همایش تالیان منتظر .... تلاوت کل قرآن کریم قرآن کریم

[گل مريم]

فهرست کامل سوره های قرآن کریم


شماره صفحه بر مبنای صفحات قرآن عثمان طه می باشد.

لطفا برای دیدن متن قرآن بر روی نام سوره ها

شناسنامه سوره ها بر روی ردیف هر سوره

خواص و آثار سوره ها بر روی جزء هر سوره

و برای آشنایی بیشتر با سوره های قرآن کریم بر روی شماره صفحه هر سوره کلیک نمایید.

ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء
1	فاتحه	1	1	16	نحل	267	14	31	لقمان	411	21	46	احقاف	502	26	61	صف	551	28	76	انسان	578	29	91	شمس	595	30	106	قریش	602	30
2	بقره	2	1	17	اسراء	282	15	32	سجدة	415	21	47	محمد	507	26	62	جمعه	553	28	77	مرسلات	580	29	92	لیل	595	30	107	ماعون	602	30
3	آل عمران	50	3	18	کهف	293	15	33	احزاب	418	21	48	فتح	511	26	63	منافقون	554	28	78	نبأ	582	30	93	ضحی	596	30	108	کوثر	602	30
4	نساء	77	4	19	مريم	305	16	34	سبأ	428	22	49	حجرات	515	26	64	تغابن	556	28	79	نازعات	583	30	94	شرح	596	30	109	کافرون	603	30
5	مائده	106	6	20	طه	312	16	35	فاطر	434	22	50	ق	518	26	65	طلاق	558	28	80	عبس	585	30	95	تین	597	30	110	نصر	603	30
6	انعام	128	7	21	انبياء	322	17	36	يس	440	22	51	ذاريات	520	26	66	تحریم	560	28	81	تکویر	586	30	96	علق	597	30	111	مسد	603	30
7	اعراف	151	8	22	حج	332	17	37	صافات	446	23	52	طور	523	27	67	ملک	562	29	82	انفطار	587	30	97	قدر	598	30	112	اخلاص	604	30
8	انفال	177	9	23	مومنون	342	18	38	ص	453	23	53	نجم	526	27	68	قلم	564	29	83	مطففین	587	30	98	بینة	598	30	113	فلق	604	30
9	توبه	187	10	24	نور	350	18	39	زمر	458	23	54	قمر	528	27	69	حاقه	566	29	84	انشقاق	589	30	99	زلزلة	599	30	114	ناس	604	30
10	يونس	208	11	25	فرقان	359	18	40	غافر	467	24	55	الرحمن	531	27	70	معارج	568	29	85	بروج	590	30	100	عادیات	599	30
11	هود	221	11-12	26	شعراء	367	19	41	فصلت	477	24	56	واقعه	534	27	71	نوح	570	29	86	طارق	591	30	101	قارعة	600	30
12	يوسف	235	12	27	نمل	377	19	42	شوري	483	25	57	حدید	537	27	72	جن	571	29	87	اعلی	591	30	102	تکاثر	600	30
13	رعد	249	13	28	قصص	385	20	43	زخرف	489	25	58	مجادله	542	28	73	مزمل	574	29	88	غاشیة	592	30	103	عصر	601	30
14	ابراهيم	255	13	29	عنکبوت	396	20	44	دخان	496	25	59	حشر	545	28	74	مدثر	575	29	89	فجر	593	30	104	همزه	601	30
15	حجر	262	14	30	روم	404	21	45	جاثية	499	25	60	ممتحنه	549	28	75	قیامة	577	29	90	بلد	594	30	105	فیل	601	30

التماس دعا

[صبور]

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ( 71 ) وَقَالَتْ

طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ

لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ( 72 ) وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَىٰ هُدَى اللَّهِ أَنْ يُؤْتَىٰ

أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ ۗ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ

وَاسِعٌ عَلِيمٌ ( 73 ) يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ( 74 ) ۞ وَمِنْ

أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا مَا

دُمْتَ عَلَيْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ

وَهُمْ يَعْلَمُونَ ( 75 ) بَلَىٰ مَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ وَاتَّقَىٰ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ( 76 ) إِنَّ الَّذِينَ

يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا

يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ( 77 )



(59)


اى اهل کتاب ، چرا حق را در چهره باطل آشکار مى سازيد و حق را کتمان مى
کنيد ، در حالى که حق و باطل را مى شناسيد ؟ ( 71 )

و گروهى از اهل کتاب ( عالمان يهود ) به همکيشان خود گفتند : آنچه را که بامدادان بر مسلمانان فرو فرستاده شد و قبله شما را تأييد کرد ، تصديق کنيد ، و آنچه را که در پايان روز
نازل شد و قبله ديگرى براى آنان تعيين نمود ، انکار کنيد ، شايد از آن بازگردند
. ( 72 )

و جز به کسى که از آيين شما پيروى کرده است اعتماد نکنيد و نشانه
هاى پيامبر موعود را که تغيير قبله از آن جمله است براى او باز مگوييد . اى
پيامبر ، به آنان بگو : هدايت ، فقط هدايت الهى است . و گفتند : اى همکيشان ،
آنچه را که مى دانيد فاش نکنيد ، مبادا نظير آنچه به شما داده شده ( استقلال در
قبله ) به مسلمانان نيز داده شود و يا آنان نزد پروردگارتان با شما محاجّه کنند و
بر شما پيروز شوند . بگو : فزون بخشى به دست خداست ; آن را به هر که
بخواهد عطا مى کند ، و خداوند را بخششى گسترده است و کسانى را که درخورِ
اين بخشش اند به خوبى مى شناسد . ( 73 )

رحمتش را به هر که بخواهد اختصاص مى دهد ، و خداوند داراى بخشش بزرگ است . ( 74 )

و از اهل کتاب کسانى اند که اگر آنان را بر پوستى انباشته از طلا امين شمرى ، آن را به
تو بازمى گردانند ، و از آنان کسانى اند که اگر بر دينارى امينشان شمرى ، آن
را به تو بازنمى گردانند ، مگر اين که پيوسته بر سر آنان بايستى و به اصرار
حق خود را از آنها مطالبه کنى . اين امانت ناشناسى از آن روست که گفتند : بر
ما در مورد اميّين ( کسانى که از نژاد اسرائيل نيستند ) راهى مقرّر نيست که
حقوقى را براى آنان به رسميت بشناسيم . و بر خدا دروغ مى بندند و خود مى
دانند . ( 75 )

چنين نيست که آنان پنداشته اند ، بلکه هر کس به پيمان خود وفا
کند و تقوا پيشه سازد ، محبوب خداست ، چرا که خدا تقواپيشگان را دوست مى
دارد . ( 76 )

کسانى که پيمان خدا و سوگندهايشان را در برابر زر و زيور
ناچيز دنيا مى فروشند ، در آخرت بهره اى نخواهند داشت ، و خدا روز قيامت با
آنان سخن نمى گويد و به ايشان نمى نگرد ، و در دنيا و آخرت آنان را از رشدى
شايسته برخوردار نمى سازد ، و برايشان در هر دو جهان عذابى دردناک خواهد
بود . ( 77 )

[صبور]

وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ

هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ( 78 ) مَا

كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِي مِنْ دُونِ

اللَّهِ وَلَٰكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ ( 79 ) وَلَا يَأْمُرَكُمْ

أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلَائِكَةَ وَالنَّبِيِّينَ أَرْبَابًا ۗ أَيَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ( 80 ) وَإِذْ أَخَذَ

اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ

بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِكُمْ إِصْرِي ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا

مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ ( 81 ) فَمَنْ تَوَلَّىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ( 82 ) أَفَغَيْرَ دِينِ

اللَّهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ( 83 )




(60)


و برخى از آنان گروهى هستند که زبان خود را به خواندن نوشته هاى خويش مى
پيچانند و آن را به صورت کتاب آسمانى قرائت مى کنند تا آن را از کتاب خدا پنداريد
، با اين که از آن کتاب نيست ، و تصريح مى کنند که از جانب خداست در حالى که
از جانب خدا نيست ، و بر خدا دروغ مى بندند و خود مى دانند . ( 78 )

هيچ بشرى را نشايد که خدا به او کتاب آسمانى و داورى و نبوّت دهد ، سپس او به مردم بگويد :
شما بندگان من باشيد ، نه بندگان خدا . بلکه مى گويد : از آن روى که کتاب آسمانى
را به مردم مى آموزيد و نيز بدين سبب که معارف و احکام آن را فرا مى گيريد ،
مردانى الهى باشيد و در عبادت و بندگى او سخت بکوشيد . ( 79 )

و نيز نشايد که به شما فرمان دهد که فرشتگان و پيامبران را خدايگان بگيريد . آيا پس از آن که
تسليم خدا شده ايد شما را به کفر فرمان مى دهد ؟ ( 80 )

و هنگامى ]را ياد کن[ که خداوند از پيامبران و امت هايشان پيمان گرفت که هر کتاب و حکمتى به شما دادم به آن ايمان مى آوريد ، سپس پيامبرى را که به سوى شما مى آيد و حقانيت آنچه را که
با شماست تأييد مى کند يارى مى دهيد . آن گاه به پيامبران فرمود : آيا اقرار کرديد و
از امت هاى خود نيز پيمان مرا بر اين امر گرفتيد ؟ گفتند : آرى ، اقرار کرديم .
فرمود : پس شما پيامبران و امت ها گواه يکديگر باشيد و من نيز با شما از گواهانم .
( 81 )

پس کسانى که بعد از اين روى برتابند ، آنانند فاسقان و از راه خدا خارج
شدگان . ( 82 )

با اين وصف ، آيا يهوديان و مسيحيان آيينى را غير از آيين خدا مى
جويند که در برابر خدا تسليم نمى شوند و آيين تو را تأييد نمى کنند ؟ با اين که همه
کسانى که در آسمان ها و زمينند ، خواه و ناخواه در برابر او تسليم شده اند . راستى
چگونه از آيين خدا روى برمى تابند با اين که سرانجام به سوى او بازگردانده مى
شوند ؟ ( 83 )

[صبور]

قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ

وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَالنَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ

مُسْلِمُونَ ( 84 ) وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ

الْخَاسِرِينَ ( 85 ) كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ

وَجَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ( 86 ) أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ

وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ( 87 ) خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (

88) إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ( 89 ) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا

بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ ( 90 ) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا

وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْءُ الْأَرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَىٰ بِهِ ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ

أَلِيمٌ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ( 91 )



(61)



اى پيامبر ، بگو : من و پيروانم به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط ( پيامبرانى از نسل يعقوب ) فرو فرستاده شده ، و آنچه به موسى و عيسى و ديگر پيامبران از جانب پروردگارشان عطا شده است ايمان آورده ايم و ميان هيچ يک از پيامبران فرقى نمى گذاريم که به برخى ايمان بياوريم و به برخى ديگر کفر ورزيم ، و ما تسليم و فرمانبردار خداييم . ( 84 )

و هر کس جز تسليم بودن در برابر خدا آيين ديگرى طلب کند ، هرگز از او پذيرفته نمى شود و او در آخرت از زيانکاران است . ( 85 )

چگونه خداوند قومى را که پس از ايمانشان کافر شدند هدايت کند و پيش از اين شهادت داده بودند که پيامبر بر حق است و دلايل روشن نيز به آنان رسيده بود ؟ آنان از سرِ لجاجت به کفر روى آوردند و به همين سبب ستمکارند ، و خدا مردم ستمکار را هدايت نمى کند . ( 86 )

آنان سزايشان اين است که لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود . ( 87 )

در لعنت خدا ماندگار و براى هميشه در عذاب گرفتارند ; نه عذاب از آنان کاسته مى شود و نه مهلتى مى يابند . ( 88 )

مگر کسانى که پس از آن توبه کردند و مردمى شايسته شدند ، که خدا آنان را مى آمرزد و بر آنها رحمت مى آورد ، زيرا خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است . ( 89 )

به يقين ، کسانى که پس از ايمانشان بى هيچ بهانه اى کافر شدند و سپس بر کفر ]خويش[ افزودند ، هرگز توبه آنها پذيرفته نمى شود ، چرا که توبه آنها توبه واقعى نيست و اينان گمراهانند . ( 90 )

به يقين کسانى که کافر شدند و در حال کفر مردند ، از هيچ يک از آنان گنجينه اى به گستره زمين که آکنده از طلا باشد پذيرفته نمى شود ، هر چند آن را فديه دهد تا به بهشت درآيد . براى آنان عذابى دردناک خواهد بود و ياورانى که آنها را از عذاب برهانند نخواهند داشت . ( 91 )

[صبور]

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ ( 92 ) ۞

كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَىٰ نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ

التَّوْرَاةُ ۗ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ( 93 ) فَمَنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ

مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ( 94 ) قُلْ صَدَقَ اللَّهُ ۗ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا

كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ( 95 ) إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ

(96)فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ۖ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ

اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ۚ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ ( 97 ) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ

تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعْمَلُونَ ( 98 ) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ

سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنْتُمْ شُهَدَاءُ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ( 99 ) يَا أَيُّهَا

الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ
( 100 )



(62)



هرگز به نيکى دست نمى يابيد و از نيکان نمى شويد مگر اين که از آنچه دوست مى داريد انفاق کنيد ; و هر چه را انفاق کنيد پاداش آن را نزد خدا خواهيد يافت ، زيرا خدا به انفاق شما داناست . ( 92 )

پيش از آن که تورات نازل شود ، همه خوراکى ها ـ جز آنچه اسرائيل بر خود حرام کرده بود ـ براى بنى اسرائيل حلال بود . به يهوديان بگو : اگر راست مى گوييد که پيش از تورات نيز بعضى از خوراکى ها حرام بوده است ، تورات را بياوريد و آن را بخوانيد تا حقيقت آشکار شود . ( 93 )

پس اگر چنين نکردند ، بدان که بر خدا دروغ بسته اند ; و هر کس پس از آشکار شدن حقيقت ، بر خدا دروغ بندد ، چنين کسانى ستمکار خواهند بود . ( 94 )

بگو : خدا راست گفته است که هيچ يک از خوردنى هاى پاکيزه را پيش از نزول تورات بر بنى اسرائيل حرام نکرده بود . پس اى فرزندان اسرائيل ، از آيين ابراهيم که حق گرا بود و از مشرکان نبود پيروى کنيد . ( 95 )

نخستين خانه اى که براى مردم به منظور عبادت خدا بنا نهاده شده همان خانه پربرکتى است که در مکّه قرار دارد و مايه هدايت آدميان است . ( 96 )

در آن جا نشانه هاى روشنى است که ياد خدا را در دل ها زنده مى دارد . از جمله آنها مقام ابراهيم ، امنيت و حج آن خانه است . پس هر که به آن درآيد ايمن است . و براى خدا بر عهده مردم است که قصد آن خانه کنند و حج به جاى آورند ; البتّه اين بر کسانى واجب است که بتوانند راهى به سوى آن بيابند . و هر کس حجِ خانه خدا را ترک کند ، به خدا زيانى نمى رساند ، زيرا خدا از همه جهانيان بى نياز است . ( 97 )

بگو : اى اهل کتاب ، چرا آيات خدا را انکار مى کنيد با اين که خدا بر آنچه انجام مى دهيد گواه است ؟ ( 98 )

بگو : اى اهل کتاب ، چرا کسانى را که ايمان آورده اند ، از راه خدا باز مى داريد و کجِ آن را مى طلبيد با اين که حقيقت را مى دانيد و بر آن گواهيد ؟ و خدا از آنچه مى کنيد بى خبر نيست . ( 99 )

اى کسانى که ايمان آورده ايد ، اگر از گروهى از کسانى که به آنان کتاب آسمانى داده شده است پيروى کنيد ، شما را پس از آن که ايمان آورده ايد به کفر باز مى گردانند . ( 100 )

[گل مريم]

صدق الله العلی العظیم

قبول باشه تالیان منتظر ظهور آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف








و شروع جزء چهارم قرآن مجید

[مهاجر]

اعوذ با لله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ ۗ وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿١٠١﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ﴿١٠٢﴾

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٠٣﴾

وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٤﴾وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٥﴾يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿١٠٦﴾

وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿١٠٧﴾

تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۗ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ ﴿١٠٨﴾


و چگونه كفر مى‏ورزيد در حالى كه آيات خدا بر شما خوانده مى‏شود ، و پيامبر او در ميان شماست ؟ ! و هر كس به خدا تمسّك جويد ، قطعاً به راه مستقيم هدايت شده است .«101»

اى اهل ايمان ! از خدا آن گونه كه شايسته پرواى از اوست پروا كنيد، و نميريد مگر در حالى كه [در برابر او و فرمان‏ها و احكامش] تسليم باشيد .«102»

و همگى به ريسمان خدا [قرآن و اهل بيت عليهم‏السلام] چنگ زنيد ، و پراكنده و گروه گروه نشويد ؛ و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد آن گاه كه [پيش از بعثت پيامبر و نزول قرآن] با يكديگر دشمن بوديد ، پس ميان دل‏هاى شما پيوند و الفت برقرار كرد ، در نتيجه به رحمت و لطف او با هم برادر شديد، و بر لب گودالى از آتش بوديد، شما را از آن نجات داد ؛ خدا اين گونه ، نشانه‏هاى [قدرت ، لطف و رحمت] خود را براى شما روشن مى‏سازد تا هدايت شويد .«103»

و بايد از شما گروهى باشند كه [همه مردم را] به سوى خير [اتحاد ، اتفاق ، الفت ، برادرى ، مواسات و درستى] دعوت نمايند ، و به كار شايسته وادارند ، و از كار ناپسند بازدارند ؛ يقيناً اينان رستگارند .«104»

و [شما اى اهل ايمان !] مانند كسانى نباشيد كه پس از آنكه دلايل روشن براى آنان آمد ، پراكنده و گروه گروه شدند و [در دين] اختلاف پيدا كردند ، و آنان را عذابى بزرگ است ؛«105»

در روزى كه چهره‏هايى سپيد و چهره‏هايى سياه شود ، اما آنان كه چهره‏هايشان سياه شده [به آنان گويند :] آيا پس از ايمانتان كافر شديد ؟ پس به كيفر آنكه كفر مى‏ورزيديد ، اين عذاب را بچشيد .«106»

و اما آنان كه چهره‏هايشان سپيد گشته ، همواره در رحمت خدايند ، و در آن جاودانه‏اند .«107»

اينها [كه سرگذشت اهل كتاب ، مژده‏ها ، بيم‏ها و امور مربوط به آخرت است] آيات خداست كه آن را به درستى بر تو مى‏خوانيم ؛ و خدا هيچ ستمى بر جهانيان نمى‏خواهد .«108»

[مهاجر]

وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿١٠٩﴾

كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿١١٠﴾

لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ ﴿١١١﴾

ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ ﴿١١٢﴾

لَيْسُوا سَوَاءً ۗ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ ﴿١١٣﴾

يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُولَٰئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿١١٤﴾

وَمَا يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ ﴿١١٥﴾
«64»

و آنچه در آسمان و در زمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست ، و همه امور به سوى او بازمى‏گردد .«109»

شما بهترين امتى هستيد كه [براى اصلاح جوامع انسانى] پديدار شده‏ايد ، به كار شايسته فرمان مى‏دهيد و از كار ناپسند بازمى‏داريد ، و [از روى تحقيق و معرفت و صدق و اخلاص] به خدا ايمان مى‏آوريد . و اگر اهل كتاب ايمان مى‏آوردند قطعاً براى آنان بهتر بود ؛ برخى از آنان مؤمن [به قرآن و پيامبرند] و بيشترشان بدكار و نافرمانند .«110»

هرگز به شما جز آزارى اندك نمى‏رسانند ، و اگر با شما بجنگند [شكست مى‏خورند و] به شما پشت كرده [فرار مى‏كنند] آن گاه [از جانب ديگران] يارى نمى‏شوند .«111»

هر زمان و هر كجا يافت شوند ، [داغِ] خوارى و ذلت بر آنان زده شده ، مگر [آنكه] به ريسمانى از جانب خدا [كه ايمان به قرآن و نبوّت پيامبر است] و يا ريسمانى از سوى مردمِ [مؤمن كه پذيرش ذمه و شرايط آن است ، چنگ زنند] و به سبب خشم خدا دچار سقوط معنوى شدند و [داغِ] بينوايى و بدبختى بر آنان زده شد .اين بدان سبب است كه آنان همواره به آيات خدا كفر مى‏ورزيدند و پيامبران را ظالمانه مى‏كشتند ، و اين [كفرورزى و كشتن پيامبران] به سبب اين است كه [خدا را] نافرمانى نمودند و همواره [از حدود الهى] تجاوز مى‏كردند .«112»

[همه اهل كتاب] يكسان نيستند ، از اهل كتاب گروهى درستكار [و رعايت كننده حقّ خدا و مردم] هستند ، آيات خدا را در ساعاتى از شب مى‏خوانند و [به پيشگاه حق از روى تواضع و فروتنى] سجده مى‏كنند .«113»

[در سايه قرآن و نبوّت پيامبر [به خدا و روز قيامت ايمان مى‏آورند و به كار شايسته فرمان مى‏دهند ، و از كار ناپسند بازمى‏دارند و در كارهاى خير مى‏شتابند ؛ و اينان از شايستگانند .«114»

و هر كار خيرى انجام دهند ، هرگز درباره آن مورد ناسپاسى قرار نخواهند گرفت ؛ و خدا به تقواپيشگان داناست .«115»

[مهاجر]

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۚ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿١١٦﴾

مَثَلُ مَا يُنْفِقُونَ فِي هَٰذِهِ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿١١٧﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١١٨﴾

هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١١٩﴾

إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا ۖ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ ﴿١٢٠﴾

وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿١٢١﴾




قطعاً كسانى كه كافر شدند ، هرگز اموال و اولادشان چيزى از] عذاب] خدا را از آنان دفع نخواهد كرد ؛ و آنان اهل آتشند و در آن‏جاودانه‏اند .«116»

داستان آنچه [كافران] در اين زندگى دنيا انفاق مى‏كنند ، مانند بادى آميخته با سرمايى سخت است كه [به عنوان مجازات] به كشتزار قومى كه بر خود ستم كرده‏اند برسد و آن را نابود كند ؛ و خدا به آنان ستم نكرده است ، ولى آنان به خويشتن ستم مى‏ورزند .«117»

اى اهل ايمان ! از غير خودتان براى خود محرم راز نگيريد ؛ آنان از هيچ توطئه و فسادى درباره شما كوتاهى نمى‏كنند ؛ شدت گرفتارى و رنج و زيان شما را دوست دارند ؛ تحقيقاً دشمنى [با اسلام و مسلمانان] از لابلاى سخنانشان پديدار است و آنچه سينه‏هايشان [از كينه و نفرت] پنهان مى‏دارد بزرگ‏تر است .ما نشانه‏ها [ىِ دشمنى و كينه آنان] را اگر مى‏انديشيد براى شما روشن ساختيم .«118»

آگاه باشيد ! اين شماييد كه آنان را دوست داريد ، و آنان شما را دوست ندارند . و شما به همه كتاب‏ها [ىِ آسمانى] ايمان داريد [ولى آنان ايمان ندارند] . و چون با شما ديدار كنند مى‏گويند : ايمان آورديم . و زمانى كه با يكديگر خلوت نمايند از شدت خشمى كه بر شما دارند ، سر انگشتان خود را مى‏گزند . بگو:به خشمتان بميريد . يقيناً خدا به آنچه در سينه‏هاست ، داناست .«119»

اگر به شما خير و سودى [چون پيروزى و غنيمت] رسد ، آنان را بدحال [و دلتنگ] مى‏كند ، و اگر بدى و زيانى [چون حادثه تلخى] رسد به سبب آن خوشحال مى‏شوند ؛ و اگر شكيبايى ورزيد و پرهيزكارى كنيد ، نيرنگشان هيچ زيانى به شما نمى‏رساند ؛ مسلماً خدا به آنچه انجام مى‏دهند احاطه دارد .«120»

و [ياد كن] زمانى كه صبحگاهان [براى جنگ احد] از ميان خانواده‏ات بيرون آمدى تا مؤمنان را براى جنگيدن در سنگرهاى نظامى جاى دهى ؛ و خدا شنوا [ىِ به گفته‏ها] و دانا [ىِ به نيّت‏ها] ست .«121»

[مهاجر]

إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١٢٢﴾

وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿١٢٣﴾

إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُنْزَلِينَ ﴿١٢٤﴾

بَلَىٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ ﴿١٢٥﴾

وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﴿١٢٦﴾

لِيَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خَائِبِينَ ﴿١٢٧﴾

لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ ﴿١٢٨﴾

وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿١٢٩﴾

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿١٣٠﴾

وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ ﴿١٣١﴾

وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿١٣٢﴾


[ياد كنيد كه] در آن هنگام دو گروه از شما بر آن شدند كه سستى و ناتوانى نشان دهند [و از جنگ دست كشيده، برگردند] ، در حالى كه خدا يار و ياورشان بود [لذا از اين قصد شيطانى بازشان داشت] و مؤمنان بايد فقط بر خدا توكل كنند .«122»

بى‏ترديد خدا در [جنگِ] بدر شما را يارى داد ، در حالى كه [از نظر ساز و برگ جنگى و شمار نفرات نسبت به دشمن] ناتوان بوديد ؛ بنابراين از خدا به خاطر اين كه سپاسگذارى نمائيد پروا كنيد.«123»

آن هنگام كه به مؤمنان مى‏گفتى : آيا شما را بس نيست كه پروردگارتان به سه هزار فرشته نازل شده شما را يارى دهد ؟«124»

آرى ، اگر شكيبايى ورزيد و پرهيزكارى كنيد و دشمنان در همين لحظه ، جوشان و خروشان بر شما بتازند ، پروردگارتان شما را با پنج هزار فرشته نشان‏دار يارى مى‏دهد .«125»

و خدا [وعده يارى و پيروزى] را جز بشارتى براى شما و براى آنكه دل‏هايتان به آن آرامش يابد قرار نداد ؛ و يارى و نصرت جز از سوى خداى تواناى شكست‏ناپذير و حكيم نيست .«126»

تا برخى از كافران را [از ريشه و بن] نابود كند ، يا آنان را خوار و ذليل سازد ، تا نوميد بازگردند .«127»

زمام چيزى از امور [مشركان و مؤمنانِ فرارى از جنگ] در اختيار تو نيست ، يا توبه آنان را [به شرط آنكه توبه كنند] مى‏پذيرد يا عذابشان مى‏كند ؛ زيرا آنان ستمكارند .«128»

و آنچه در آسمان‏ها و در زمين است ، فقط در سيطره مالكيّت و فرمانروايى خداست . هر كه را بخواهد مى‏آمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مى‏كند ؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .«129»

اى اهل ايمان ! ربا را كه سودهاى چند برابر است نخوريد ، و از خدا پروا كنيد تا رستگار شويد .«130» و از آتشى كه براى كافران آماده شده است بپرهيزيد .«131»

و از خدا و پيامبر فرمان بريد تا مورد رحمت قرار گيريد .«132»

[مهاجر]

وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ ﴿١٣٣﴾

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿١٣٤﴾

وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿١٣٥﴾

أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿١٣٦﴾

قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴿١٣٧﴾

هَٰذَا بَيَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ ﴿١٣٨﴾

وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿١٣٩﴾

إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ ۚ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ

الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ ﴿١٤٠﴾



و به سوى آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى كه پهنايش [به وسعتِ] آسمان‏ها و زمين است بشتابيد ؛ بهشتى كه براى پرهيزكاران آماده شده است ؛«133»

آنان كه در گشايش و تنگ دستى انفاق مى‏كنند ، و خشم خود را فرو مى‏برند ، و از [خطاهاىِ] مردم در مى‏گذرند ؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد. «134»

و آنان كه چون كار زشتى مرتكب شوند يا بر خود ستم ورزند ، خدا را ياد كنند و براى گناهانشان آمرزش خواهند ؛ و چه كسى جز خدا گناهان را مى‏آمرزد ؟ و آگاهانه بر آنچه مرتكب شده‏اند ، پا فشارى نمى‏كنند ؛«135»

پاداش آنان آمرزشى است از سوى پروردگارشان ، و بهشت‏هايى كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، در آن جاودانه‏اند ؛ و پاداش عمل كنندگان نيكوست .«136»

قطعاً پيش از شما روش‏هايى [در ميان ملل و جوامع بوده كه از ميان رفته است] ، پس در زمين گردش كنيد و با دقت و تامّل بنگريد كه سرانجام تكذيب كنندگانِ [حقايق] چگونه بود .«137»

اين [قرآن] براى مردم ، بيانگر [حوادث و واقعيات] و براى پرهيزكاران ، سراسر هدايت و اندرز است .«138»

و [در انجام فرمان‏هاىِ حق و در جهاد با دشمن] سستى نكنيد و [از پيش آمدها و حوادث و سختى‏هايى كه به شما مى‏رسد] اندوهگين مشويد كه شما اگر مؤمن باشيد ، برتريد .«139»

اگر [در جنگ احد] به شما آسيب و جراحتى رسيد ، آن گروه را نيز [در جنگ بدر] آسيب و جراحتى مانند آن رسيد . و ما اين روزها [ىِ پيروزى و ناكامى] را [به عنوان امتحان] در ميان مردم مى‏گردانيم [تا عبرت گيرند] و خدا كسانى را كه [از روى حقيقت و خلوص] ايمان آورده‏اند ، مشخص كند و از ميان شما گواهانى [نسبت به پيروزى‏ها كه نتيجه طاعت و تقواست ، و شكست‏ها كه محصول نافرمانى و بى‏تقوايى است] بگيرد ؛ و خدا ستمكاران را [كه با سستى و بى‏تقوايى بر خود ستم مى‏كنند] دوست ندارد .«140» «67