تحریف ناپذیری قرآن

[فاطمه]

چگونه می توان عدم تحریف قرآن را اثبات کرد؟ به تازگی قرآن به صورت تحریف شده در اینترنت آمده است! این اتفاق چگونه با آیه «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ» سازگار است؟


تحریف در لغت از ریشه «حرف» به معنای کناره، جانب و اطراف یک چیز گرفته شده و تحریف چیزی، کنار زدن و کج کردن آن از جایگاه اصلی خود و بردن به سوی دیگر است.1


تحریف در اصطلاح قرآن شناسی، دارای اقسام زیر است:


1. تحریف با تعویض کلمات؛ یعنی برداشتن کلمه ای و جایگزین کردن آن با کلمه ای دیگر.


2. تحریف به زیاده؛ یعنی افزودن کلمه یا جمله ای به آیات قرآن.


3. تحریف به نقیصه؛ یعنی ساقط کردن کلماتی از قرآن و یا اعتقاد به این که کلمه، آیه یا سوره ای از قرآن کریم، ساقط شده است.


4. تحریف معنوی.


5. تحریف موضعی.


6. تحریف در قرائت.


7. تحریف در لهجه و گویش .2

[فاطمه]

هیچ یک از این اقسام، به ساحت قرآن کریم، راه ندارد.
تحریف کتاب آسمانی، بدین معناست که این تغییرات به گونه ای انجام پذیرند که دیگر کلام الهی، به درستی شناخته نشود و از دسترس بشر، خارج گردد و یا چیزی به عنوان کلام خدا شناخته شود که سخن او نیست. مصونیت قرآن از تحریف، به معنای «ماندگاری» متن اصلی قرآن و آشنایی با آن در میان مردم است؛ به گونه ای که هیچ گاه مسلمانان و دیگر جوامع بشری، از شناخت و دسترسی به متن اصلی آن، محروم نشده، کلام خدا را از غیر آن، با وضوح و آشنایی کامل، تشخیص دهند.


این به معنای آن نیست که بدخواهان از تغییر و تصرف در الفاظ قرآن، به هر شکلی ناتوانند؛ بلکه خیانت بدخواهان به نتیجه نمی رسد و برای مسلمانان، شناخته شده و بی اثر است. تحریف قرآن در اینترنت نیز از این قاعده مستثنا نیست و خیانت آنان، برای عموم، آشکار می شود و هیچ گاه نمی توانند با این گونه ترفندها، متن اصلی قرآن را تغییر دهند.


به طور کلی، درباره تحریف ناپذیری قرآن، دلایل متعددی اقامه شده که یکی از آنها، «گواهی تاریخ» است. پژوهش های تاریخی و مقایسه بین قرآن های موجود و قرآن های صدر اسلام، نشان می دهد که حتی یک کلمه از این کتاب الهی، کم یا زیاد نشده است. در این جا به بیان بخشی از آنها به طور اختصار اکتفا می کنیم.

[فاطمه]

1. برهان حکمت

خداوند آخرین کتاب آسمانی خود را به نام قرآن، برای هدایت بشر فرستاده، پس از آن، نه کتابی می فرستد و نه پیامبری. بنابراین، قرآن، اولین و آخرین منبع هدایت بشر تلقی می شود. تحریف چنین کتابی، یعنی حفظ نکردن قرآن و مساوی با گمراهی بشر است و این با حمید و حکیم بودن خداوند، سازگار نیست.
بنابراین، خداوند خود به مقتضای حکیم بودنش، این کتاب را حفظ می کند.

[فاطمه]

2. برهان اعجاز

این دلیل - به تعبیر علامه طباطبایی - بهترین و استوار ترین دلیل برای صیانت قرآن در زمان کنونی به شمار می رود.3 یعنی همان وجوه اعجازی که برای قرآن در زمان رسول خدا وجود داشت (مثل تحدّی، فصاحت و بلاغت و زیبایی الفاظ آن، معنوی بودن آن، هدایت انسان به سوی حق و صدق مطلق مطالب آن)، بر همین قرآن کنونی، منطبق است. بی تردید، در صورتی که بین این فاصله زمانی، کمترین نقصان و یا اضافه ای در آن به وقوع می پیوست، به یقین، دیگر از آن اوصاف، خبری نمی ماند؛ حال آن که همه آنها در قرآن کنونی یافت می شوند.

[فاطمه]

3. برهان خاتمیت

قرآن از طرفی در چندین جا تصریح می کند که کلام خدا و سند نبوت است و کتاب اسلام به شمار می آید4 و از طرف دیگر، دین اسلام را دین خاتم معرفی می کند5 و روشن است که معنای خاتمیت، مصونیت از تحریف است؛ اما سخن در این است که چه چیزی از دین باید مصون از تحریف باشد؟ یقیناً آن چه به نام دین و مجموعه هدایت الهی برای یک پیامبر نازل شده، یعنی کتاب او، باید مصون از تحریف باشد و این، شرط لازم مصونیت دین از تحریف است.6

[فاطمه]

4. برهان تحدی دائمی

قرآن در همه زمان ها و مکان ها و حتی در زمان حاضر، توان و قدرت فکری و ذهنی بشر را برای همانندسازی، به مبارزه فرا می خواند؛ اما بشر حاضر، مثل انسان های گذشته، عاجزانه در مقابل آن شکست را پذیرا می شود و از این ناتوانی موجود، به راحتی می توان پی برد که قرآن کنونی، دچار تحریف نشده است.

[فاطمه]

5. برهان جامعیت

قرآن در راستای هدایت و راهنمایی بشر، از بیان چیزی که لازمه سعادت بشر باشد، فروگذاری نکرده است. قرآن


حاضر، همانند قرآن موجود در گذشته، دارای این صفت است. حال اگر قرآن در زمان حاضر، دارای چنین صفتی است، چگونه می توان احتمال نقصان یا زیادی را در آن داد؟ بنابراین، قرآن کنونی از هر گونه تغییری مصون است.

[فاطمه]

6. برهان تواتر

تمام آیات و سوره های کنونی قرآن مجید، همانند قرآن گذشته، دست به دست و سینه به سینه، به طور همگانی توسط مسلمانان نقل گردیده اند. این تواتر منطقی، دلالت می کند که هیچ کلمه، آیه یا سوره ای، از قرآن کاسته نشده و بر آن افزوده نشده است. بنابراین، قرآن کنونی، با توجه به دارا بودن صفت تواتر، از هرگونه تحریفی، سالم است.

[فاطمه]

7. شیوه وحیانی قرآن

این برهان، مبتنی بر نوع نگرش مسلمانان در مسئله وحی و تفاوت آنها با مسیحیان در این مسئله است.
مسلمانان معتقدند که وحی، در واقع، تکلم و گفتار لفظی خداوند است که به وسیله جبرئیل به پیامبر صلی الله علیه وآله می رسید و پیامبر صلی الله علیه وآله موظف بود که عین همان الفاظ را به مردم برساند؛ اما مسیحیان بر این باورند که وحی در حقیقت، انکشاف خدا و تجربه انسان است که در بشر تجلی می کند و این، عامل انسانی است که آن را در مقام بازگو، تعبیر می کند و به همین دلیل، ممکن است در تعبیر آن، مرتکب اشتباه هم بشود.
روشن است که طبق نگرش اول، به یقین، الفاظ قرآن نمی تواند از نقش عامل انسانی، متأثر شوند. از این رو، چاره ای جز پذیرفتن تحریف ناپذیری قرآن بر اساس دیدگاه مسلمانان باقی نمی ماند.

[فاطمه]

8. شیوه بیانی قرآن

قرآن در جهت تعارض با منافع زورمندان و سلطه جویان، بیش از آن که به نام اشخاص بپردازد، به بیان ویژگی ها توجه کرده است و به استثنای تصریح به نام ابولهب و همسرش، به موارد جزئی نپرداخته است و این، یکی از تمهیدات الهی برای مصونیت قرآن است که به نوبه خود باعث گردیده تا برای کسی، انگیزه کتمان یا تحریف آیات پیش نیاید و بهانه ای برای دسیسه حاکمان - به طور آشکار – باقی نماند.