همایش تالیان منتظر .... تلاوت کل قرآن کریم قرآن کریم

[گل مريم]

فهرست کامل سوره های قرآن کریم


شماره صفحه بر مبنای صفحات قرآن عثمان طه می باشد.

لطفا برای دیدن متن قرآن بر روی نام سوره ها

شناسنامه سوره ها بر روی ردیف هر سوره

خواص و آثار سوره ها بر روی جزء هر سوره

و برای آشنایی بیشتر با سوره های قرآن کریم بر روی شماره صفحه هر سوره کلیک نمایید.

ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء
1	فاتحه	1	1	16	نحل	267	14	31	لقمان	411	21	46	احقاف	502	26	61	صف	551	28	76	انسان	578	29	91	شمس	595	30	106	قریش	602	30
2	بقره	2	1	17	اسراء	282	15	32	سجدة	415	21	47	محمد	507	26	62	جمعه	553	28	77	مرسلات	580	29	92	لیل	595	30	107	ماعون	602	30
3	آل عمران	50	3	18	کهف	293	15	33	احزاب	418	21	48	فتح	511	26	63	منافقون	554	28	78	نبأ	582	30	93	ضحی	596	30	108	کوثر	602	30
4	نساء	77	4	19	مريم	305	16	34	سبأ	428	22	49	حجرات	515	26	64	تغابن	556	28	79	نازعات	583	30	94	شرح	596	30	109	کافرون	603	30
5	مائده	106	6	20	طه	312	16	35	فاطر	434	22	50	ق	518	26	65	طلاق	558	28	80	عبس	585	30	95	تین	597	30	110	نصر	603	30
6	انعام	128	7	21	انبياء	322	17	36	يس	440	22	51	ذاريات	520	26	66	تحریم	560	28	81	تکویر	586	30	96	علق	597	30	111	مسد	603	30
7	اعراف	151	8	22	حج	332	17	37	صافات	446	23	52	طور	523	27	67	ملک	562	29	82	انفطار	587	30	97	قدر	598	30	112	اخلاص	604	30
8	انفال	177	9	23	مومنون	342	18	38	ص	453	23	53	نجم	526	27	68	قلم	564	29	83	مطففین	587	30	98	بینة	598	30	113	فلق	604	30
9	توبه	187	10	24	نور	350	18	39	زمر	458	23	54	قمر	528	27	69	حاقه	566	29	84	انشقاق	589	30	99	زلزلة	599	30	114	ناس	604	30
10	يونس	208	11	25	فرقان	359	18	40	غافر	467	24	55	الرحمن	531	27	70	معارج	568	29	85	بروج	590	30	100	عادیات	599	30
11	هود	221	11-12	26	شعراء	367	19	41	فصلت	477	24	56	واقعه	534	27	71	نوح	570	29	86	طارق	591	30	101	قارعة	600	30
12	يوسف	235	12	27	نمل	377	19	42	شوري	483	25	57	حدید	537	27	72	جن	571	29	87	اعلی	591	30	102	تکاثر	600	30
13	رعد	249	13	28	قصص	385	20	43	زخرف	489	25	58	مجادله	542	28	73	مزمل	574	29	88	غاشیة	592	30	103	عصر	601	30
14	ابراهيم	255	13	29	عنکبوت	396	20	44	دخان	496	25	59	حشر	545	28	74	مدثر	575	29	89	فجر	593	30	104	همزه	601	30
15	حجر	262	14	30	روم	404	21	45	جاثية	499	25	60	ممتحنه	549	28	75	قیامة	577	29	90	بلد	594	30	105	فیل	601	30

التماس دعا

[گل مريم]

جزء بیست و چهارم قرآن مجید

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

[گل مريم]

فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ وَالَّذِي جَاء بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ لَهُم مَّا يَشَاءونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِينَ لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَيَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ




پس بيداد پيشه ‏تر از آن كس كه بر خدا دروغ بست و [پيام و گفتار ]راست را آن‏گاه كه براى او آمد دروغ شمرد، كيست؟! آيا در [آتش شعله ‏ور] دوزخ منزلگاهى براى كفرگرايان نيست؟! و آن كس كه [سخن و پيام‏] راست آورد و آن را [درعمل ]گواهى كرد، چنين كسانى همان پرواپيشگانند. آنچه بخواهند [از انواع نعمت‏ها] نزد پروردگارشان براى آنان [آماده شده‏] است؛ اين است پاداش [شكوهبار ]نيكوكرداران. تا خداوند [بخشايش گر] بدترين آنچه را انجام دادند از آنان دور سازد و مزدشان را برابر نيكوترين عملكردشان به آنها بدهد.. آيا خدا براى [تدبير امور و شئون‏] بنده ‏اش بسنده نيست؟! و [شرك‏ گرايان ]تو را از آنها كه جز او هستند [و اينان به ناروا آنها را به خدايى گرفته‏ اند ]مى‏ ترسانند؛ و هركه را خدا [با وانهادنش به حال خود] گمراه سازد، هيچ راهبرى [راستين ]براى او نخواهد بود. و هركه را خدا راه نمايد، هيچ گمراه‏ كننده‏ اى نخواهد داشت؛ آيا خدا پيروزمندى كيفرخواه [براى ظالمان و تبهكاران ]نيست؟!و اگر از آنان بپرسى كه: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟! بى‏ ترديد خواهند گفت: خدا! بگو: پس به من خبر دهيد كه آنچه شما جز خدا مى‏ خوانيد [و مى ‏پرستيد]، اگر خدا براى من زيانى بخواهد، آيا آنها مى ‏توانند گزند او را برطرف كنند؟ يا اگر [بخشايش و] رحمتى براى من بخواهد، آيا آنها مى‏ توانند رحمت او را بازدارند؟! بگو: خدا مرا بسنده است؛ و توكل‏ كنندگان تنها بر او توكل مى‏ كنند. بگو: هان اى قوم من! شما [تا مرز توان و امكانات و] بر جايگاه خود عمل كنيد، من [نيز به وظيفه خويش‏] عمل مى ‏كنم؛ پس به زودى خواهيد دانست؛ [كه‏] چه كسى را عذابى كه رسوايش سازد در خواهد رسيد، و عذابى پايدار بر او فرود خواهد آمد!

صفحه 465

[گل مريم]

إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ شُفَعَاء قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ قُل لِّلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ



به يقين ما اين كتاب را براى [هدايت و رهبرى ]مردم به حق بر تو فرو فرستاديم؛ پس هركس راه يابد [و حق را بپذيرد ]به سود خود اوست؛ و هركس گمراه گردد، تنها به زيان خود گمراه مى ‏گردد؛ و تو [اى پيامبر!] بر آنان وكيل نيستى. خداست كه جانها[ى مردم‏] را به هنگام مرگشان مى‏ ستاند، و [اوست كه روح‏] آن را كه نمرده است، در خواب [برمى‏ گيرد]؛ آن گاه آن را كه بر او حكم مرگ نموده است نگاه مى ‏دارد [و ديگر به پيكرش بازنمى ‏گردد] و ديگرى را تا سرآمدى مقرر باز مى ‏فرستد؛ به يقين در اين كار [كار شگفت‏ انگيز] براى گروهى كه مى ‏انديشند نشانه‏ هايى [از قدرت بى ‏كران او ]است. آيا غير از خدا شفاعت‏ كنندگانى برگرفته‏ اند؟! بگو: آيا گرچه آنها اختيار چيزى را نداشته باشند و [چيزى را] به خرد درنيابند، [باز هم آنها را شفاعت‏ گر خويش مى‏ پنداريد]؟! [هان اى پيامبر،] بگو! شفاعت، يكسره از آن خداست؛ فرمانروايى آسمانها و زمين، تنها از آن اوست [و] سرانجام تنها به سوى او بازگردانده خواهيد شد. و هنگامى كه خدا به تنهايى ياد گردد، دلهاى كسانى كه به [سراى‏] آخرت ايمان نمى ‏آورند، نفرت می گیرد؛ و چون آنهايى كه جز [ذات پاك و بى‏ همتاى‏] او هستند، ياد شوند، به ناگاه آنان [كه شرك ورزيده ‏اند] شادمان مى‏ گردند. بگو: بارخدايا، اى پديدآورنده آسمانها و زمين! [اى ]داناى نهان و آشكار! تو هستى كه [در روز رستاخيز] در ميان بندگانت در آنچه بر سرش اختلاف داشتند [و كشمكش مى‏ كردند] داورى خواهى كرد. و اگر آنان كه [در زندگى‏] ستم نموده ‏اند، همه آنچه در زمين است و مانند آن را [نيز] داشته باشند، روز رستاخيز آن را براى رهايى خودشان از سختى عذاب [آن روز] خواهند داد؛ و از جانب خدا آنچه را گمان نمى‏ بردند برايشان آشكار مى‏ گردد.

صفحه 463

[گل مريم]

وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَالَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَؤُلَاء سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاء وَيَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ العَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ





و [كيفر شومِ گناهان و] بديهايى كه به دست مى ‏آوردند براى آنان آشكار مى‏ گردد؛ و آن [عذابى‏] را كه مسخره ‏اش مى ‏نمودند، آنان را فرا مى‏ گيرد. و هنگامى كه به انسان زيانى برسد، ما را فرا مى‏ خواند؛ آن گاه چون از سوى خود نعمتى [گران‏] بر او ببخشيم، مى‏ گويد: جز اين نيست كه اين [نعمت‏] براساس دانشى [كه در سينه دارم ]به من داده شده است. [نه، آن گونه كه او مى‏ پندارد نيست: ]بلكه اين آزمودنى است [براى او]؛ امّا بيشترشان [اين را ]نمى ‏دانند. بى‏ گمان آن كسانى كه پيش از انان بودند [نيز] همين را گفتند، امّا آنچه به دست مى ‏آوردند به كارشان نيامد [و برايشان گرهى را نگشود]. پس [كيفر] بديهايى كه [در زندگى خود] فراهم آوردند، به آنان رسيد؛ و به كسانى از اينان كه ستم نمودند [نيز كيفر گناهان و] بديهايى كه [بدانها] دست يازيده ‏اند به زودى خواهد رسيد؛ و آنان [هرگز] نمى‏ توانند [خدا را] به ستوه آورند. [آيا به اين نينديشيده ‏اند كه به دست آوردن رزق و روزى تنها در گرو هوشمندى و كارآيى نيست؟!] و آيا ندانسته ‏اند كه خدا روزى را براى هركس كه بخواهد [و شايسته بداند ]گسترده مى ‏سازد و [بر هركسى كه بخواهد] تنگ مى‏ گرداند؟! به راستى در اين [كار] براى گروهى كه ايمان مى ‏آورند نشانه ‏هايى [از قدرت خدا]ست. [هان اى پيامبر!] بگو: اى بندگان من كه بر خود گزافكارى روا داشته ‏ايد! از رحمت خدا نوميد نگرديد؛ چرا كه خدا گناهان را يكسره مى‏ آمرزد؛ به يقين او همان بسيار آمرزنده مهربان است. و پيش از آنكه عذاب به سراغ شما بيايد و [از هيچ جايى ]يارى نگرديد؛ به سوى پروردگارتان بازگرديد و در برابر او تسليم شويد.و پيش از آنكه عذاب [مرگ بار] به ناگاه بر شما در رسد، و شما بى‏ خبر باشيد، از نيكوترين آنچه از سوى پروردگارتان به سوى شما فرو فرستاده شده است، پيروى كنيد! [ما اين رهنمودها و اندرزها را براى نجات و رستگارى مردم فرو فرستاديم‏] تا آنكه مبادا [در روز رستاخيز ]كسى بگويد: دريغا بر آنچه در راه خدا [و در تقرب به او] كوتاهى كردم، و بى‏ گمان از [حق ‏ناپذيران و] مسخره ‏كنندگان [آن ]بودم!

صفحه 464

[مشعشع]

أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٦٠﴾ وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿٦٢﴾ لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٣﴾ قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ ﴿٦٤﴾ وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٦٥﴾ بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٦﴾ وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٧﴾ «465»

يا بگويد : اگر خدا هدايتم مى‏كرد ، بى‏ترديد از پرهيزكاران بودم ،«57» يا چون عذاب را ببيند ، بگويد : اى كاش مرا [به دنيا] بازگشتى بود تا از نيكوكاران مى‏شدم .«58» [ولى به او مى‏گويم :] آرى ، آياتم به سوى تو آمد ، پس تو آنها را انكار كردى و [از پذيرفتنش] تكبّر ورزيدى ، و [نسبت به آن] از كافران بودى ،«59» روز قيامت كسانى را كه بر خدا دروغ بستند مى‏بينى كه صورت‏هايشان سياه است ؛ آيا در دوزخ جايگاهى براى متكبران نيست ؟«60» و خدا كسانى را كه پرهيزكارى پيشه كردند ، به سبب اعمالى كه مايه رستگارى‏شان بود نجات مى‏دهد ، عذاب به آنان نمى‏رسد ، و اندوهگين هم نمى‏شوند .«61» خدا آفريننده هر چيزى است و او بر هر چيزى كارساز است .«62» كليدهاى آسمان‏ها و زمين در مالكيّت اوست ، و كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيدند ، هم آنان زيانكارند .«63» بگو : اى نادانان ! آيا به من فرمان مى‏دهيد كه غير خدا را بپرستم ؟ !«64» بى‏ترديد به تو و به كسانى كه پيش از تو بوده‏اند ، وحى شده است كه اگر مشرك شوى ، همه اعمالت تباه و بى‏اثر مى‏شود و از زيانكاران خواهى بود .«65» بلكه فقط خدا را بپرست و از سپاس گزاران باش .«66» و خدا را آن گونه كه سزاوار اوست نشناختند ، در حالى كه زمين در روز قيامت يكسره در قبضه قدرت اوست ، و آسمان‏ها هم درهم پيچيده به دست اوست ؛ منزّه و برتر است از آنچه با او شريك مى‏گيرند .«67» «465»

[مشعشع]

وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ ﴿٦٨﴾ وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٩﴾ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٧٠﴾ وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٧١﴾ قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٧٢﴾ وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ ﴿٧٣﴾ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿٧٤﴾ «466»

و در صور دميده مى‏شود ، پس هر كه در آسمان‏ها و زمين است مى‏ميرد ، مگر كسى را كه خدا بخواهد ، آن گاه بار ديگر در صور دميده مى‏شود ، ناگاه همه آنان بر پاى ايستاده [مات و مبهوت به هر سو] نظر مى‏كنند [كه سرانجام كارشان چه خواهد شد ! ] «68» و زمين به نور پروردگارش روشن مى‏شود ، و كتاب [اعمال] را مى‏نهند ، و پيامبران و گواهان را بياورند وميانشان به حقّ داورى شود ، وآنان مورد ستم قرار نمى‏گيرند ؛«69» و به هر كسى آنچه را انجام داده است ، به طور كامل داده شود و او به كارهايى كه انجام مى‏دهند ، داناتر است .«70» و كافران گروه‏گروه به دوزخ رانده مى‏شوند ، چون به دوزخ رسند درهايش گشوده شود و نگهبانانش به آنان گويند : آيا پيامبرانى از جنس خودتان به سويتان نيامدند كه آيات پروردگارتان را بر شما بخوانند و شما را به ديدار اين روزتان بيم دهند ؟ گويند : آرى ، [آمدند] ولى فرمان عذاب بر كافران ثابت شده است .«71» ]به آنان] گويند : از درهاى دوزخ درآييد در حالى كه در آن جاودانه‏ايد ؛پس جايگاه متكبران بد جايگاهى است ؛«72» ولى كسانى كه از پروردگارشان پروا كردند آنان را گروه گروه به بهشت مى‏برند ، چون به آن رسند در حالى كه درهايش از پيش گشوده شده است ، نگهبانانش به آنان گويند : سلام بر شما ، پاكيزه و نيكو شديد ، پس وارد آن شويد كه [در آن] جاودانه‏ايد .«73» مى‏گويند : همه ستايش‏ها ويژه خداست كه درباره ما به وعده‏اش وفا كرد ، و زمين [بهشت] را به ما ميراث داد كه هر جاى از بهشت را بخواهيم ، جاى خود قرار مى‏دهيم . آرى نيكوست پاداش عمل كنندگان .«74» «466»

[مشعشع]

وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧٥﴾ ترتيبها 40 سوره غافر آياتها 85 مكيه حم ﴿١﴾ تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿٢﴾ غَافِرِ الذَّنْبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿٣﴾ مَا يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلَادِ ﴿٤﴾ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِنْ بَعْدِهِمْ ۖ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ ۖ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ ﴿٥﴾ وَكَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ ﴿٦﴾ الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ﴿٧﴾ «467»

و فرشتگان را مى‏بينى كه پيرامون عرش حلقه زده‏اند ، پروردگارشان را همراه ستايش تسبيح مى‏گويند ، و در ميان اهل محشر به حق داورى شود ، و [پس از پايان كار قيامت] گويند : همه ستايش‏ها ويژه خداست كه پروردگار جهانيان است .«75» شماره سوره 40 نام سوره غافر تعداد آيات 85 مکي به نام خدا كه رحمتش بى ‏اندازه است ‏و مهربانى ‏اش هميشگى. حم«1» اين كتاب نازل شده از سوى خداى تواناى شكست‏ناپذير وداناست ؛ «2» كه آمرزنده گناه و پذيرنده توبه ، سخت كيفر و صاحب نعمت فراوان است . هيچ معبودى جز او نيست . بازگشت فقط به سوى اوست .«3» تنها كافران درباره آيات خدا گفتگوى بى‏منطق مى‏كنند [اينان را هيچ شأن و اعتبارى نيست] ؛ پس مبادا رفت و آمدشان در شهرها [به خاطر قدرت نمايى و تجارت و ثروتشان] تو را بفريبد .«4» پيش از آنان قوم نوح و اقوامى كه بعد از آنان بودند [پيامبرانشان را] تكذيب كردند ، و هر امتى آهنگ پيامبر خود كردند تا او را دستگير كنند [و از ابلاغ دين بازش دارند ، يا از وطن بيرونش نمايند ، يا او را بكشند] و با توسل به باطل براى نابود كردن حق و از ميان بردن آن ستيزه كردند ، پس من هم آنان را [به عذاب] گرفتم ، پس [بنگر كه] عذاب من چگونه بود .«5» اين‏گونه فرمان پروردگارت بر كافران ثابت شد كه آنان اهل آتش‏اند .«6» فرشتگانى كه عرش را حمل مى‏كنند و آنان كه پيرامون آن هستند ، همراه سپاس و ستايش ، پروردگارشان را تسبيح مى‏گويند و به او ايمان دارند و براى اهل ايمان آمرزش مى‏طلبند ، [و مى‏گويند :] اى پروردگار ما از روى رحمت و دانش همه چيز را فرا گرفته‏اى ، پس آنان را كه توبه كرده‏اند و راه تو را پيروى نموده‏اند بيامرز ، و از عذاب دوزخ نگاهشان دار .«7» «467»

[مشعشع]

رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٨﴾ وَقِهِمُ السَّيِّئَاتِ ۚ وَمَنْ تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٩﴾ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِنْ مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمَانِ فَتَكْفُرُونَ ﴿١٠﴾ قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ ﴿١١﴾ ذَٰلِكُمْ بِأَنَّهُ إِذَا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ ۖ وَإِنْ يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا ۚ فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ ﴿١٢﴾ هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ آيَاتِهِ وَيُنَزِّلُ لَكُمْ مِنَ السَّمَاءِ رِزْقًا ۚ وَمَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَنْ يُنِيبُ ﴿١٣﴾ فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿١٤﴾ رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ ﴿١٥﴾ يَوْمَ هُمْ بَارِزُونَ ۖ لَا يَخْفَىٰ عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ ۚ لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ۖ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ ﴿١٦﴾ «468»

اى پروردگار ما آنان را در بهشت‏هاى جاودانى كه به آنان و به شايستگان از پدران و همسران و فرزندانشان وعده داده‏اى در آور ؛ يقيناً تو تواناى شكست‏ناپذير و حكيمى ؛«8» و آنان را از عقوبت‏ها نگه دار ، و هر كه را در آن روز از عقوبت‏ها نگه دارى بى‏ترديد او را مورد رحمت قرار داده‏اى ؛ و اين همان كاميابى بزرگ است .«9» كافران را [پس از ورود به دوزخ] ندا مى‏دهند : مسلماً دشمنى و خشم خدا نسبت به شما از دشمنى و خشم خودتان درباره خودتان بيشتر است ؛ زيرا دعوت به ايمان مى‏شديد پس كفر مى‏ورزيديد .«10» مى‏گويند : اى پروردگار ما دوبار ما را ميراندى و دوبار زنده كردى ، اكنون به گناهانمان معترفيم ، پس آيا راهى براى بيرون آمدن [از دوزخ] هست ؟«11» اين [سختىِ عذاب] به سبب اين است كه چون خدا به يگانگى خوانده مى‏شد [يگانگى‏اش] را انكار مى‏كرديد ، و اگر براى او شريك و همتايى قرار داده مى‏شد ، باور مى‏كرديد ؛ پس [اكنون] داورى ، ويژه خداى والامرتبه و بزرگ است .«12» اوست كه نشانه‏هاى خود را به شما نشان مى‏دهد ، و از آسمان براى شما رزق مناسب نازل مى‏كند ؛ و فقط كسانى متذكّر مى‏شوند كه به سوى خدا باز مى‏گردند .«13» پس خدا را در حالى كه ايمان و عبادت را [از هر گونه شركى] براى او خالص مى‏كنيد ، بپرستيد گرچه كافران [از روش شما] ناخشنود باشند .«14» بالا برنده درجات و صاحب عرش است ، روح را [كه فرشته وحى است] به فرمانش به هر كس از بندگانش بخواهد القا مى‏كند تا مردم را از روز ملاقات [كه روز رستاخيز است] بيم دهد .«15» روزى كه همه آنان آشكار مى‏شوند ، [و] چيزى از آنان بر خدا پوشيده نمى‏ماند . [و ندا آيد :] امروز فرمانروايى ويژه كيست ؟ ويژه خداى يكتاى قهّار است .«16» «468»

[گل مريم]

الْيَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ لَا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَلَا شَفِيعٍ يُطَاعُ يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ وَاللَّهُ يَقْضِي بِالْحَقِّ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَقْضُونَ بِشَيْءٍ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ أَوَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ إِلَى فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَقَارُونَ فَقَالُوا سَاحِرٌ كَذَّابٌ فَلَمَّا جَاءهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاء الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَاسْتَحْيُوا نِسَاءهُمْ وَمَا كَيْدُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ



امروز هركسى در برابر آنچه به دست آورده است سزا داده مى‏ شود؛ امروز هيچ بيدادى نخواهد بود؛ بى‏ گمان حسابرسى خدا [بسيار] سريع است. و [تو اى پيامبر!] آنان را از آن روز نزديك بترسان، آن گاه كه جانها [از فشار ترس و دلهره‏] نزديك گلوگاه‏ها مى ‏رسد در حالى كه آنان از اندوه آكنده ‏اند؛ [آرى، آن روز سهمگين است كه‏] براى ستمكاران نه خويشاوند دلسوزى خواهد بود، و نه شفاعتگرى كه از او فرمان برده شود [و به كار آيد]. [خدا] خيانت چشمها [يا نگاه‏هاى دزدانه‏] و آنچه را دلها نهان مى ‏دارند، [همه را] مى‏ داند. و خداست كه به حق داورى مى‏ كند؛ و آنهايى را كه [شرك‏ گرايان‏] داورى نمى‏ كنند؛ به يقين خدا همان شنواى بيناست. [آيا اينان در سرگذشت پيشينان نينديشيده‏] و آيا در زمين [و زمان‏] گردش ننموده ‏اند تا ببينند سرانجام كسانى كه پيش از اينان بودند چگونه بوده است؟! آنان [از اينان‏] نيرومندتر و در زمين [داراى‏] آثار [پايدارتر و] افزونترى از اينان بودند، امّا خدا آنان را به كيفر گناهانشان گرفتار ساخت؛ و براى آنان هيچ [حمايتگر و] نگاهدارنده‏ اى از عذاب [خدا] نبود. اين [كيفر و عذاب‏] به خاطر آن بود كه آنان پيامبرانشان دليل ‏هاى روشن [و روشنگر] برايشان مى‏ آوردند، امّا آنان [به جاى پذيرش حق‏] كفر ورزيدند؛ از اين رو خدا [گريبان ]آنان را [به كيفر بيدادشان‏] گرفت، چرا كه او نيرومند و سخت كيفر است. و به يقين ما موسى را با آيات [و نشانه‏ هاى يكتايى و قدرت ]خود و دليلى آشكار [و روشنگر] فرستاديم،به سوى فرعون، هامان و قارون [آن سه خيره ‏سر حق‏ ستيز]؛ امّا [آنان به جاى پذيرش حق‏] گفتند: او جادوگرى بسيار دروغگو است. پس هنگامى كه او حق را از نزد ما براى آنان آورد، گفتند: پسران كسانى را كه به او ايمان آورده ‏اند بكشيد و زنانشان را زنده بگذاريد؛ و نيرنگ كفرگرايان جز در گمراهى نيست.

صفحه 469

[گل مريم]

وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسَى وَلْيَدْعُ رَبَّهُ إِنِّي أَخَافُ أَن يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَن يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ وَقَالَ مُوسَى إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ وَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءكُم بِالْبَيِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ وَإِن يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَإِن يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ يَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظَاهِرِينَ فِي الْأَرْضِ فَمَن يَنصُرُنَا مِن بَأْسِ اللَّهِ إِنْ جَاءنَا قَالَ فِرْعَوْنُ مَا أُرِيكُمْ إِلَّا مَا أَرَى وَمَا أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشَادِ وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُم مِّثْلَ يَوْمِ الْأَحْزَابِ مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ مَا لَكُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ


و فرعون گفت: بگذاريد تا من موسى را بكشم و او نيز [براى نجات خود] پروردگارش را [به يارى‏] بخواند؛ چرا كه من مى‏ ترسم او دين [و آيين‏] شما را دگرگون سازد يا در اين سرزمين [فتنه و] تباهى پديد آورد! و موسى [در پاسخ تهديد شرربار و دجالگرى او] گفت: من از [شرارت‏] هر متكبرى كه به روز حساب ايمان نمى‏ آورد [و به خاطر هواى دل خويش به هر فريب و زشتى دست مى‏ يازد ]به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى ‏برم. و مردى با ايمان از خاندان فرعون كه ايمان خود [به خداى يكتا ]را [از شرّ استبداد حاكم‏] نهان مى‏ داشت، گفت: آيا [به راستى ]مردى را مى‏ كشيد كه مى‏ گويد: پروردگار من خدا[ى يكتا ]است؟! در حالى كه [بر اين گفتار خود] از جانب پروردگارتان دليل‏ هاى روشن [و روشنگر] براى شما آورده است، و اگر دروغگو باشد، دروغ او به زيان خودش مى‏ باشد؛ و اگر راستگو باشد، پاره‏ اى از آنچه به شما وعده مى‏ دهد به شما خواهد رسيد؛ چرا كه خدا آن را كه گزافكار و بسيار دروغگوست راه نمى‏ نمايد.هان اى قوم من! امروز فرمانروايى تنها از آن شماست، در حالى كه در اين سرزمين [بر همگان‏] سلطه داريد؛ امّا [اگر دست به ريختن خون موسى بزنيد] چه كسى ما را يارى مى‏ رساند [و] از عذاب [مرگبار] خدا - اگر به سوى ما بيايد - [ما را نجات مى‏ دهد]؟! فرعون گفت: من جز آنچه [نيك ]مى‏ نگرم به شما ارائه نخواهم داد و شما را جز به راه درست و [شرافتمندانه ]راه نخواهم نمود! و آن كسى كه ايمان آورده بود، گفت: هان اى قوم من، راستى كه من بر شما از [روزى سخت‏] بسان روز دار و دسته ‏هاى [خودكامه و استبداد پيشين كه با قهر خدا نابود شدند ]مى ‏ترسم. [از سنّت و شيوه هماره خدا در كيفر ظالمان بر شما مى‏ ترسم، درست از چيزى‏] بسان [شيوه خدا در نابودى ]قوم نوح و [قوم‏] عاد و ثمود و كسانى كه پس از آنان بودند، و خدا بر بندگان [خود] ستمى نمى‏ خواهد. و هان اى قوم من! من بر شما از روزى كه مردم يكديگر را ندا مى‏ دهند [و فريادرس مى ‏طلبند] مى ‏ترسم؛روزى كه پشت‏ كنان [از آتش شعله ‏ور دوزخ‏] روى برمى‏ تابيد، و برايتان هيچ نگهدارنده ‏اى از [عذاب‏] خدا نيست؛ و هركس را خدا [با وانهادنش به حال خود] گمراه سازد هيچ راهبرى نخواهد داشت.

صفحه 470