پرتوى از سيره و سيماى امام جعفر صـادق عليه السلام
امام صادق(ع)
در روز 17 ربيع الاول سال 83 هجرى قمرى در مدينه متولد گرديد. پدر گرامى آن حضرت امام محمد باقر(ع) و مادر ارجمندش ام فروه, دختر قاسـم بـن محمد بـن ابـى بكر مـى باشد. نام شريفش جعفر و لقب معروفـش صادق و كنيه اش ابـو عبدالله مى باشد.
شهادت آن حضرت در 25 شوال سال 148 هجرى قمرى, در 65 سالگى, به دستور منصور دوانيقـى, خليفه ستمگر عباسـى, به وسيله سمى كه به آن بزرگـوار خـوراندند, در شهر مـدينه اتفـاق افتـاد, ومحل دفنـش در قبـرستـان بقيع است.
برنامه امام صادق(ع)
امام جعفر صادق (ع) تلاش و كوشش خـود را با مساعى علمى سخت كوشانه آغاز و حـوزه فكرى و ثمر بخـش خـويـش را كه بزرگان فقها ومتفكران از آن بيرون آمدند, در صفـوف امت, افتتاح كرد, و با تربيت شاگردانـى دانشمند, ذخيره علمى بزرگى براى امت برجاى گذاشت. بعضـى از شاگردان نامى آن بزرگـوار عبارتند از: هشـام بن حكم و مومن الطاق و محمد بن مسلم و زراره بـن اعين و غير آنان كه هر يك چهره هاى درخشانـى از تربيت شـدگان مكتب آن حضرت انـد. حركت علمـى او آن سان گسترش يافت كه سراسر مناطق اسلامـى را در بـرگرفت و مردم از علـم او چيزها مـى گفتنـد و شهرتـش در همه شهرهـا پيچيـده بـود.