(Obelisk)ابليسک چیست؟!!!

[مهدی]

ابليسک چرا و چگونه بوجود آمد؟ + تصاوير

نماد بازآفريني کدام اعتقاد در ميان فرقه‌هاي شيطاني است؟ چرا ستون شبه ابليسک از مراسم رمي جمرات حذف گرديد؟ بزرگترين ابليسک جهان در کجا قرار دارد؟ براي پاسخ به اين سؤالات با گزارش ويژه ما همراه شويد...
در اقصي‌نقاط جهان از مسجد بزرگ سلطان احمد ترکيه تا صحن کليساي اعظم سنت پيتر در واتيکان و محوطه کاخ سفيد آمريکا شاهد ستون‌هايي با رأي هرمي‌ شکلي هستيم که سر به فلک کشيده‌اند. اين ستون‌ها نمادهايي از الحاد و پاگانيسم نزد اديان باستاني مصر بودند که در بازه‌هاي مختلف زماني تفاسير مختلفي از آنها شده است. امروزه ابليسک‌ها تبديل به يکي از نمادهاي مورد احترام فراماسونري و پيروان فرقه‌هاي شيطان‌پرستي شده و اين گروه‌هاي در چند قرن گذشته سعي داشته‌اند که آنها را در جاي جاي جهان پراکنده سازند.

[مهدی]

نگاهي به پيشينه نمايه ابليسک
ابليسک (obelisk) که برگرفته از واژه‌اي يوناني به معناي ستون برافراشته است يک بناي يادبود باريک با قاعده‌اي مربع‌شکل بوده که در بخش فوقاني آن يک هرم قرار داده شده است. بر ساس اساطير مصر باستان اين بنا با خداي خورشيد يعني "رع" (Ra) مرتبط مي‌شد. بدين صورت که اين نماد اشعه‌اي از اشعه‌هاي خورشيد بود که به صورت سنگي درآمده است و "رع‌" الهه خورشيد درون اين سنگ قرار دارد. در زبان مصر باستان بر اين بنا نام "تِجِن" (Tejen) نيز مي‌نهادند، مصريان معتقد بودند بدنه بلند و باريک ابليسک مظهر دفاع و محافظت و هرم رأسي بنا نيز مظهر دورکردن نيروهاي منفي و باد و توفان است. ابليسک در دوراني نيز نماد ازيريس(Osiris) شد. زيرا اعتقاد بر اين بود که اين الهه توانسته بر تمامي خدايان ديگر تفوق بيابد به همين دليل داراي قدرت‌هايي از هر يک از خدايان ديگر شده بود و لذا ابليسک، نمادي که متعلق به رع بود (خداي خورشيد يا رب السماوات) نصيب ازيريس (خداي مرگ و دنياي زيرزمين) شد. نفس ازيريس، باع (Ba) به نام بانبجِت (Banebdjed) خوانده مي‌شد و اين باع بود که حيثيت و شخصيت و قدرت را براي ازيريس به همراه داشت و نماد بانبجت نيز قوچ بود و اين دليلي بود براي پرستش اين حيوان توسط عده اي از مردم مخصوصاً در شهر منديز (Mendes) در زمان باستان. از اينجاست که رابطه ميان ابليسک و فرقه‌هاي فراماسوني و ايلوميناتي آغاز مي‌شود که در بخش‌هاي بعدي بدان خواهيم پرداخت.
در جلوي هر معبد مصري معمولا دو ابليسک قرار داده مي‌شد. ابليسک‌هاي باستان معمولا به صورت يک تکه از سنگ ساخته مي‌شدند در حاليکه ابليسک‌هاي کنوني از قطعات مجزا ساخته و ممکن است، چنانکه در مورد ابليسک يادبود جرج واشنگتن شاهديم، داراي فضاي دروني نيز باشند.

تصوير درب ورودي معبد لوخور که يکي از ابليسک‌هاي آن باقي مانده‌اند

[مهدی]

البته از ديگر تفاسير در مورد اسطوره‌شناسي ابليسک مي‌توان به موردي ديگر نيز اشاره نمود: مردمان مصر باستان معتقد بودند اگر انسان نام خود را در جايي ثبت نکند بعد از مرگ انسان ناپديد خواهد شد. به همين علت هر کس سعي مي‌کرد نام خود را در جايي ثبت نمايد. فراعنه نيز نام‌هاي خود را در مکان‌هاي مختلفي ثبت مي‌کردند که يکي از آنها ابليسک بود. در حقيقت مي‌توان گفت که ابليسک هرمي است که بر روي يک ستون قرار داده شده است. اين بخش فوقاني هرمي شکل قسمت اصلي بنا و نمادي مهم بود. تقديم شدن ابليسک به خدايگان خورشيد در حقيقت بدين معنا است که هرم موجود در رأس آن تقديم به خدا مي‌شود تا نام اهداء کننده تا ابد باقي بماند. خطوط حکاکي شده بر روي ابلسيک به خط هيروگليف مي‌باشد و دربردارنده موضوعاتي همچون زندگي رع، سفرهاي روزمره رع در آسمان ها و پيروزي‌ها و جشن‌ها است.
البته نمادها ابليسک چه در دوران باستان و چه اعصار و قرون بعدي محدود به مصر نماندند. براي مثال رومي‌ها از ابليسک‌هاي مصري تأثير فراواني گرفته و در بخش‌هاي مختلفي از امپراطوري خود اين نمادها را بر پا داشتند که از ميان آنها مي‌توان به ابليسک آرلس (Arles) در فرانسه، ابليسک‌هاي شهر بنونتو در ايتاليا (Benevento)، ابليسک تيتوس سکستيوس آفريکانوس (Titus Sextius Africanus) در مونيخ و يا ابليسک‌هاي شهر روم در ايتاليا اشاره نمود. نمونه‌هاي ابليسک را مي‌توان در تمدن‌هاي آشور، امپراطوري اکسوم در نيجيريه، منطقه کرالا در سواح جنوبي هندوستان، امپراطوري بيزانس، بالاخص در کشور کنوني ترکيه، و يا حتي در پرو – ابليسک تلوو (Tello) که در سال 1919 کشف شد – مشاهده نمود.

ابليسک آرلس در فرانسه که در دوران امپراطوري روم ساخته شد

و ابليسک مسجد سلطان احمد استانبول

   

این مطلب جذاب ادامه دارد

[مهدی]

رواج ابليسک‌ها در قرون مدرن



نکته جالب توجه در مورد ابليسک‌ها اين است که اين نمادهاي پاگانيسم هم‌‌اکنون رواج بسياري يافته‌اند و در سه قرن گذشته صدها ابليسک در نقاط مختلف جهان ساخته شده است. شايد بتوان اين سازه شرک‌آلود را جزو معدود نمادهايي دانست که تا بدين حد در ميادين و اماکن مختلف جهان مورد استفاده قرار مي‌گيرند. نمونه‌هاي مختلف ابليسک‌ها را مي‌توان در کشورهايي چون آمريکا، انگلستان، روسيه، ايتاليا، سوئد، فرانسه، اسکاتلند، ولز، روماني، اروگوئه، ايرلند، پاکستان، سنگاپور، آرژانتين، نيوزيلند، ونزوئلا، اسرائيل، برزيل، پورتوريکو، جمهوري دومنيکن، بوليوي، صربستان، کانادا، جاکارتا، کره شمالي و فيليپين مشاهده نمود. مشهورترين ابليسک دوران مدرن که در عين حال بزرگترين ابليسک تاريخ نيز است، ابليسک يادبود جرج واشنگتن، اولين رئيس‌جمهور آمريکا و از اعضاي ارشد لژ‌هاي ماسوني، است که در قرن نوزدهم در آمريکا ساخته شد.

ابليسک بوئنس‌آيرس که در سال 1936 ساخته شده و در سال دوهزارو پنج بازسازي گرديد

[مهدی]

اهميت ابليسک در فرامانسونري و آيين شيطان‌پرستي
همانگونه که قبلا نيز مورد اشاره قرار گرفت نفس ازيريس، باع به نام بانبجِت خوانده مي‌شد و اين باع بود که حيثيت و شخصيت و قدرت را براي ازيريس به همراه داشت و نماد بانبجت نيز قوچ بود و اين دليلي بود براي پرستش اين حيوان توسط عده‌اي از مردم مخصوصاً در شهر منديز در زمان باستان. و قوچ منديز يا همان بانبجت، سپس تبديل به بفومت (Baphomet) شد و بفومت مورد پرستش فرقه‌هايي از فراماسونري مانند شواليه‌هاي معبد (Knights Templar) که در جنگ‌هاي صليبي نقش ويژه‌اي داشتند، قرار گرفت.هم اينک بفومت مورد استفاده فرقه کابالا (Kabbalah) از فرقه‌هاي عرفان يهودي و فراماسونري است. بفومت يک بز است با نماد ستاره پنج ‌ضلعي (البته دقت گردد که ستاره پنج ضلعي در پرچم برخي دول اسلامي تمايز آشکاري با اين ستاره دارد و صورت واژگون آن است) بر روي پيشاني که علامت کنوني شيطان پرستان و فراماسون‌ها مي‌باشد. بفومت در نگاه کاباليستي در يک دست مرد و در يک دست زن است، هر دو دستش علامت هرمتيسم (Hermetecism) که يک دست به سمت ماه سفيد(Geburah) و دست ديگر به سمت پايين به سمت ماه سياه (Chesed) است که اين علامت نشانده متعادل بودن رحمت و عدالت است. در بين دو شاخ بز بفومت يک شعله هوش(Intelligence) است. در محل آلت تناسلي بفومت يک ميله وجود دارد که نشانه "زندگي بي پايان " آن (که نمادش ابليسک مي‌باشد) است و پستان‌هاي آن به اومانيسم تعبير شده است.

بفومت، خداي شيطان‌پرستان

[مهدی]

همانگونه که قبلا نيز گفته شد، اين معماري هم اينک در سراسر اروپا و آمريکا در بسياري از ميادين اصلي شهرها به چشم مي‌خورد. اين موضوع در قرن 19 توسط فراماسون ها محقق شد. بدين ترتيب ابليسک نمادي شد از قدرت عظيم فراماسونري در اين قرن و اين موضوع نشان دهنده عشق شديد و پنهاني فراماسون‌ها به اين نماد شيطاني است. فراماسون‌ها علاقه بسياري نيز به ازيريس و افسانه آن دارند. در اين افسانه آمده است ازيريس پادشاه مصر با خواهرش آسيس(Isis) ازدواج مي‌کند. برادر ازيريس، سِت (Set)، براي به چنگ آوردن پادشاهي تصميم به قتل برادر خود مي‌گيرد، ست ازيريس را فريفت تا در صندوق طلايي پنهان شود ولي بلافاصله درب صندوق را قفل مي‌کند و آن را در رودخانه نيل مي‌اندازد. صندوق به شهر "بايبلوس" (Byblos) در سوريه کنوني مي‌رسد و در حالي که حاوي بدن مرده ازيريس بود کنار يک درخت اقاقيا توقف مي‌کند. آسيس به توطئه ست پي مي‌برد و براي يافتن شوهر خود راهي مي‌شود. آسيس خوابي مي‌بيند مبني بر اينکه مي‌تواند شوهر خود را در بيبلس بيابد. آسيس بدن شوهر خود را مي يابد و به مصر باز مي گرداند ولي ست بدن ازيريس را مي دزدد و آن را مثله مي کند (به 14 قسمت تقسيم مي‌کند) و هر قسمت را به گوشه‌اي از مصر مي‌فرستد، چراکه مي‌ترسيد ازيريس دوباره زنده شود. آسيس دوباره براي پيداکردن قطعات بدن شوهرش به راه مي‌افتد و تنها در يافتن يک قطعه ناموفق است، او هر 13 قطعه يافته شده را به خاک مي‌سپارد. پسر ازيريس، هوروس (Horus) انتقام پدر خود را گرفته و عموي خود را مي‌کشد. پسر ديگر ازيريس به نام آنوبيس(Anubis) پدر خود را زنده مي کند. و اينک ازيريس به عنوان خداي مردگان شناخته مي‌شود. تنها تکه‌اي از بدن ازيريس که يافت نشد، "آلت تناسلي " او بود که "ست " آن را در نيل انداخته بود و ماهي‌ها آن را بلعيده بودند. به خاطر اين موضوع آسيس آلت تناسلي مصنوعي ساخته بود و در مصر فرقه ججاي براي پرستش آن ايجاد شده بود. عده‌اي معتقدند که ابليسک نمادي از همان بنايي است که آسيس آن را ساخته است.

خداي اوزيريس، خداي مردگان و جهان زيرزميني، خداي محبوب فراماسون‌ها

[مهدی]

نماد شيطان در مرکز مسيحيت جهان



ابليسک ها بعد از سقوط امپراتوري روم تا رنسانس ديگر مطرح نشدند. مهمترين ابليسک در روم (که مشهور به پايتخت ابليسک ها است) در واتيکان مرکز مسيحيان کاتوليک جهان قرار دارد، بنايي به ارتفاع 5/25 متر که در سال 37 ميلادي از مصر به اين شهر منتقل شد، بعدها پاپ سيکستاس پنجم (Sixtus V) تصميم به نصب اين ابليسک در ميدان سنت پيتر (Saint Peter) روبروي کليسايي به همين نام گرفت. پاپ در نظر داشت ابليسک را به واسطه نصب صليب بر روي هرم آن در تمام رم نمادي از تقدس بکند و آن ها را در مقابل تمام کليساهاي مهم شهر قراربدهد تا وسيله‌اي براي ترويج مسيحيت براي زائرين اين شهر باشد. پاپ سيکستاس پنجم قبل از نصب ابليسک در ميدان سنت پيتر، ابليسکي چوبي به جاي آن قرار داد تا مراسم جن‌گيري از ابليسک اصلي به پايان برسد و نصب آن در سال 1586 با به کارگيري 1000 مرد و 140 اسب خاتمه يافت.

اربابان کليسا براي توجيه قرار گرفتن ابليسک در ميدان مذکور چنين مي‌گويند: "براي کافران ، ستون هرمي شکل سنگي يک نماد خورشيدي است که نماينده يک جريان حياتي بين آسمان و زمين ، راهي براي برقراري ارتباط به الهي بود.به عنوان يک اثر تاريخي بت پرست در بزرگترين ميدان مسيحي ، آن را نمادي از انسانيت رسيدن به مسيح است." البته اين ابليسک نقش يک ساعت خورشيدي را نيز ايفاء مي‌کند و بنا به گفته پاپ بنديکت شانزدهم: "آن ساعت آفتابي غول پيکر براي کمک به خاطر نشان کردننماز هميشگي خود و روز مقدس در طول سال است."

نماد شيطان در پايتخت مسيحيت

ادامه دارد...

[مهدی]

انتقال ديگر ابليسک‌ها توسط فراماسون‌ها



در قرن نوزدهم فراماسون‌ها ابليسک را به عنوان تنها بناي يادبود ازيريس در معماري بسياري از شهرهاي تمدن غرب وارد کردند، اين موضوع در زمان غارت مصر توسط ناپلئون به اوج خود رسيد. پاريس اولين شهر در تمدن مغرب زمين بود که اين معماري را درون خود جاي داد. در سال 1830 محمدعلي نايب السلطنه مصر به پادشاه فرانسه ابليسکي هديه داد که اينک در ميدان کنکورد (Place de la Concorde) در پاريس وجود دارد. اين ميدان در انقلاب فرانسه به نام ميدان انقلاب خوانده مي‌شد و محلي بود که انقلابيون سر اشراف و کشيشان را به گيوتين مي‌سپردند.

ابليسک ميدان کنکورد که هرم آن به دستور شيراک طلاکوبي شد

[مهدی]

حکاکي‌هاي روي اين ابليسک تعريف و تمجيد از فرعون مصر است. در سال 1998 به دستور رئيس جمهور فرانسه ژاک شيراک هرم رأسي بناي ابليسک را طلاکوبي کردند. در سال 1875 ژنرال جيمز الکساندر(Sir James Alexander) تصميم به انتقال يک ابليسک به لندن گرفت، دکتر اراسموس ويلسون (Erasmus Wilson) از فراماسون‌هاي معروف بود که هزينه انتقال و نصب ابليسک را تقبل کرد. اين ابليسک توسط دو مهندس فراماسون به نام هاي ديکسون(Dixon) و استيفنسون (Stephenson) نصب شد. در سال 1878 کنار رودخانه تايمز (Thames) در لندن اين ابليسک نصب شد و به دليل زحمت فراوان اين جابه جايي و نصب به دکتر ويلسن لقب شواليه اعطا شد. اين ابليسک به سوزن کلئوپاترا (Cleopatras Needle) معروف است. همانطور که ذکر شد ابليسک‌ها در مصر باستان به صورت دوقلو در دروازه معابد به کار مي‌رفت،
جفت ابليسک لندن توسط فراماسون‌ها به نيويورک منتقل شد و در پارک مرکزي شهر(Central Park) کنار موزه متروپليتن (Metropolitan) در سال 1881 نصب شد. هزينه اين نقل و انتقال بر عهدخ سرمايه دار و فراماسونر معروف ويليام وندربيلت (William Vanderbilt) بود. در مراسم افتتاحيه پس از نصب اين ابليسک ارکستر 9/000 نفره فراماسونرها برنامه اجرا کردند و جسي آنتوني استاد اعظم،(Grand Master) فراماسونري نيويورک در اين مراسم سخنراني کرد. در اين سخنراني آمده است مصر زادگاه علم (Science)، نجوم، ادبيات و هنر است و ما فراماسونرها بايد به دنبال اصول خود در مصر باستان باشيم و آن اصول را احيا کنيم.

سوزن کلئوپاترا در لندن و ابليسک دوقلوي آن در پارک مرکزي نيويورک

[مهدی]

بزرگترين ابليسک جهان چگونه بوجود آمد



البته در همين قرن نقشه يک ابليسک عظيم در حال اجرا بود. از سال 1848 در شهرواشنگتن پايتخت ايالات متحده آمريکا اجراي اين نقشه آغاز شد و اين ابليسک به يادبود جرج واشنگتن اولين رئيس جمهور آمريکا که از فراماسونرها بود"يادبود واشنگتن" (Washngton Monument) نام گرفت.

نمايي از ابليسک واشنگتن و کاخ سفيد

ادامه دارد...