زیارت امام حسین علیه السلام در شب های قدر

[گل مريم]

بدانكه احاديث در فضيلت زيارت امام حسين عليه السّلام در ماه مبارك رمضان به ويژه شب اوّل و نيمه و آخر و در خصوص شب قدر بسيار است.

از امام جواد عليه السّلام نقل شده هر كه امام حسين عليه السّلام را در شب بيست‏ وسوم ماه رمضان زيارت كند، و آن شبى است كه‏ اميد مى‏ رود شب قدر باشد، و در آن شب هر امر محكمى جدا و مقدّر مى‏ گردد، روح بيست‏ وچهارهزار فرشته و پيغمبر، كه همه از خدا در اين شب براى زيارت آن حضرت رخصت مى‏ طلبند، با او مصافحه كنند.
و در حديث معتبر ديگرى از امام صادق عليه السّلام روايت‏ شده: چون شب قدر مى ‏شود، منادى از آسمان هفتم از پشت عرش ندا سر مى‏ دهد: حقتعالى آمرزيد هركه را به زيارت قبر حسين عليه السّلام آمده
و در روايت‏ ديگرى است هر كه شب قدر نزد قبر آنحضرت باشد و دو ركعت نماز يا آنچه ميسير ميشود نزد آنحضرت بخواند و از خدا بهشت درخواست كند و از آتش پناه ببرد حقتعالى خواهش او را به او عطا فرمايد و از آتش پناهش دهد.
ابن قولويه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده هر كه در ماه رمضان قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كند و در راه‏ زيارت بميرد و براى او عرض و حسابى نخواهد بود و به او بگويند بدون ترس و بيم وارد بهشت شو

اما متنى كه در شب قدر امام حسين عليه السّلام به آن زيارت ميشود چنان است كه شيخ مفيد و محمّد بن مشهدى و ابن طاووس و شهيد رحمهم اللّه در كتب مزار ذكر كرده ‏اند و آن زيارت را مختصّ به اين شب و روزهاى عيد فطر و قربان قرار داده ‏اند و شيخ محمّد بن مشهدى به اسناد معتبر خود آن‏ را از امام صادق عليه السّلام روايت كرده و گفته كه آن حضرت فرمودند: وقتى خواستى ابو عبد اللّه الحسين عليه السّلام را زيارت كنى به مشهد آن حضرت برو البته بعد از آنكه غسل كرده و پاكيزه‏ترين‏ جامه‏هاى خود را پوشيده باشى چون نزد قبر آن حضرت ايستادى،روى خود را به جانب آن حضرت كن و قبله را ميان دو كتف خود قرار ده و بگو:

[گل مريم]

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ

سلام بر تو اى فرزند رسول خدا سلام بر تو اى فرزند اميرمؤ منان

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ الصِّديقَةِ الطّاهِرَةِ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ

سلام بر تو اى فرزند صديقه طاهره حضرت فاطمه بانوى زنان جهانيان

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلاىَ يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّكَ

سلام بر تو اى مولاى من اى اباعبدالله و رحمت خدا و بركاتش گواهى دهم كه تو

قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَآتَيْتَ الزَّكو ةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْروُفِ وَنَهَيْتَ عَنِ

برپاداشتى نماز را و بدادى زكوة را و امر كردى به معروف (كار نيك ) و نهى كردى از

الْمُنْكَرِ وَتَلَوْتَ الْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ وَجاهَدْتَ فِى اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ

منكر (كار زشت ) و خواندى قرآن را آنطور كه بايد و جهاد كردى در راه خدا چنانچه شايد

وَصَبَرْتَ عَلَى الاَْذى فى جَنْبِهِ مُحْتَسِباً حَتّى اَتيكَ الْيَقينُ اَشْهَدُ اَنَّ

و شكيبايى كردى بر آزار (دشمنانت ) درباره خدا پاداش جويانه تا مرگ بسراغت آمد گواهى دهم كه براستى

الَّذينَ خالَفُوكَ وَحارَبُوكَ وَالَّذينَ خَذَلُوكَ وَالَّذينَ قَتَلُوكَ مَلْعُونُونَ

آنان كه كه با تو مخالفت كرده و جنگ كردند و آنان كه دست از ياريت كشيدند و نيز كسانى كه تو را كشتند ملعونند

عَلى لِسانِ النَّبِىِّ الاُْمِّىِ وَقَدْ خابَ مَنِ افْتَرى لَعَنَ اللَّهُ الظّالِمينَ لَكُمْ

بر زبان پيامبر امى (درس نخوانده ) و زيانكار است كسى كه دروغ بندد، خدا لعنت كند ستم كنندگان شما را

مِنَ الاَْوَّلينَ وَالاْ خِرينَ وَضاعَفَ عَلَيْهِمُ الْعَذابَ الاَْليمَ اَتَيْتُكَ يا

از اولين و آخرين و چند برابر كند بر ايشان عذاب دردناكش را آمده ام بدربارت اى

مَوْلاىَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ زائِراً عارِفاً بِحَقِّكَ مُوالِياً لاَِوْلِيآئِكَ مُعادِياً

مولاى من اى فرزند رسول خدا براى زيارت ، شناساى به حق تو و دوستدار دوستانت و دشمن

لاَِعْدآئِكَ مُسْتَبْصِراً بِالْهُدَى الَّذى اَنْتَ عَلَيْهِ عارِفاً بِضَلالَةِ مَنْ

دشمنانت و بينا بر آن هدايتى كه تو بر آن بودى و شناساى به گمراهى آن كس كه با تو

خالَفَكَ فَاشْفَعْ لى عِنْدَ رَبِّكَ

مخالفت كرد پس شفاعت كن براى من نزد پروردگارت