چهاری که مساوی است با یک‏

[فاطمه]

پیامبران و اولیای خدا، راهنمایان راه حق بوده و هستند؛ از نظر شماره بسیارند، ولی از نظر هدف یکی هستند.
همه آنها راه حق را نشان داده‏اند و به سوی حق دعوت کرده‏اند.
راه حق، صراط مستقیم است و باید تا رسیدن به مقصد، طی گردد.
انحراف از آن، در هر قدمی، انحراف از حق است.
جدا کردن پیامبران از یکدیگر، ایمان به یکی و انکار دگری، انحراف از حق، و گرایش به باطل است.
پذیرفتن موسی علیه السّلام و انکار عیسی علیه السّلام نادرست است. ایمان به عیسی و انکار محمد صلی الله علیه و آله، راهی است باطل و انحراف از حق و حقیقت است.
قرآن می‏گوید:
ان الذین یکفرون بالله و رسله و یریدون ان یفرقوا بین الله و رسله و یقولون نؤمن ببعض و نکفر ببعض و یریدون أن یتخذوا بین ذلک سبیلاً أولئک هم الکافرون حقاً و أعتدنا للکافرین عذاب مهیناً و الذین آمنوا بالله و رسله و لم یفرقوا بین أحد منهم اولئک سوف یؤتیهم أجورهم و کان الله غفوراً رحیماً(1)
کسانی که به خدا و پیامبران کافر می‏شوند و می‏خواهند میان خدا و پیامبران جدایی بیندازند و می‏گویند به یکی ایمان داریم و به دگری کافر هستیم و می‏خواهند راه میانه‏ای پیش گیرند، آنها، به یقین، کافرانند. و ما برای کافران عذابی خوار کننده آماده کرده‏ایم.
و کسانی که به خدا و پیامبرانش ایمان آوردند و میان پیغمبران جدایی نینداختند، اینان به همین زودی به پاداششان می‏رسند. و خدا بسیار آمرزنده و بسیار مهربان است.
در هر گامی، از راه حق و صراط مستقیم، انحرافی در پیش است؛ خواه به چپ باشد و خواه به راست و سالک را از مقصد دور می‏کند و به سوی هلاکت می‏کشاند. به رسول خدا صلی الله علیه و آله ایمان داشتن و خلفا و جانشینان آن حضرت را انکار کردن و اصل مقدس امامت را نادیده گرفتن، انحراف از حق است.
حضرت علی علیه السّلام را پذیرفتن و از امامت دو سرور جوانان اهل بهشت بی خبر بودن، انحراف از راه حق است.
پنج تن را پذیرفتن و با دگران سر و کار نداشتن، انحراف از حق است.
شش امامی بودن، انحراف است. هفت امامی شدن، انحراف است.
دوازده امامی بودن، صراط مستقیم است و بس.
بر دوازده افزودن، انحراف است.
جانشینان رسول خدا، دوازده هستند بی کاهش و بی افزایش.
راه خدا همین است و راه مهدی چنین است.


نام کتاب : راه مهدی‏

نویسنده: آیة الله سید رضا صدر

مترجم: به اهتمام:سید باقر خسرو شاهی‏