همایش تالیان منتظر .... تلاوت کل قرآن کریم قرآن کریم

[گل مريم]

فهرست کامل سوره های قرآن کریم


شماره صفحه بر مبنای صفحات قرآن عثمان طه می باشد.

لطفا برای دیدن متن قرآن بر روی نام سوره ها

شناسنامه سوره ها بر روی ردیف هر سوره

خواص و آثار سوره ها بر روی جزء هر سوره

و برای آشنایی بیشتر با سوره های قرآن کریم بر روی شماره صفحه هر سوره کلیک نمایید.

ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء
1	فاتحه	1	1	16	نحل	267	14	31	لقمان	411	21	46	احقاف	502	26	61	صف	551	28	76	انسان	578	29	91	شمس	595	30	106	قریش	602	30
2	بقره	2	1	17	اسراء	282	15	32	سجدة	415	21	47	محمد	507	26	62	جمعه	553	28	77	مرسلات	580	29	92	لیل	595	30	107	ماعون	602	30
3	آل عمران	50	3	18	کهف	293	15	33	احزاب	418	21	48	فتح	511	26	63	منافقون	554	28	78	نبأ	582	30	93	ضحی	596	30	108	کوثر	602	30
4	نساء	77	4	19	مريم	305	16	34	سبأ	428	22	49	حجرات	515	26	64	تغابن	556	28	79	نازعات	583	30	94	شرح	596	30	109	کافرون	603	30
5	مائده	106	6	20	طه	312	16	35	فاطر	434	22	50	ق	518	26	65	طلاق	558	28	80	عبس	585	30	95	تین	597	30	110	نصر	603	30
6	انعام	128	7	21	انبياء	322	17	36	يس	440	22	51	ذاريات	520	26	66	تحریم	560	28	81	تکویر	586	30	96	علق	597	30	111	مسد	603	30
7	اعراف	151	8	22	حج	332	17	37	صافات	446	23	52	طور	523	27	67	ملک	562	29	82	انفطار	587	30	97	قدر	598	30	112	اخلاص	604	30
8	انفال	177	9	23	مومنون	342	18	38	ص	453	23	53	نجم	526	27	68	قلم	564	29	83	مطففین	587	30	98	بینة	598	30	113	فلق	604	30
9	توبه	187	10	24	نور	350	18	39	زمر	458	23	54	قمر	528	27	69	حاقه	566	29	84	انشقاق	589	30	99	زلزلة	599	30	114	ناس	604	30
10	يونس	208	11	25	فرقان	359	18	40	غافر	467	24	55	الرحمن	531	27	70	معارج	568	29	85	بروج	590	30	100	عادیات	599	30
11	هود	221	11-12	26	شعراء	367	19	41	فصلت	477	24	56	واقعه	534	27	71	نوح	570	29	86	طارق	591	30	101	قارعة	600	30
12	يوسف	235	12	27	نمل	377	19	42	شوري	483	25	57	حدید	537	27	72	جن	571	29	87	اعلی	591	30	102	تکاثر	600	30
13	رعد	249	13	28	قصص	385	20	43	زخرف	489	25	58	مجادله	542	28	73	مزمل	574	29	88	غاشیة	592	30	103	عصر	601	30
14	ابراهيم	255	13	29	عنکبوت	396	20	44	دخان	496	25	59	حشر	545	28	74	مدثر	575	29	89	فجر	593	30	104	همزه	601	30
15	حجر	262	14	30	روم	404	21	45	جاثية	499	25	60	ممتحنه	549	28	75	قیامة	577	29	90	بلد	594	30	105	فیل	601	30

التماس دعا

[فاطمه]

ترتيبها 64 سوره التغابن آياتها 18 مدينه



يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١﴾ هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٢﴾ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿٣﴾ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٤﴾ أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٥﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُ كَانَتْ تَأْتِيهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ يَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوْا ۚ وَاسْتَغْنَى اللَّهُ ۚ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿٦﴾ زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ وَذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿٧﴾ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿٨﴾ يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ ۗ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٩﴾



شماره سوره 64 نام سوره تغابن تعداد آيات 18 مدني

به نام خدا كه رحمتش بى ‏اندازه است‏ و مهربانى‏ اش هميشگى.

آنچه در آسمان ها و در زمين است ، خدا را [به پاك بودن از هر عيب و نقصى] مى‏ستايند . فرمانروايى ويژه اوست ، همه ستايش‏ها مخصوص اوست ، و او بر هر كارى تواناست .«1» اوست كه شما را آفريد ؛ گروهى از شما كافرند ، و برخى مؤمن ، و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست .«2» آسمان ها و زمين را به حق آفريد ، و شما را صورت‏گرى كرد و صورت‏هايتان را نيكو آراست ، و بازگشت به سوى اوست .«3» آنچه را كه در آسمان ها و زمين است مى‏داند ، و [نيز] به آنچه پنهان مى‏كنيد و به آنچه آشكار مى‏نماييد ، آگاهى دارد و خدا به نيّات و اسرار سينه‏ها داناست .«4» آيا خبر كسانى كه پيش از اين كافر شدند ، پس عقوبت كفرشان را چشيدند و براى آنان [درقيامت] عذابى دردناك است به شما نرسيده است ؟«5» آن [عقوبت و عذاب دردناك] به سبب آن است كه پيامبرانشان همواره دلايل روشن براى آنان آوردند ، ولى گفتند : آيا بشر [ى مانند خودمان] ما را راهنمايى مى‏كند ؟ ! پس كافر شدند و [از حق] روى گرداندند و خدا [از ايمان و طاعتشان] اظهار بى‏نيازى كرد ، و خدا بى‏نياز و ستوده است .«6» كافران پنداشتند [كه پس از مرگ] هرگز برانگيخته نخواهند شد . بگو : آرى سوگند به پروردگارم مسلماً برانگيخته خواهيد شد ، سپس شما را به آنچه انجام داده‏ايد ، خبر خواهند داد ، و اين بر خدا آسان است .«7» پس به خدا و پيامبرش و نورى كه نازل كرديم ، ايمان آوريد و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد ، آگاه است .«8» [بى‏ترديد برانگيخته مى‏شويد در] روزى كه شما را در روز اجتماع [كه روز قيامت است] جمع مى‏كند ، آن روز ، روز غبن و خسارت است ؛ و هركس به خدا ايمان بياورد و كار شايسته انجام دهد ، خدا گناهانش را از او محو مى‏كند ، و او را به بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، درمى‏آورد ، در آنها جاودانه‏اند. اين است كاميابى بزرگ .«9»

«556»

[فاطمه]

وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿١٠﴾ مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ ۚ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١١﴾ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ ۚ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٢﴾ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١٣﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ ۚ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿١٤﴾ إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ ۚ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿١٥﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنْفِقُوا خَيْرًا لِأَنْفُسِكُمْ ۗ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٦﴾ إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۚ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ ﴿١٧﴾ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿١٨﴾

آنان كه كافر شدند و آيات ما را انكار كردند ، اهل آتش‏اند و در آن جاودانه‏اند ، و آتش عاقبت بدی است.«10» هيچ مصيبتى جز به فرمان خدا نرسد . و هر كس به خدا ايمان بياورد ، خدا قلبش را [به حقايق] راهنمايى مى‏كند ؛ و خدا به همه چيز داناست .«11» و از خدا اطاعت كنيد و از پيامبر فرمان بريد ، و اگر روى برگردانيد [بدانيد كه] بر عهده پيامبر فقط رساندن آشكار [پيام وحى] است .«12» خداست كه هيچ معبودى جز او نيست ، پس مؤمنان فقط بايد بر او توكّل كنند .«13» اى اهل ايمان ! به راستى برخى از همسران و فرزندانتان [به علت بازداشتن شما از اجراى فرمان‏هاى خدا و پيامبر] دشمن شمايند ؛ بنابراين از [عمل به خواسته‏هاى بى‏جاى] آنان [كه مخالف احكام خداست] بپرهيزيد ، و اگر [از آزار و رنجى كه به شما مى‏دهند] چشم‏پوشى كنيد و سرزنش كردن آنان را ترك نماييد و از آنان بگذريد [خدا هم شما را مورد الطاف بى‏كرانش قرار مى‏دهد] ؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«14» اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش‏اند ، و خداست كه پاداشى بزرگ نزد اوست .«15» بنابراين به اندازه استطاعتى كه داريد از خدا پروا كنيد و [دعوت حق را] بشنويد و اطاعت نماييد و انفاق كنيد كه براى شما بهتر است ؛ و كسانى كه خود را از بخل و حرص بازدارند بر موانع و مشكلات دنيا و آخرت پيروزند.«16» اگر براى جلب خشنودى خدا به نيازمندان وام نيكو دهيد آن را براى شما دو چندان مى‏كند و شما را مى‏آمرزد و خدا عطا كننده پاداش فراوان در برابر عمل اندك و بردبار است.«17» داناى نهان و آشكار و تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است.«18»

«557»

[فاطمه]

ترتيبها 65 سوره الطلاق آياتها 12 مدينه


يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ ۖ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ۚ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَٰلِكَ أَمْرًا ﴿١﴾ فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِنْكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ۚ ذَٰلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا ﴿٢﴾ وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ۚ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا ﴿٣﴾ وَاللَّائِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِنْ نِسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّائِي لَمْ يَحِضْنَ ۚ وَأُولَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَنْ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا ﴿٤﴾ ذَٰلِكَ أَمْرُ اللَّهِ أَنْزَلَهُ إِلَيْكُمْ ۚ وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا ﴿٥﴾


شماره سوره 65 نام سوره طلاق تعداد آيات 12 مدني
به نام خدا كه رحمتش بى ‏اندازه است‏ و مهربانى ‏اش هميشگى. اى پيامبر ! [و امت اسلام] زمانى كه خواستيد زنان را طلاق دهيد ، آنان را در هنگام پايان عدّه حيض [يعنى آن زمانى كه از عادت پاك شده و با همسر آميزش نكرده باشند] طلاق دهيد و حساب عدّه را نگه داريد ، و از خدا پروردگارتان پروا كنيد ، و آنان را [در مدتى كه عدّه خود را مى‏گذرانند] از خانه‏هايشان بيرون مكنيد ، و آنان هم [در مدت عدّه] بيرون نروند مگر اينكه مرتكب عمل زشت آشكارى شوند [كه در آن صورت بيرون كردنشان از خانه بى‏مانع است] . اين حدود خداست ؛ و هر كه از حدود خدا تجاوز كند ، يقيناً به خودش ستم ورزيده است . تو نمى‏دانى اميد است خدا پس از اين [در عده طلاق ،] مسئله‏اى پديد آورد [تا وسيله صلح و سازشى ميان آنان شود . ] «1» و چون به پايان زمان [عدّه] نزديك شدند ، آنان را [با رجوع به زوجيت] به صورتى شايسته [كه رعايت همه حقوق همسردارى است] نگه داريد يا از آنان به طرزى شايسته [كه پرداخت همه حقوق شرعيه اوست] جدا شويد ، و [هنگام جدايى ،] دو عادل از خودتان را گواه [طلاق] گيريد . [و شما اى گواهان !] گواهى را براى خدا اقامه كنيد . به وسيله اين [حقايق] به كسى كه همواره به خدا و روز قيامت ايمان دارد ، اندرز داده مى‏شود و هر كه از خدا پروا كند ، خدا براى او راه بيرون شدن [از مشكلات و تنگناها را] قرار مى‏دهد .«2» و او را از جايى كه گمان نمى‏كند روزى مى‏دهد ، و كسى كه بر خدا توكل كند ، خدا برايش بس است ، يقيناً خدا فرمان و خواسته‏اش را [به هر كس كه بخواهد] مى‏رساند ؛ قطعاً براى هر چيزى اندازه‏اى قرار داده است .«3» و از زنان شما آنانى كه از عادت ماهيانه نااميدند ، اگر شك داريد [كه به سبب رسيدن به سن يائسگى يا عاملى ديگر است] عدّه آنان [پس از طلاق] سه ماه است . و [هم چنين عدّه] زنانى كه [با وجود سن معمولى] عادت نشده‏اند [سه ماه است] و [پايان] عدّه زنان باردار ، روزى است كه وضع حمل مى‏كنند . و هر كه از خدا پروا كند براى او در كارش آسانى قرار مى‏دهد .«4» اين حقايق بيان شده احكام خداست كه آنها را به سوى شما نازل كرده است ؛ و هر كس از خدا پروا كند ، گناهانش را از او محو مى‏كند و پاداش او را بزرگ مى‏دارد .«5»

«558»

[فاطمه]

سْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ ۚ وَإِنْ كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۖ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ ۖ وَإِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ ﴿٦﴾ لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ ۖ وَمَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ ۚ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا ﴿٧﴾ وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُكْرًا ﴿٨﴾ فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا ﴿٩﴾ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا ﴿١٠﴾ رَسُولًا يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا ﴿١١﴾ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا ﴿١٢﴾


زنان طلاق داده را [تا پايان عدّه] به اندازه توانگرى خود آنجا سكونت دهيد كه خود سكونت داريد و به آنان [در نفقه و مسكن] آسيب و زيان نرسانيد تا زندگى را بر آنان سخت كنيد [و آنان مجبور به ترك خانه شوند] ، و اگر باردار باشند ، هزينه آنان را تا زمانى كه وضع حمل كنند ، بپردازيد و اگر [پس از جدايى ،] كودك شما را شير دادند ، اجرتشان را بدهيد ، و در ميان خود [درباره فرزند] به نيكى و شايستگى مشورت كنيد [تا به توافقى عادلانه برسيد و در نتيجه به حقّ زن و شوهر و فرزند زيانى نرسد] و اگر [كارتان در اين زمينه] با يكديگر به سختى كشيد [و نهايتاً به توافق نرسيديد ،] زنى ديگر كودك را [با هزينه پدر] شير دهد .«6» بر توانگر است كه از توانگرى‏اش [همسر بچه‏دارش را در ايام عدّه] هزينه دهد ، و هر كه روزى‏اش تنگ باشد از همان كه خدا به او عطا كرده هزينه دهد . خدا هيچ‏كس را جز به اندازه رزقى كه به او عطا كرده است ، تكليف نمى‏كند . خدا به زودى پس از تنگناى در معيشت، گشايش قرار مى‏دهد .«7» چه بسيار آبادى‏ها كه [اهلش] از فرمان پروردگارشان و فرستادگانش روى برگرداندند ، پس ما آنان را به حساب سختى محاسبه كرديم و به عذاب بسيار شديدى عذاب نموديم ؛«8» آنان كيفر سنگين كفر و كبرشان را چشيدند و سرانجام [عمر و] كارشان خسارت بود .«9» خدا براى آنان [در آخرت] عذابى سخت آماده كرده است ، پس اى خردمندان مؤمن ! از خدا پروا كنيد . به راستى خدا به سوى شما كلامى استوار و باارزش نازل كرده است.«10» پيامبرى به سوى شما فرستاده است كه آيات روشن خدا را بر شما مى‏خواند ، تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند از تاريكى‏ها به سوى نور بيرون آورد . و هر كس به خدا ايمان بياورد و كار شايسته انجام دهد ، او را در بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، درآورد ، در حالى كه در آنها جاودانه‏اند . همانا رزق[بهشت] را براى او نيكو قرار داده است .«11» خداست كه هفت آسمان و نيز مثل آنها هفت زمين را آفريد . همواره فرمان او در ميان آنها نازل مى‏شود تا بدانيد كه خدا بر هر كارى تواناست و اينكه يقيناً علم خدا به همه چيز احاطه دارد .«12»

«559»

[فاطمه]

ترتيبها 66 سوره التحريم آياتها 12 مدينه



يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ۖ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿١﴾ قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ ۚ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ ۖ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿٢﴾ وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَىٰ بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ ۖ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَٰذَا ۖ قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ ﴿٣﴾ إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا ۖ وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ ﴿٤﴾ عَسَىٰ رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِنْكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا ﴿٥﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ﴿٦﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٧﴾


شماره سوره 66 نام سوره تحريم تعداد آيات 12 مدني
به نام خدا كه رحمتش بى‏ اندازه است‏ و مهربانى‏ اش هميشگى.
اى پيامبر ! چرا آنچه را كه خدا بر تو حلال كرده براى به دست آوردن خشنودى همسرانت بر خود حرام مى‏كنى ؟ خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«1» به يقين خدا راه گشودن [و شكستن] سوگندهايتان را [در مواردى] براى شما مقرّر كرده است ، [و آن اينكه سوگندها را با كفاره دادن بشكنيد تا از محدوديت و تنگنا درآييد] و خدا سرپرست و يار شماست ، و او دانا و حكيم است .«2» و هنگامى كه پيامبر ، رازى را به يكى از همسرانش گفت و او آن راز را [نزد زن ديگر] فاش كرد ، خدا پيامبر را از افشاى آن آگاه نمود ، پيامبر بخشى از آن [راز افشا شده] را به آن زن گوشزد كرد و از گفتن بخشى ديگر [براى آنكه فاش‏كننده بيشتر شرمنده نشود] خوددارى نمود . آن زن گفت : چه كسى فاش كردن راز را [به وسيله من] به تو خبر داده است ؟ پيامبر گفت : داناى آگاه به من خبر داد .«3» اگر شما دو زن از كار خود به پيشگاه خدا توبه كنيد [خدا توبه شما را مى‏پذيرد] ، چون دل شما دو نفر از حق و درستى منحرف شده است ، و اگر بر ضدِّ پيامبر به يكديگر كمك دهيد [راه به جايى نخواهيد برد] ؛ زيرا خدا و جبرئيل و صالح مؤمنان [كه على بن ابى‏طالب است] يار اويند ، و فرشتگان نيز بعد از آنان پشتيبان او خواهند بود .«4» اگر پيامبر ، شما را طلاق دهد اميد است كه پروردگارش همسرانى بهتر از شما كه مسلمان ، مؤمن ، فرمانبر ، توبه كار ، خداپرست ، روزه‏دار ، غير باكره و باكره باشند ، به او عوض دهد .«5» اى مؤمنان ! خود و خانواده خود را از آتشى كه هيزم آن انسان ها و سنگ ها است حفظ كنيد . بر آن فرشتگانى خشن و سخت‏گير گمارده شده‏اند كه از آنچه خدا به آنان دستور داده ، سرپيچى نمى‏كنند ، و آنچه را به آن مأمورند ، همواره انجام مى‏دهند .«6» [آن روز گويند :] اى كافران ! امروز عذرخواهى مكنيد ، فقط آنچه را همواره انجام مى‏داديد ، جزا داده مى‏شويد .«7»

«560»

[فاطمه]

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ۖ نُورُهُمْ يَسْعَىٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٨﴾ يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٩﴾ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ ۖ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ ﴿١٠﴾ وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿١١﴾ وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ ﴿١٢﴾

اى مؤمنان ! به پيشگاه خدا توبه كنيد ، توبه‏اى خالص [كه شما را از بازگشت به گناه بازدارد] ؛ اميد است پروردگارتان گناهانتان را از شما محو كند و شما را به بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، درآورد ، در آن روزى كه خدا پيامبر و كسانى كه همراه او ايمان آورده‏اند خوار نمى‏كند ، نورشان پيشاپيش آنان و از سوى راستشان شتابان حركت مى‏كند ، مى‏گويند : اى پروردگار ما! نور ما را براى ما كامل كن و ما را بيامرز كه تو بر هر كارى توانايى .«8» اى پيامبر ! با كافران و منافقان جنگ كن و بر آنان سخت بگير جايگاهشان دوزخ است و دوزخ عاقبت بدی است. «9» خدا براى كافران ، زن نوح و زن لوط را مثل زده كه تحت سرپرستى و زوجيت دو بنده شايسته از بندگان ما بودند ، ولى [در امر دين و دين‏دارى] به آن دو [بنده شايسته ما] خيانت ورزيدند ، و آن دو [پيامبر] چيزى از عذاب خدا را از آن دو زن دفع نكردند و [هنگام مرگ] به آن دو گفته شد : با وارد شوندگان وارد آتش شويد .«10» و خدا براى همه اهل ايمان [چه مردان و چه زنان] همسر فرعون را مثل زده است هنگامى كه گفت : اى پروردگار من براى من نزد خودت خانه‏اى در بهشت بنا كن ومرا از فرعون وكردارش رهايى بخش ومرا از مردم ستمكار نجات ده .«11» و [نيز] مريم دختر عمران [را مثل زده است] كه دامان خود را پاك نگه داشت و در نتيجه از روح خود در او دميديم و كلمات پروردگارش و كتاب‏هاى او را تصديق كرد و از اطاعت‏كنندگان [فرمان‏هاى خدا] بود .«12»

«561»

[مهاجر]

آغاز جزء بیست و نهم

[مهاجر]

تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١﴾الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ ﴿٢﴾الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِنْ تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِنْ فُطُورٍ ﴿٣﴾ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ ﴿٤﴾وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ ﴿٥﴾وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٦﴾إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿٧﴾تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١١﴾إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿١٢﴾



به نام خدا كه رحمتش بى‏اندازه است‏و مهربانى‏اش هميشگى.هميشه سودمند و با بركت است آنكه فرمانروايى [همه هستى] به دست اوست و او بر هر كارى تواناست .«1» آنكه مرگ و زندگى را آفريد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد ، و او تواناى شكست‏ناپذير و بسيار آمرزنده است .«2» آنكه هفت آسمان را بر فراز يكديگر آفريد . در آفرينش [خداى] رحمان ، ناهماهنگى نمى‏بينى ، پس بار ديگر بنگر آيا هيچ خلل و سستى مى‏بينى ؟«3» سپس بار ديگر بنگر تا ديده‏ات در حالى كه خسته و كم‏سو شده [و از يافتن خلل و نابسامانى و ناهماهنگى فرو مانده] و درمانده شده است ، به سويت باز گردد .«4» همانا ما آسمان دنيا را با چراغ‏هايى آراستيم و آنها را تيرهايى براى راندن شيطان‏ها قرار داديم ، و براى آنان [در آخرت] آتشى افروخته آماده كرده‏ايم ؛«5» و براى كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند ، عذاب دوزخ است و دوزخ عاقبت بدی است.«6» هنگامى كه در آن افكنده شوند از آن در حالى كه در جوش و فوران است ، صدايى هولناك و دلخراش مى‏شنوند .«7» نزديك است كه از شدت خشم متلاشى و پاره‏پاره شود . هرگاه گروهى در آن افكنده شوند ، نگهبانانش از آنان مى‏پرسند : آيا شما را بيم‏دهنده‏اى نيامد ؟«8» مى‏گويند : چرا ، بيم‏دهنده آمد ، ولى او را انكار كرديم و گفتيم : خدا هيچ چيز نازل نكرده است ؛ شما بيم‏دهندگان جز در گمراهى بزرگى نيستيد ؛«9» و مى‏گويند : اگر ما [دعوت سعادت‏بخش آنان را] شنيده بوديم ، يا [در حقايقى كه براى ما آوردند] تعقّل كرده بوديم ، در ميان اهل آتش سوزان نبوديم .«10» پس به گناه خود اعتراف مى‏كنند .مرگ و دورى از رحمت بر اهل آتش سوزان باد .«11» بى‏ترديد كسانى كه در نهان از پروردگارشان مى‏ترسند ، براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ است .«12» «562»

[مهاجر]

وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١٣﴾أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٤﴾هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ ﴿١٥﴾أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ ﴿١٦﴾أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ ﴿١٧﴾وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿١٨﴾أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ ﴿١٩﴾أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ ﴿٢٠﴾أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿٢١﴾أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٢٢﴾قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ ﴿٢٣﴾قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿٢٦﴾







و گفتارتان را پنهان كنيد يا آن را آشكار سازيد ، مسلماً او به نيّات و اسرار سينه‏ها داناست .«13» آيا كسى كه [همه موجودات را] آفريده است نمى‏داند ؟!! و حال آنكه او لطيف و آگاه است .«14» اوست كه زمين را براى شما رام قرار داد ، بنابراين بر اطراف و جوانب آن راه رويد و از روزى خدا بخوريد ، و برانگيخته شدن مردگان و رستاخيز به سوى اوست .«15» آيا از كسى كه [حاكميت و فرمانروايى‏اش] در آسمان قطعى است [چه رسد در زمين] خود را در امان ديده‏ايد ، از اينكه [با شكافتن زمين] شما را در آن فرو برد در حالى كه جنبش موج‏آسايش را ادامه دهد ؟«16» آيا از كسى كه حاكميت و فرمانروايى‏اش در آسمان قطعى است [چه رسد در زمين] خود را در امان ديده‏ايد از اينكه توفانى سخت [كه با خود ريگ و سنگ مى‏آورد] بر شما فرستد ؟ پس به زودى خواهيد دانست كه بيم دادن من چگونه است !«17» مسلماً كسانى كه پيش از آنان بودند [آيات خدا و پيامبران را انكار كردند] ، پس [بنگر] عذاب من چگونه بود !«18» آيا ندانسته‏اند كه پرندگان بالاى سرشان را در حالى كه بال مى‏گشايند و مى‏بندند ، فقط [خداى] رحمان در فضا نگه مى‏دارد ؟ يقيناً او بر همه چيز بيناست .«19» آيا آن كيست [از] سپاهتان كه شما را به هنگام نزول عذاب در برابر خداى رحمان يارى دهد ؟ كافران جز دچار فريب [شيطان] نيستند .«20» يا كيست آنكه به شما روزى دهد ، اگر خدا روزى‏اش را از شما باز دارد ؟ [نه اينكه حقيقت را نمى‏دانند] بلكه در سركشى و دور شدن [از حق سرسختى و] پافشارى مى‏كنند .«21» آيا كسى كه نگونسار و به صورت افتاده حركت مى‏كند ، هدايت‏يافته‏تر است يا آنكه راست‏قامت بر راه مستقيم مى‏رود ؟«22» بگو : اوست كه شما را آفريد و براى شما گوش و ديده و دل قرار داد ، ولى اندكى سپاس مى‏گزاريد .«23» بگو : اوست كه شما را در زمين آفريد و به سوى او محشور مى‏شويد .«24» و مى‏گويند : اگر راستگوييد اين وعده وقوع [رستاخيز] كى خواهد بود ؟«25» بگو : دانش [اين حقيقت] فقط نزد خداست و من تنها بيم‏دهنده‏اى آشكارم .«26» «563»

[مهاجر]

فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ ﴿٢٧﴾قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٨﴾قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿٢٩﴾قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ ﴿٣٠﴾

ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿١﴾مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ﴿٢﴾وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ﴿٣﴾وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴿٤﴾فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ﴿٥﴾بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ ﴿٦﴾إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿٧﴾فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ ﴿٨﴾وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ ﴿٩﴾وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ ﴿١٠﴾هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ ﴿١١﴾مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿١٢﴾عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ ﴿١٣﴾أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ﴿١٤﴾إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿١٥﴾



پس زمانى كه آن [وعده داده شده] را از نزديك ببينند ، چهره كافران درهم و زشت گردد [و به آنان گويند :] اين است همان چيزى كه آن را [از روى مسخره] مى‏خواستيد .«27» بگو : به من خبر دهيد اگر خدا من و هر كه را با من است هلاك كند ، يا مورد رحمت قرار دهد ، در آن صورت چه كسى كافران را از عذاب دردناك پناه خواهد داد ؟«28» بگو : اوست رحمان ، به او ايمان آورديم ، و بر او توكل كرديم ، پس به زودى خواهيد دانست چه كسى در گمراهى آشكار است .«29» بگو : به من خبر دهيد اگر آب مورد بهره‏بردارى شما [چون آب رودها ، چشمه‏ها ، سدها و چاه‏ها] در زمين فرو رود [تا جائى كه از دسترس شما خارج گردد] نهايتاً كيست كه برايتان آب روان و گوارا بياورد ؟ !«30» شماره سوره 68 نام سوره قلم تعداد آيات 52 مکي به نام خدا كه رحمتش بى‏اندازه است‏و مهربانى‏اش هميشگى. ن ، سوگند به قلم و آنچه مى‏نويسند ،«1» كه به سبب رحمت پروردگارت [كه نبوّت و دانش و بصيرت است] تو مجنون نيستى ؛«2» و بى‏ترديد براى تو پاداشى هميشگى است ؛«3» و يقيناً تو بر بلنداى سجاياى اخلاق عظيمى قرار دارى .«4» پس به زودى مى‏بينى و [منكران هم] مى‏بينند ،«5» كه كدام يك از شما دچار جنون‏اند ؛«6» بى‏ترديد پروردگارت بهتر مى‏داند چه كسى از راه او گمراه شده ، و او به راه‏يافتگان داناتر است .«7» از تكذيب‏كنندگان [قرآن و نبوّت] فرمان مبر .«8» دوست دارند نرمى كنى تا نرمى كنند ،«9» و از هر سوگند خورده زبون و فرومايه فرمان مبر ،«10» آنكه بسيار عيب‏جوست ، و براى سخن‏چينى در رفت و آمد است ،«11» به شدت بازدارنده [مردم] از كار خير و متجاوز و گنهكار است .«12» گذشته از اين‏ها كينه‏توز و بى‏اصل و نسب است ،«13» [سركشى و ياغى‏گرى‏اش] براى آن [است] كه داراى ثروت و فرزندان فراوان است .«14» هنگامى كه آيات ما را بر او مى‏خوانند ، گويد : افسانه‏هاى پيشينيان است !«15»
«564»