گفت و گوی خودمانی با خـــــــــدا !!!!!

[ملکوت]

از خدا خواستم عادتهای زشت را تركم بدهد.
خدا فرمود:خودت باید آنها را رها كنی.


از او درخواست كردم فرزند معلولم را شفا دهد.
فرمود: لازم نیست، روحش سالم است؛ جسم هم كه موقت است.


از او خواستم لااقل به من صبر عطا كند.
فرمود: صبر، حاصل سختی و رنج است. عطاكردنی نیست، آموختنی است.


گفتم: مرا خوشبخت كن.
فرمود: نعمت از من خوشبخت شدن از تو.


از او خواستم مرا گرفتار درد و عذاب نكند.
فرمود: رنج از دلبستگیهای دنیایی جدا و به من نزدیكترت میكند.


از او خواستم روحم را رشد دهد.
فرمود: نه تو خودت باید رشد كنی. من فقط شاخ و برگ اضافیات را
هرس میكنم تا بارور شوی.


از خدا خواستم كاری كند كه از زندگی لذت كامل ببرم.
فرمود: برای این كار من به تو زندگی داده ام.


از خدا خواستم كمكم كند همانقدر كه او مرا دوست دارد،
من هم دیگران را دوست بدارم.
خدا فرمود: بالاخره اصل مطلب دستگیرت شد.

[ملکوت]

خدای من خداييست كه اگر سرش فرياد كشيدم
به جای اينكه با مشت به دهانم بزند
با انگشتان مهربانش نوازشم می كند و می گويد:

ميدانم جز من كسی نداری !!!

[ملکوت]

خدايا

خطا از من است , ميدانم

از من که سالهاست گفته ام

" اياک نعبد "

اما به ديگران دلسپرده ام

از من که سالهاست گفته ام

" اياک نستعين "

اما به ديگران تکيه کرده ام ...

اما تو رهايم نکن ... !!

[ملکوت]

خدایا!

کمکم کن؛
پیمانی را که در طوفان با تو بستم
در آرامش فراموش نکنم!!

[ملکوت]

خداوندا

ارامشی عطا فرما تا بپزیرم انچه را که نمیتوانم تغییر دهم

شهامتی که تغییر دهم ان چه راکه میتوانم

و بینشی که تفاوت ان دو را بدانم .


خداوندا - با گفتن این کلمه وجود نیرویی برتر از خود را

میپذیریم و به ان اقرار میکنیم.

عطا فرما - با تکرار این کلمه اقرار میکنیم که این نیروی

برتر توانایی بخشش و عطا کردن را دارد.

من - من در جستجوی چیزی بهتر هستم. چه عیبی دارد که

من برای خود چیزی بهتر را بخواهم . با اصلاح شخصیتم؛

اطرافیانم خوشحال تر خواهند شد.

آرامش - من برای خودم و زندگی ام دعا میکنم .من

فروتنی ، خونسردی ، آرامش و صلح را میطلبم تا بتوانم

درست فکر کنم و کاملا بر خود مسلط باشم .

پذیرش - خودم را با شرایط فعلی وفق میدهم .

جایگاه زندگی خود را در شرایط کنونی میپذیرم . تا زمانی که

شهامتی بیابم، که تغییر دهم انچه را که بر وفق مرادم نیست

وان را به عنوان بخشی از زندگی ام بپذیرم .

شهامت - من طالب رشد فضایل اخلاقی خود هستم تا بتوانم

با شرایط رو به رو شوم .

تغییر - من طالب شرایط متفاوتی برای تغییر کردن هستم .

چیزهایی که میتوانم - خواهان کمک هستم تا بتوانم

درست تصمیم بگیرم ; همه چیز در زندگی من کامل نیست.

باید با واقعیتهای زندگی ام روبرو شوم و همواره در جهت رشد

و پیشرفت فعالیت کنم .

بینش - میخواهم قدرت تشخیص خوب و بد را داشته باشم و

بتوانم انها را از هم متمایز کنم .

دانستن - میخواهم توانایی درک روشنی از حقیقت را

داشته باشم .

تفاوت - میخواهم در زندگی به گونه ای دیگر بیاندیشم تا

بتوانم تفاوتها را درک کنم . من احتیاج دارم که تفاوت

ما بین خود خواهی و خود دوست داشتن را بدانم

[فاطمه]

خداوندا

آرامشی عطا فرما تا بپزیرم آنچه را که نمیتوانم تغییر دهم

شهامتی که تغییر دهم آن چه راکه میتوانم

و بینشی که تفاوت آن دو را بدانم .

[مشعشع]

خدایا!

کمکم کن؛
پیمانی را که در طوفان با تو بستم
در آرامش فراموش نکنم!!

[گل مريم]

یادم بماند :



در گوشی می‌گویم که حتی اگر من تو را یادم برود،

حاشا که تو فراموشم کنی.

[عطیه سادات]

تولدمو تبریک نمیگی؟

مـن…؟
مـرا که میـشنـاسـی؟! خـودمـم… کسـی شبیـه هیچـکس! کمـی کـه لابـه لای نـوشتـه هـایـم بـگـردی پیـدایـم میکنـی… من دختر بهمنم فرمانروای غرور و احساسات اری مغرور میشوم وقتی میدانم صدایی به کوچکی صدای من را می شنودخدایی که به بزرگی این جهان هستی است.....خدایانه ان شدم که خواستی نه ان شدم که خواستم
تکلیف من این وسط چیست خدایا؟؟خدایا اشتباهم این بود جای تو ، خودم را به خودم سپردم وای به این اعتماد به نفس

[فاطمه]

خدایا! پرواز را به ما بیاموز تا مرغ دست آموز نشویم و از نور خویش آتش در ما بیفروز تا در سرمای بی خبری نمانیم.

خون شهیدان را در تن ما جاری گردان تا به ماندن خو نکنیم و دست آن شهیدان را بر پیکرمان آویز تا مشت خونین شان را برافراشته داریم.


خدایا! چشمی عطا کن تا برای تو بگرید، دستی عطا کن تا دامانی جز تو نگیرد، پایی عطا کن که جز راه تو نرود و جانی عطا کن که برای تو برود.[1]

   

. شهید مهدی رجب بیگی، سن: 24 سال، تاریخ عروج: 5/7/1336؛ ماهنامه امتداد، ویژه نامه راهیان نور.