همایش تالیان منتظر .... تلاوت کل قرآن کریم قرآن کریم

[گل مريم]

فهرست کامل سوره های قرآن کریم


شماره صفحه بر مبنای صفحات قرآن عثمان طه می باشد.

لطفا برای دیدن متن قرآن بر روی نام سوره ها

شناسنامه سوره ها بر روی ردیف هر سوره

خواص و آثار سوره ها بر روی جزء هر سوره

و برای آشنایی بیشتر با سوره های قرآن کریم بر روی شماره صفحه هر سوره کلیک نمایید.

ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء
1	فاتحه	1	1	16	نحل	267	14	31	لقمان	411	21	46	احقاف	502	26	61	صف	551	28	76	انسان	578	29	91	شمس	595	30	106	قریش	602	30
2	بقره	2	1	17	اسراء	282	15	32	سجدة	415	21	47	محمد	507	26	62	جمعه	553	28	77	مرسلات	580	29	92	لیل	595	30	107	ماعون	602	30
3	آل عمران	50	3	18	کهف	293	15	33	احزاب	418	21	48	فتح	511	26	63	منافقون	554	28	78	نبأ	582	30	93	ضحی	596	30	108	کوثر	602	30
4	نساء	77	4	19	مريم	305	16	34	سبأ	428	22	49	حجرات	515	26	64	تغابن	556	28	79	نازعات	583	30	94	شرح	596	30	109	کافرون	603	30
5	مائده	106	6	20	طه	312	16	35	فاطر	434	22	50	ق	518	26	65	طلاق	558	28	80	عبس	585	30	95	تین	597	30	110	نصر	603	30
6	انعام	128	7	21	انبياء	322	17	36	يس	440	22	51	ذاريات	520	26	66	تحریم	560	28	81	تکویر	586	30	96	علق	597	30	111	مسد	603	30
7	اعراف	151	8	22	حج	332	17	37	صافات	446	23	52	طور	523	27	67	ملک	562	29	82	انفطار	587	30	97	قدر	598	30	112	اخلاص	604	30
8	انفال	177	9	23	مومنون	342	18	38	ص	453	23	53	نجم	526	27	68	قلم	564	29	83	مطففین	587	30	98	بینة	598	30	113	فلق	604	30
9	توبه	187	10	24	نور	350	18	39	زمر	458	23	54	قمر	528	27	69	حاقه	566	29	84	انشقاق	589	30	99	زلزلة	599	30	114	ناس	604	30
10	يونس	208	11	25	فرقان	359	18	40	غافر	467	24	55	الرحمن	531	27	70	معارج	568	29	85	بروج	590	30	100	عادیات	599	30
11	هود	221	11-12	26	شعراء	367	19	41	فصلت	477	24	56	واقعه	534	27	71	نوح	570	29	86	طارق	591	30	101	قارعة	600	30
12	يوسف	235	12	27	نمل	377	19	42	شوري	483	25	57	حدید	537	27	72	جن	571	29	87	اعلی	591	30	102	تکاثر	600	30
13	رعد	249	13	28	قصص	385	20	43	زخرف	489	25	58	مجادله	542	28	73	مزمل	574	29	88	غاشیة	592	30	103	عصر	601	30
14	ابراهيم	255	13	29	عنکبوت	396	20	44	دخان	496	25	59	حشر	545	28	74	مدثر	575	29	89	فجر	593	30	104	همزه	601	30
15	حجر	262	14	30	روم	404	21	45	جاثية	499	25	60	ممتحنه	549	28	75	قیامة	577	29	90	بلد	594	30	105	فیل	601	30

التماس دعا

[گل مريم]

جزء 8 قرآن کریم

[گل مريم]

وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلآئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلاً مَّا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ إِلاَّ أَن يَشَاء اللّهُ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نِبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ وَلِتَصْغَى إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُواْ مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ أَفَغَيْرَ اللّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنَزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلاً وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلاً لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللّهِ إِن يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ فَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ


و اگر ما فرشتگان را [هم‏] به‏ سوى آنان فرود مى‏ آورديم و مردگان [نيز به خواست ما] با آنان سخن مى‏ گفتند، و هر چيزى را رويارويشان گرد مى‏ آورديم، بازهم ايمان نمى ‏آوردند، مگر اينكه خدا مى ‏خواست؛ امّا بيشترشان جهالت مى ‏ورزند.
و بدينسان شيطانهاى «انس» و «جن» را دشمن هر پيامبرى قرار داديم؛ آنها براى فريب [و گمراه گرى ]سخنان آراسته [و فريبنده خويش ]را به يكديگر القا مى ‏كنند؛ و اگر پروردگارت مى ‏خواست چنين نمى‏ كردند؛ از اين رو آنان را با آنچه به دروغ مى ‏بافند [و مى ‏سازند ]واگذار!
[آرى، آنان اين گونه رفتار مى‏كنند تا يكديگر را گمراه سازند ]و تا [بدين وسيله‏] دلهاى كسانى كه به جهان ديگر ايمان نمى‏ آورند به آن [بافته ‏هاى بى ‏اساس ]گرايش يابد و آن را بپسندند؛ و تا آنچه بايد به دست آورند، [با ستم در حق خود و ديگران ]به دست آورند.

[اى پيامبر! به آنان بگو:] آيا اينك داورى جز خدا بجويم با اينكه اوست كه اين كتاب [پر شكوه ]را كه در بردارنده [و پاسخگوى‏] همه نيازهاست به‏ سوى شما فرو فرستاده است؟! و كسانى كه كتاب [آسمانى‏] به آنان داده ‏ايم [نيك ]مى‏ دانند كه اين [كتاب‏] از سوى پروردگارت به حق فرو فرستاده شده است؛ بنابر اين هرگز از ترديدگران مباش!
و سخن پروردگارت بر اساس راستى و عدالت به انجام رسيد، و براى سخنان او هيچ دگرگون كننده نيست؛ و او شنوا و داناست.
و اگر از بيشتر كسانى كه در [اين سر] زمين هستند پيروى نمايى، تو را از راه خدا گمراه مى ‏سازند؛ آنان تنها از پندار [هاى خود و ديگران ]پيروى مى‏ كنند و تنها به حدس و گمان مى ‏پردازند.
بى‏ گمان پروردگارت به [حال وروز] كسانى كه از راه او [انحراف مى‏ جويند و ]گم مى‏ شوند داناتر است؛ و او راه يافتگان را بهتر مى ‏شناسد.
از اين رو اگر به آيات او ايمان داريد، از آنچه [به هنگام سر بريدنش ]نام [بلند و با عظمت ]خدا بر آن برده شده است بخوريد.

صفحه 142

[گل مريم]

وَمَا لَكُمْ أَلاَّ تَأْكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلاَّ مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ وَإِنَّ كَثِيرًا لَّيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ وَذَرُواْ ظَاهِرَ الإِثْمِ وَبَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُواْ يَقْتَرِفُونَ وَلاَ تَأْكُلُواْ مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ أَوَ مَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجَرِمِيهَا لِيَمْكُرُواْ فِيهَا وَمَا يَمْكُرُونَ إِلاَّ بِأَنفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ وَإِذَا جَاءتْهُمْ آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُواْ يَمْكُرُونَ



و شما را چه مى‏شود كه از آنچه [به گاه سربريدنش‏] نام خدا بر آن برده شده است، نمى‏ خوريد با اينكه [خدا] آنچه را بر شما حرام ساخته، جز آنچه به [خوردن‏] آن ناگزير گرديده باشيد [همه را] برايتان به روشنى بيان فرموده است؟ و براستى كه بسيارى، بى ‏هيچ [آگاهى و ]دانشى [مردم را] با هواى دل خويش به گمراهى مى‏ كشند؛ بى‏ گمان پروردگارت [به كار ]تجاوزكاران داناتر است [و آنان را بهتر مى‏ شناسد].
و [به هوش باشيد و] گناه آشكار و نهان را وانهيد! چرا كه كسانى كه به گناه [و زشتى‏] دست مى ‏يازند، به زودى در برابر آنچه بدان دست مى‏ يازيدند، كيفر داده خواهند شد.
و از آنچه [به گاه سر بريدنش‏] نام خدا بر آن برده نشده است، نخوريد، چرا كه [خوردن آن ]نافرمانى [خدا] ست؛ و شيطانها به دوستان خويش وسوسه مى‏ كنند كه با شما [در اين مورد ]ستيزه نمايند؛ و [به هوش باشيد كه‏] اگر از آنها فرمان بريد، بى ‏گمان شما [نيز] شرك گرا خواهيد بود.
[آيا شرك‏گرايى و توحيد گرايى يكسانند؟ ]و آيا كسى كه [به آفت شرك‏ گرايى دلش‏] مرده بود و ما او را [با روح ايمان و توحيدگرايى ]زنده ساختيم وبرايش نورى [كه روشنگرجان و راهش باشد ]پديد آورديم كه در پرتو آن، ميان مردم راه مى ‏رود، [آيا چنين كسى‏] همانند كسى است كه در تاريكى ‏هاست و هرگز از آن بيرون آمدنى نيست؟! [آيا اين دو، براستى يكسانند؟] آرى، براى كفرگرايان اين گونه آنچه انجام مى‏ دهند آراسته شده است.
و اين گونه در هر شهر و ديارى گناهكارانِ آن را زورمندانِ [آن ]قرار داديم [و آنان را به حال خود رها ساختيم‏] تا در آنجا به [فريب و ]دجّالگرى بپردازند، امّا آنان جز خويشتن را نمى ‏فريبند و [مرگشان باد كه اين حقيقت را] در نمى‏ يابند.
و هنگامى كه معجزه [و نشانه‏]اى براى [هدايت‏] آنان بيايد، مى ‏گويند: ما هرگز [به آن ]ايمان نمى‏ آوريم تا بسان آنچه به پيامبران خدا داده شده است، به ما نيز داده شود! خدا به جايى كه رسالت خود را قرار مى‏ دهد داناتر است؛ به - زودى، به كسانى كه دست به گناه [و زشتى ]يازيده ‏اند، به كيفر آنكه دست به فريبكارى مى ‏زدند، در پيشگاه خدا رسوايى و عذابى سخت دامانگيرشان خواهد شد!

صفحه 143

[گل مريم]

فَمَن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ وَهَـذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيمًا قَدْ فَصَّلْنَا الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ لَهُمْ دَارُ السَّلاَمِ عِندَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِيُّهُمْ بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ وَيَوْمَ يِحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الإِنسِ وَقَالَ أَوْلِيَآؤُهُم مِّنَ الإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِيَ أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَليمٌ وَكَذَلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَـذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ ذَلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ



پس هركس را كه خدا بخواهد راه نمايد، سينه‏ اش را براى [گرايش به ]اسلام مى‏ گشايد؛ و هركس را بخواهد گمراه سازد، سينه ‏اش را به گونه‏ اى تنگ و فشرده مى‏ گرداند كه گويى با رنج بسيار در آسمان بالا مى ‏رود! خدا اين گونه پليدى را بر كسانى كه ايمان نمى ‏آورند [و حق را نمى‏ پذيرند] قرار مى ‏دهد.
و اين است راه پروردگارت كه راست [و بدون ذره ‏اى انحراف ]است؛ به يقين ما آيات [و نشانه ‏هاى قدرت خود ]را براى گروهى كه اندرز مى ‏گيرند به روشنى بيان كرده ‏ايم.
سراى سلامت [و امنيّت‏] نزد پروردگارشان براى آنان است، و به پاداش آنچه [در زندگى ]انجام مى‏ دادند، او يار و ياورشان خواهد بود.
و روزى را [به ياد آور] كه [خدا] تمامى آنان [از جنّيان گرفته تا انسانها ]را، گرد مى‏ آورد [و مى‏ گويد: ]هان اى گروه جنّيان! شما در انديشه [انحراف ]بسيارى از انسانها بوديد! و دوستدارانشان از ميان انسانها [زبان به اعتراف گشوده و ]مى ‏گويند: پروردگارا! ما از يكديگر بهره ‏ور شديم؛ و [سر انجام ]به سر آمدى كه براى ما مقرّر فرموده بودى رسيديم. [آفريدگارشان ]مى‏ فرمايد [اينك اين ]آتش [سوزان‏]، جايگاه شماست؛ در آن ماندگار خواهيد بود، مگر آنچه را خدا بخواهد [و بر شما رحمت آورد] به يقين پروردگار تو فرزانه و داناست.
و ما اين گونه برخى از بيدادگران را به [سزاى‏] آنچه [بدان دست مى ‏يازند و ]به دست مى‏ آورند سرپرست برخى [ديگرشان ]مى‏ گردانيم.
هان اى گروه جن و انس! آيا از ميان شما پيامبرانى بسويتان نيامدند كه آيات مرا بر شما مى‏ خواندند و شما را از ديدار امروزتان هشدار مى ‏دادند؟! [آنان در پاسخ ]مى‏ گويند: [پروردگارا ]ما به زيان خويشتن گواهى مى ‏دهيم، [چرا كه پيامبران آمدند و پيام تو را به ما رساندند]. و [اين گونه‏] زندگى دنيا آنان را فريب داد، و به زيان خويشتن گواهى دادند كه [در زندگى ]كفرگرا بوده ‏اند.
اين [فرستادن پيامبران و فرود كتابهاى آسمانى‏] بدان جهت است كه پروردگارت هرگز اين گونه نبوده است كه شهرها را [تنها ]به كيفر بيدادى - [آن‏هم ]در حالى كه مردم آنها بى‏ خبر باشند - نابود كند.

صفحه 144

[گل مريم]

وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُواْ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاء كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لآتٍ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدِّارِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ وَجَعَلُواْ لِلّهِ مِمِّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُواْ هَـذَا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـذَا لِشُرَكَآئِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمْ فَلاَ يَصِلُ إِلَى اللّهِ وَمَا كَانَ لِلّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَى شُرَكَآئِهِمْ سَاء مَا يَحْكُمُونَ وَكَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَكَآؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُواْ عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ

و همه [مردم‏] در برابر آنچه انجام داده ‏اند، در جاتى [از پاداش و كيفر ]خواهند داشت؛ و پروردگار تو از آنچه انجام مى ‏دهند هرگز غافل [و بى‏خبر ]نيست.
و پرودگار تو همان بى ‏نياز و داراى [مهر و] رحمت است كه اگر بخواهد، شما را مى‏ برد، و پس از شما هركه را بخواهد جايگزين [شما ]مى ‏سازد؛ [درست ]همان‏گونه كه شما را از نسل [و تبار ]گروهى ديگر پديد آورده است.
آنچه به شما [مردم‏] وعده داده مى‏ شود، به يقين خواهد آمد؛ و شما هرگز نمى ‏توانيد خدا را به ستوه آوريد [و يا از كيفر عادلانه او بگريزيد].
بگو: هان اى قوم من! آنچه در توان داريد، انجام دهيد؛ من [نيز مسئوليت خويش را انجام خواهم داد و به زودى خواهيد دانست كه فرجام [نيك‏] آن سرا از آن كيست، امّا به هوش باشيد كه ]بيدادگران رستگار نخواهند شد.
و [شرك گرايان‏] براى خدا از آنچه از زراعت و چهارپايان آفريده است بهره ‏اى قرار دادند، و به پندار [بى ‏اساس‏] خويش گفتند: اين براى خداست و اين [نيز ]ويژه [بتها كه همتايان و ]شريكهاى [خداى‏] ما هستند. و [به هنگام تقسيم و رويارويى با كمبود،] آنچه از آنِ شريكهايشان بود، به خدا نمى‏ رسيد امّا آنچه از آن خدا بود به شريك هاى آنان مى ‏رسيد. [راستى ]چه بد داورى مى‏ كنند!
و اين گونه شريك هاى [پندارى‏] آنان در نظر بسيارى از شرك گرايان كشتن فرزندانشان را آراستند تا آنان را به نابودى افكنده و [دين و ]آيين شان را بر آنان مشتبه سازند؛ و اگر خدا مى‏ خواست چنين نمى‏ كردند. بنابراين آنان را با آنچه دروغ [و ناروا] بر مى ‏بافند واگذار [و به آنان بهانده‏].

صفحه 145

[گل مريم]

وَقَالُواْ هَـذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لاَّ يَطْعَمُهَا إِلاَّ مَن نّشَاء بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لاَّ يَذْكُرُونَ اسْمَ اللّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاء عَلَيْهِ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفْتَرُونَ وَقَالُواْ مَا فِي بُطُونِ هَـذِهِ الأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاء سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حِكِيمٌ عَلِيمٌ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُواْ أَوْلاَدَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِرَاء عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُواْ حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ وَمِنَ الأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ



و بر اساس پندار نادرست خويش گفتند: اينها چهارپايان و زراعت هاى ممنوعى است كه [ويژه بتهاست و] جز كسى كه ما بخواهيم از آن نمى ‏خورد! و چهارپايانى [دارند] كه [به پندار آنان سوار شدن بر] پشت آنها تحريم شده است. و [نيز ]چهارپايانى كه [به گاه بريدن سرشان‏] نام خدا را بر آنها نمى ‏برند و بر او دروغ مى‏ بندند [كه گويى اين مقررات خود ساخته، همه از سوى خدا آمده است‏] به زودى [خدا] آنان را در برابر دروغى كه مى‏ بندند [كيفر ]خواهد داد.
و گفتند: انچه در شكم اين دامهاست [اگر زنده به دنيا آمد ]ويژه مردان ما مى ‏باشد و بر همسرانمان تحريم شده است؛ و اگر مرده به دنيا آمد همه در آن شركت دارند. به زودى [خدا] آنان را در برابر اين وصف نمودنشان كيفر مى‏ دهد؛ چرا كه او فرزانه و داناست.
آن كسانى كه با دروغ بستن به خدا، از روى بى‏ خردى و نا آگاهى فرزندانشان را كشتند، و آنچه را كه خدا روزيشان ساخته بود [بر خويشتن ]حرام نمودند، سخت زيان ديدند. آنان بى‏ گمان گمراه گشته و راه يافته نبودند.
و اوست آن [خدايى‏] كه باغهايى [پرطراوت و زيبا] كه [پاره ‏اى از درختان آن ]بردار بست‏ها بر افراشته ‏اند و [پاره‏ اى ]نيافراشته بردار بست [ها و برپا ايستاده ‏اند] و خرمابنان و كشتزار [ها ]با فرآورده ‏هاى گوناگون آن، و [درخت ]زيتون و انار را [كه در ساق و برگ‏] همانند و [در ميوه ]ناهمانندند، پديد آورد. از ميوه آن - آنگاه كه به ثمر نشست - بخوريد و حق [محرومان، از ]آن را در روز برداشت [و بهره بردارى‏] از آن بدهيد و اسراف نكنيد، چرا كه او گزاف كاران را دوست نمى‏ دارد.
و [نيز] از چهارپايان، حيوانات بار بر و حيوانات كوچك‏تر را [كه از گوشت و پشم و كرك آنها بهره مى‏ بريد، پديد آورد]؛ از آنچه خدا روزى شما ساخته است، بخوريد و از پى‏ گامهاى شيطان نرويد كه او براى شما دشمنى آشكار است.

صفحه 146

[صبور]

ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ( 143 )وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ( 144 ) قُلْ لَا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنْزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ(145)وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْيِهِمْ ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ( 146 )




خداوند از دام ها هشت تاى پديد آورده است ; از گوسفندان دو تا ( نر و ماده آنها ) و از بزها دو تا ( نر و ماده آنها ) . به مشرکان بگو : آيا نرهاى آن دو را خدا حرام کرده يا ماده هاى آن دو يا جنينى را که رحم ماده هاى آنها دربرگرفته است ؟ اگر راست مى گوييد ، براساس هر نوع دانشى که براى شما حاصل شده باشد به من خبر دهيد . ( 143 )
و از شتران نيز دو تا ( نر و ماده آنها ) و از گاوها دو تا ( نر و ماده آنها ) را آفريده است . بگو : آيا نرهاى آن دو را خدا حرام کرده يا مادّه هاى آن دو يا جنينى را که رحم ماده هاى آنها دربرگرفته است ؟ آيا تحريم اينها را خود به انديشه دريافته ايد يا آن گاه که خدا شما را بدان سفارش مى کرد حضور داشتيد ؟ هرگز چنين نيست ، بلکه بر خدا دروغ بسته ايد . و کيست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغى بندد تا مردم را ندانسته به گمراهى افکنَد . شما ستمکاريد و خدا مردم ستمکار را هدايت نمى کند . ( 144 )
بگو : در آنچه به من وحى شده است طعام حرامى را نمى يابم که بر خورنده اى که آن را مى خورد حرام شده باشد ، مگر اين که مردار باشد يا خونى ريخته شده يا گوشت خوک باشد که پليد است ، يا دامى که آن را به نافرمانى سر بريده ، همان که هنگام ذبحش نام غير خدا را بر آن برده اند . و هر کس به خوردن يکى از اينها ناچار شود ، به شرط آن که ناچارى او در اثر ستمکارى و سرکشى نباشد بر او حلال مى شود ، چرا که خدا آمرزنده و مهربان است . ( 145 )
و بر يهوديان ]خوردن گوشت[ هر حيوان ناخندارى را حرام کرديم ، و از گاو و گوسفند ( ميش و بز ) پيه هاى آن دو را بر آنان حرام نموديم ، مگر پيه هايى که بر پشت يا روده هايشان باشد يا با استخوانى آميخته باشد . اين حکم را به سزاى تجاوزگرى شان براى آنان مقرر کرديم ، و قطعاً ما راستگوييم . ( 146 )

صفحه 147

[صبور]

فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ( 147 ) سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّىٰ ذَاقُوا بَأْسَنَا ۗ قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا ۖ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ ( 148 )قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ ( 149 ) قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَا ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ ( 150 )۞ قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۖ وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ مِنْ إِمْلَاقٍ ۖ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ ۖ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ ۖ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ( 151 )


پس اگر تو را تکذيب کردند و تهديدهاى الهى را دروغ انگاشتند ، به آنان بگو : پروردگار شما داراى رحمتى گسترده است ، و عذاب او از مردم گناه پيشه بازگردانده نمى شود . ( 147 )
کسانى که براى خدا شريک پنداشته اند خواهند گفت : اگر خدا مى خواست ، نه ما و نه پدرانمان براى خدا شريک قرار نمى داديم و چيزى را حرام نمى ساختيم . کسانى هم که پيش از آنان بودند ، همين گونه پيامبران خدا و پيام هاى الهى را تکذيب مى کردند ، تا اين که عذاب ما را چشيدند . بگو : آيا دانشى نزد شماست که آن را براى ما آشکار کنيد ؟ شما در مورد معارف الهى هيچ دانشى نداريد و جز از گمان پيروى نمى کنيد و فقط تخمين مى زنيد . ( 148 )
بگو : پس حجت رسا تنها از آنِ خداست . اگر مى خواست همه شما را به اجبار هدايت مى کرد . ( 149 )
بگو : گواهان خود را که گواهى مى دهند به اين که خدا اينها را حرام کرده است بياوريد . پس اگر گواهى دادند ، تو با آنان گواهى مده ، چرا که گواهى آنان از روى هوا و هوس است و تو نبايد از هوا و هوس کسانى که آيات ما را دروغ شمرده و کسانى که به آخرت ايمان ندارند و براى پروردگارشان همتا قرار مى دهند پيروى کنى . (150 )
بگو : بياييد تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است براى شما بخوانم و آن اين که چيزى را شريک او قرار مدهيد و به پدر و مادر خود نيکى کنيد و فرزندانتان را در اثر تنگدستى مکشيد ، زيرا ماييم که به شما و آنان روزى مى دهيم ، و به کارهاى زشت چه آشکار آن و چه پنهانش نزديک نشويد ، و انسانى را که خدا کشتن او را حرام کرده است جز به حق مکشيد . اينهاست که خدا شما را به آن سفارش کرده است ، باشد که دريابيد . ( 151 )

صفحه 148

[صبور]

وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۖ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۖ وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ( 152 )وَأَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ( 153 ) ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ( 154 )وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ( 155 ) أَنْ تَقُولُوا إِنَّمَا أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ( 156 )أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَىٰ مِنْهُمْ ۚ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا ۗ سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ( 157 )



و از نزديک شدن به مال يتيم ـ جز به روشى هرچه نيکوتر که باعث حفظ اموال او شود ـ بپرهيزيد تا به توانايى خود برسد ( بالغ شود و به رشد لازم برسد ) ، و پيمانه و ترازو را عادلانه و تمام بسنجيد و بدانيد که ما هيچ کس را جز به اندازه توانش تکليف نمى کنيم . و چون سخنى گوييد که سود و زيانى در پى دارد ، عدالت را در آن رعايت کنيد ، هر چند کسى که درباره او سخن مى گوييد خويشاوند باشد ، و به پيمان خدا وفادار باشيد . اينهاست که خدا شما را به آن سفارش کرده است ، باشد که دريابيد و متذکّر شويد . ( 152 )

اينها که بر شما خواندم راه من است که راهى است راست و استوار ( نه در آن اختلافى است نه پوينده اش را از مقصد باز مى دارد ) ; پس آن را دنبال کنيد و راه هاى ديگر را دنبال مکنيد که شما را از راه خدا پراکنده سازد . اينهاست که خدا شما را به آن سفارش کرده است ، باشد که تقوا پيشه کنيد . ( 153 )

ما اين آموزه ها را در آيين موسى نيز آورديم ، سپس به او کتاب آسمانى تورات را داديم تا بدين وسيله کاستى هاى شريعت آن کسى که نيکوکار بود کامل شود و حقايق آيين بنى اسرائيل به تفصيل بيان گردد و براى آنان رهنمود و رحمتى باشد ، شايد به ديدار پروردگارشان ايمان بياورند . ( 154 )

و اين قرآن کتابى است پرخير و برکت که ما آن را فرو فرستاديم ، پس ، از آن پيروى کنيد و تقوا پيشه سازيد ، باشد که مورد رحمت قرار گيريد . ( 155 )

آرى قرآن را فرو فرستاديم تا نگوييد : تنها بر دو طايفه ( يهوديان و مسيحيان ) که پيش از ما بودند کتاب آسمانى نازل شد و ما از تلاوت و فراگيرى آنان بى خبر بوديم . ( 156 )

يا نگوييد : اگر بر ما کتاب آسمانى فرو فرستاده مى شد ما از آنان هدايت يافته تر بوديم . اکنون از جانب پروردگارتان دليلى آشکار و رهنمود و رحمتى به سوى شما آمد ; پس کيست ستمکارتر از آن کس که آيات خدا را دروغ شمرَد و از آنها روى برتابد ؟ به زودى کسانى را که از آيات ما روى برمى تابند ، به سزاى روى برتافتنشان به عذاب ناگوار کيفر مى دهيم . ( 157 )

صفحه 149

[صبور]

هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنْفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا ۗ قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ ( 158 ) إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ( 159 )مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ( 160 )قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(161)قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ( 162) لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ( 163 )قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ ۚ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ( 164 ) وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ( 165 )




آيا کافران پس از آن همه حجّت هاى روشن و اندرزهاى رسا جز اين انتظار دارند که فرشتگان عذاب به سويشان بيايند يا پروردگارت براى آنان پديدار شود يا برخى از نشانه هاى پروردگارت بر آنان در رسد ؟ بدانند روزى که برخى از نشانه هاى پروردگارت بر آنان در رسد ، کسى که قبلاً ايمان نياورده يا ايمان آورده ولى در دورانى که ايمان داشته کار نيکى نکرده است ، ايمانش به او سودى نمى بخشد . بگو در انتظار آن روز بمانيد که ما نيز منتظريم . ( 158 )

کسانى که در اثر اختلاف با يکديگر ، در دين خود پراکندگى پديد آورده و گروه گروه شده اند ، تو در حزب و گروهشان نيستى و با آنان هيچ پيوندى ندارى ، کارشان فقط به خدا واگذار مى شود ، سپس آنان را به حقيقت آنچه کرده اند آگاه خواهد ساخت . ( 159 )

هر کس نيکى بياورد ده چندانِ آن پاداش خواهد داشت ، و هر کس بدى بياورد ، جز به مانند آن او را کيفر نمى دهند و بر آنان ستم نمى رود . ( 160 )

بگو : پروردگارم مرا به راهى راست و استوار که نه در آن اختلافى است و نه پوينده اش را از مقصد باز مى دارد ، هدايت کرده است ; آيينى برپادارنده نيکبختى دنيا و آخرت ; آيين ابراهيم ; همو که از انحراف و شرک برکنار بود و در زمره مشرکان نبود . ( 161 )

بگو : بى ترديد نماز و عبادت من و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار همه جهان هاست . ( 162)

او را شريکى نيست ، و من به اين که همه کارهاى خود را براى خدا انجام دهم فرمان يافته ام ، و در اين که تسليم خدا باشم اولين مرتبه را دارم . ( 163 )

بگو : آيا جز خدا پروردگارى بجويم با اين که او پروردگار همه چيز است ؟ و هيچ کس کارى نمى کند مگر اين که بر دوش خودش خواهد بود ، و هيچ باربردارى ( گناهکارى ) بار ديگرى را بر دوش نمى کشد ، سپس بازگشت شما به سوى پروردگارتان خواهد بود و او شما را از حقيقت آنچه بر سرش اختلاف مى کرديد آگاه خواهد ساخت . ( 164 )

و اوست آن که شما را در زمين جايگزين پيشينيان ساخت ، و برخى از شما را بر برخى ديگر به درجاتى برترى داد تا شما را در آنچه عطايتان کرده است بيازمايد . به يقين پروردگار تو به سرعت کيفر مى دهد ، و به راستى او آمرزنده و مهربان است . ( 165 )

صفحه 150