح خود را، ملاك داورى عادلانه مى‌دانند، از اين رو، هر گاه براى حلّ و فصل اختلافات از آنها دعوت مى‌شود كه نزد پيامبر بروند و هر چه او حكم كرد، بپذيرند، سرپيچى مى‌كنند و اگر بفهمند داورى پيامبر (ص) به نفع آنها تمام خواهد شد، از آن استقبال مى‌كنند و به حكم او خاضعانه گردن مى‌نهند، ولى مؤمنان راستين كه به رستگارى بزرگ مى‌انديشند و پيروى از حق را بر خود محورى مقدم مى‌دارند، هرگاه براى رفع اختلاف مابينشان نزد پيامبر (ص) دعوت مى‌شوند، «سمعاً و طاعةً» مى‌گويند و قضاوت او را با جان و دل مى‌پذيرند، چه به ضرر آنها باشد و چه به نفعشان.

ادامه دارد...

1398/01/07
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

اطاعت عملى‌ پذيرفتن يك مكتب

---

همين مؤمنان در امور اجتماعى نيز پيرو و مطيع رهبرند و تحت نظر و فرمان وى به انجام وظيفه مى‌پردازند و اگر به مقتضاى ضرورت و عذر موجه از حضور در صحنه معذور باشند، باز هم نظم و انضباط را رعايت كرده و بدون اذن و اجازه رهبر كناره نمى‌گيرند. قرآن مجيد در اين باره مى‌فرمايد:

«انَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ امَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِه‌ وَ اذا كانُوا مَعَهُ عَلى‌ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ انَّ الَّذينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ اولئِكَ الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ»
مؤمنان فقط كسانى هستند كه به خدا و پيامبرش ايمان آورده‌اند و هنگامى كه در كار جمعى با او همراه باشند تا از او اجازه نگرفته‌اند، نمى‌روند. بحقّ، كسانى كه از تو اجازه مى‌خواهند، همانها هستند كه به خدا و پيامبرش ايمان مى‌آورند.

ادامه دارد...

1398/01/08
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

اطاعت عملى‌ پذيرفتن يك مكتب

---

اما منافقان، در درجه اول به امور اجتماعى و كارهاى مردمى بها نمى‌دهند و اگر در مواقع خاصى شركت مى‌جويند، براى فريب مردم و پوشش نفاق خويش است، نه براى رضايت خداوند.
در درجه دوم مقيد به رعايت اصول انضباطى نيستند، آنها يا بدون اجازه غايب مى‌شوند يا به بهانه‌هاى سست و پوچ اجازه‌مى‌گيرند؛
نمونه‌ زير بهترين‌ گواه اين‌ حقيقت است:
در آستانه جنگ خندق، هنگامى كه پيامبر (ص) با انبوه مسلمانان، به كندن خندق در اطراف مدينه مشغول بودند، گروهى از منافقان كه بظاهر در صف آنها بودند، كمتر كار انجام ميدادند و تا چشم مسلمانان را دور مى‌ديدند، بدون اجازه، آهسته به خانه خود مى‌رفتند، ولى هنگامى كه مسلمانان راستين مشكلى پيدا مى‌كردند، نزد پيامبر (ص) آمده، اجازه مى‌خواستند و به محض اينكه كار خود را انجام مى‌دادند، باز مى‌گشتند و به كار خود ادامه مى‌دادند تا از اين امر خير عقب نمانند.

ضرورت انضباط

---

اين نوع دستورات انضباطى مخصوص زمان پيامبر اسلام (ص) نبوده است؛ بلكه رعايت آن در برابر تمام رهبران الهى و دينى، مانند امامان و ولى فقيهى كه جانشين امام است و همچنين كسانى كه به صورت سلسله مراتب از طرف ولى فقيه منصوب مى‌شوند، لازم است؛ چراكه انضباط براى هر جمعيت متشكّل و منسجم، ضرورى است و سرنوشت مسلمانان و جامعه اسلامى با آن نظم و انضباط پيوند خورده است. علاوه بر تأكيد قرآن و روايات، عقل و منطق نيز آن را تأييد مى‌كند و هيچ مديريت صحيح بدون آن امكان‌پذير نيست.

#در_ادامه: حكومت صالحان‌

1398/01/10
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

حكومت صالحان‌

---

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الْارْضِ كَمَااسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لُيمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذىِ ارْتَضى‌ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ امْناً يَعْبُدُونَنى‌ لا يُشْرِكُونَ بى‌ شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ» (نور، آيه 55)
خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، وعده داده كه آنها را در روى زمين جانشين ديگران قرار دهد، همچنان كه مردمى را كه پيش از آنها بودند، جانشين ديگران كرد (نيز وعده داده) و دينشان را كه خود برايشان پسنديده است، استوار سازد و ترسشان را به آرامش و ايمنى مبدّل كند، تا مرا بپرستند و هيچ چيزى را با من شريك قرار ندهند و كسانى كه پس از آن كافر شوند، آنان فاسقانند.

#در_ادامه: استخلاف يك سنت الهى‌

1398/01/11
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

استخلاف يك سنت الهى‌

---

استخلاف عبارت است از جانشينى افراد شايسته و حكومت آنان در زمين، و اين يك سنت تغيير ناپذير الهى است، بدين معنى كه خداوند امت كافر و گناهكار را از ميان مى‌برد و مؤمنان و صالحان را نجات‌مى‌دهد تا جانشين اقوام‌ گذشته‌ باشند و وارث‌ زمين گردند و جامعه شايسته‌اى را تشكيل دهند و اين سنت، در طول تاريخ رايج بوده است. قرآن مى‌فرمايد:

«قالَ الَّذينَ كَفَروُا لِرُسُلِهِمْ لَنَخْرُجَنَّكُمْ مِنْ ارْضِنا اوْ لَتَعُودُنَّ فى‌ مِلَّتِنا فَاوْحى‌ الَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمينَ وَ لَنُسْكِنَنَّكُمُ الْارْضَ مِنْ بَعْدِهِمْ ذلِكَ لِمَنْ خافَ‌ مَقامى‌ وَ خافَ وَعيدِ»
كافران به پيامبرانشان گفتند: بطور مسلم، شما را از سرزمين خود بيرون مى‌كنيم يا به آيين ما برگرديد؛ پس پروردگارشان بدانان وحى كرد كه بطور قطع ستمكاران را هلاك خواهيم كرد و بعد از ايشان شما را در زمين سكونت خواهيم داد. اين روش ماست نسبت به كسى كه از مقام من بترسد و از عذاب من بهراسد.

بر اساس اين سنت، خداوند بنى اسرائيل را پس از هلاكت فرعونيان وارث حكومت زمين كرد و يا مسلمانان صدر اسلام را كه مدتى در اضطراب و ناامنى زندگى مى‌كردند و حتى شبها با اسلحه مى‌خوابيدند، وارث آن ديار گردانيد و امنيت و آرامش حكمفرما شد.

#در_ادامه: مفهوم تمكين‌

1398/01/12
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

مفهوم تمكين‌

---

تمكين عبارت است از قرار گرفتن و ثابت شدن يك چيز در مكان معين و اين تعبير، كنايه از ثبات و استقرار آن است، بگونه‌اى كه بتواند نقش خود را بدون مانع ايفا كند.
پس تمكين دين؛ يعنى در جامعه به احكام آن دين عمل شود و هيچ قدرتى از آن جلوگيرى نكند و اصول و معارفش نيز مورد اعتقاد همگان باشد.

حكومت صالحان‌

---

با نظر به مجموع آيه، روشن مى‌شود كه خداوند به گروهى از مسلمانان كه داراى دو صفت «#ايمان» و «#عمل_صالح» هستند، سه نويد مى‌دهد:

الف- حكومت روى زمين.
ب- گسترش آيين حق بطور اساسى و ريشه‌دار و در همه‌جا.
ج- استقرار سلامت و امنيت همه جانبه و از بين رفتن اضطراب و ناامنى.

هدف نهايى اين نوع حكومت، محكم كردن پايه‌هاى توحيد، گسترش عدل و آرامش‌ و نفى هر گونه نشانه‌هاى شرك و رياست.

#در_ادامه: زمان تحقق حكومت جهانى‌ 

1398/01/13
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

زمان تحقق حكومت جهانى‌

---

در اين باره روايات «متواتر» و يقين آورى از پيامبر اكرم (ص) و امامان معصوم (ع) درباره حكومت حضرت صاحب الامر (عج) رسيده است كه از تحقق چنين آرمانى خبر مى‌دهد؛
از جمله امام سجاد عليه السلام در تفسير اين آيه فرمود:
«به خدا سوگند آنها (دسته خاصى كه پايه‌گذار چنين مجتمعى هستند) شيعيان ما اهل بيت هستند، خدا اين وعده را در حق آنها به دست مردى از ما انجام مى‌دهد و او «مهدى» اين امت است.
او زمين را پر از عدل و داد مى‌كند آن چنان كه پر از ظلم و جور شده باشد.
پس بدون شك، حكومت حضرت مهدى (ع) نمونه كامل اين آيه است.

#در_ادامه: رعايت عفّت در خانواده‌

1398/01/14
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

رعايت عفّت در خانواده‌

---

«يا ايُّهَا الَّذينَ امَنوُا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذينَ مَلَكَتْ ايْمانُكُمْ وَ الَّذينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتِ مِنْ قَبْلِ صَلوةِ الْفَجْرِ وَ حينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلوةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لا عَلَيْهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلى‌ بَعْضٍ كَذالِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْاياتِ وَ اللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ» (نور، آيه 58)
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! بايد بردگان شما و آنها كه هنوز به حدّ بلوغ نرسيده‌اند، در سه وقت از شما اجازه بگيرند: پيش از نماز صبح، هنگام ظهر كه لباس از تن بيرون مى‌كنيد و بعد از نماز عشا، اين سه وقت، وقت خلوت شماست. در غير اين سه هنگام بر شما و آنها باكى نيست آنان در كنار شما باشند و گرد هم رفت و آمد كنيد. خداوند، آيات را اين چنين براى شما بيان مى‌كند و خداوند دانا و حكيم است.

ادامه دارد...

1398/01/15
https://t.me/shahrenuraniquran